تحلیل و بررسی اثرات قطب صنعتی پارس جنوبی بر ساختار روستاهای استان بوشهر نمونه (شهرستان های عسلویه کنگان،دیر، جم )

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه جغرافیای دانشگاه پیام نور بوشهر

چکیده

 اجرای طرح‏های بزرگ صنعتی که امروزه با توجه به پیشرفت‌های صنعتی و تکنولوژیکی به سرعت تحقق می‏یابند حامل تغییر و تحولات فزاینده‌ای در سطوح اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خواهند بود. و از طرف دیگر این تحولات معمولاٌ همسو و هماهنگ با تغییرات صنعتی صورت نمی‏پذیرد. این پژوهش در مورد اثرات اقتصادی و اجتماعی تاسیسات و پروژه­های پارس جنوبی بر ساختار روستاهای شهرستانهای جم، دیر وکنگان استان بوشهر می­باشد. پژوهش حاضر بر اساس چارچوب نظری تئوری­های قطب رشد، مرکز - پیرامون فریدمن، پخش هاگراستراند، تدوین شده است هدف پژوهش حاضر مطالعه­ و شناخت نقش تاسیسات و پروژه­های پارس جنوبی بر توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی روستاهای منطقه است. جهت آزمون فرضیات و رسیدن به اهداف تحقیق با استفاده از مدلهای مختلف، اطلاعات به دست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از بررسی‌های فوق نشان می‌دهد پیامدهای مثبت و منفی زیادی ازجمله بهبود وضعیت اقتصادی روستاییان، ایجاد اشتغال برای ساکنین منطقه و استان­های همجوار، ایجاد و گسترش بنگاه­های کوچک اقتصادی، افزایش جمعیت، تغییر در ترکیب جنسی جمعیت منطقه و تحول درنوع فعالیت­های اقتصادی روستاییان و... در روستاها و شهرها منطقه تاثیر داشته است. بیشترین تاثیر تاسیسات و پروژه­های پارس جنوبی بر روستاهای شهرستان کنگان بویژه دهستان­های عسلویه، نایبند و طاهری داشته است. لذا با اجرای پروژه­های نفت و گاز پارس جنوبی مشکلاتی را در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی متوجه ساکنین منطقه بویژه روستاییان ساخته است، مسائلی همچون ورود بیش از حد جمعیت بیکار جویای کار، تخلیه روستاهای در محدوده تاسیسات، افزایش بی­رویه قیمت زمین و اجاره مسکن و نابودی زمینهای زراعی، ازبین رفتن فعالیت­های صید وصیادی و صنایع وابسته به آن، توزیع نامناسب امکانات وخدمات، درگیری واختلاف مذهبی بین اهل تسنن و تشیع و بروزناهنجاری­های شدید اجتماعی(اعتیاد، سرقت و...)، نابسامانیهای محیطی(آلودگی هوا، آب) و صدها مسئله دیگردست به­گریبان است واحتمالاٌ با این روند درآینده مسائل ومشکلات بیشتری بروز خواهدکرد. بر اساس روش تحلیل­عاملی میزان اثرات مثبت قطب صنعتی بر ساختار روستاهای حوزه پارس جنوبی24/63 درصد بوده که در عاملهای اثرات آموزشی وفرهنگی(9/26)، اثرات مثبت اقتصادی (3/11)، رضایت از زندگی(9/9)، فعالیت های فرهنگی(9/7) و مشارکت در سرمایه­گذاریها (56/7) نمود پیدا کرده است. درحالیکه اثرات منفی قطب صنعتی پارس جنوبی بر روستاهای منطقه مورد مطالعه 66/36 درصد بوده است که در قالب عاملهای جرایم وانحرافات اجتماعی(9/17)، اثرات منفی اقتصادی(7/11) و باورهای منفی و بازدارنده(06/7) درصد ظهور یافته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

an analysis of socio- economic and cultural effects of southern pars projects & installataions on the villages in Busheher Province

نویسنده [English]

  • Gholamreza Amininejad
Assistant Professor, Department of Geography, Payame Noor University, Bushehr
چکیده [English]

  Today, large industrial projects are bringing about economic,social and cultural developments. Yet, the developments are not completely in line with the industrial changes. This research is thus an attempt to study the socioeconomic and cultural influences of South Pars Projects and Facilities on the rural structures in Jam, Dayyer, and Kangan, in Bushehr province. The study was conducted based on the Growth Pole Theory, Friedman’s Core – periphery Theory, and Hagerstrand. The data collected was analyzed using different models. The results indicated both positive and negative effects of the Pars Facilities on the villages in the region. The positive dimension includes rural economic growth, employment, expansion of small business companies, active participation of contractors in the oil related projects, development of housing sector, population growth, change in gender balance, change in the kind of economic activities, expansion of social facilities and services,… Most influence was observed on the villages and cities in Kangan, especially in rural districts of Asaluyeh, Naiband, and Taheri.

The problems associated with the industries in the region are also numerous, some of which can be recounted as follows: the influx of the unemployed, evacuation of the nearby villages, soaring prices of the houses and their rents, destruction of farmlands, fishing and the related industries, unbalanced distribution of facilities and services, sectarian divide between Sunnis and Shias, social perversions and delinquencies (drug addiction and theft,…), environmental problems (air and water pollution), and many more which would be on the rise in future. Factor analysis also revealed that the positive effect of South Pars Facilities on Rural structures has been about63.5 percent,including educational and cultural issues26.9%, economic 11.3%, life satisfaction 9.9%, cultural activities7.9%, and participation in the investments 7.56 %.By contrast, the negative effect has been 36.66 % which comprises social perversions and crimes(17.9%),negative economic effect(11.7%), and negative and preventive beliefs(7.06%).The conclusion and suggestions are provided based on the Swot model

کلیدواژه‌ها [English]

  • South Pars
  • Taxonomy models
  • rural structures
  • rural development

مقدمه و بیان مسئله

رشد کمی شدید و ناهماهنگ، همراه با توسعه کیفی بسیار ناهمگون در میان کشورها و مناطق جهان، از جنبه‌های بارز تحولات اجتماعی و اقتصادی در سه دهه اخیر بوده است. اصلی­ترین جنبه­ی توسعه در سطح جهان را همان گسترش شتابان و بی­سابقه­ی کمیت آن در این دوره می­دانند؛ اما نابرابری مناطق خود را در سرمایه­های مادی به کارافتاده و محدودیت‌های مالی به‌صورت عیان‌تری به نمایش می­گذارد.

اجرای طرح­های صنعتی و پروژه­های ملی که با اهداف خاص سیاسی، اقتصادی، نظامی و ... به ظهور می­رسند؛ اما به دنبال ایجاد و گسترش این پروژه­ها، مسائل و مشکلات زیادی در جهات مختلف توسعه­ی حوزه­ی نفوذ مربوطه به وجود می‌آورند (سلیمانی،1382: 1). اگر به پیامدهای فرهنگی و اجتماعی طرح‌های توسعه توجه نکنیم و همزمان با اجرای طرح­ها، برنامه­ریزی و سیاست‌گذاری‌های لازم صورت نگیرد، باید انتظار عدم تعادل­های زیادی در جامعه داشت (معیدفر،1384: 10). هدف اصلی برنامه­های توسعه منطقه­ای رسیدن به الگوی مناسبی از توزیع سکونتگاه‌ها، امکانات و فعالیت‌ها بر اساس پتانسیل­های سرزمین و فضای جغرافیایی است. موضوع اصلی برنامه‌ریزی فضایی و منطقه‌ای نیز رسیدن به چنین الگویی است که در آن بین عناصر کالبدی، فضاها و فعالیت­های سیستم ارتباط و انسجام مناسب برقرار باشد (جمعه­پور، 1385: 208). قطب صنعتی پارس جنوبی ازجمله مراکز صنعتی بزرگ ایران بشمار می­آید که در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی اثرات و پیامدهایی در منطقه و حتی کل کشور داشته و دارد؛ لذا درک و شناسایی دقیق این عوارض نه‌تنها موجب پیش‏بینی تحولات آتی را میسر می‏سازد، بلکه این امکان را نیز فراهم می‏سازد تا مسئولان مربوطه نظارت و کنترل بیشتری بر منطقه داشته باشند و با مسائل برخوردی منطقی نمایند. با عنایت به موارد ذکرشده به نظر می­رسد برنامه­ریزی توسعه روستایی در نواحی جنوبی استان بوشهر متفاوت از برنامه­ریزی روستایی در سایر مناطق و نواحی ایران باشد، لذا برنامه­ریزی روستایی در این منطقه باید همه‌جانبه، دوراندیشانه، آینده­نگر و با توجه به موقعیت و شرایط خاص جغرافیایی منطقه باشد. موضوع عمده موردمطالعه در این پژوهش تحلیل اثرات اقتصادی و اجتماعی پارس جنوبی بر روستاهای شهرستان­های کنگان، جم، عسلویه و دیر است.

 اهمیت موضوع

با عنایت به شرایط امروزی ایران، پرداختن به پیامدهای استقرار صنایع و حرکت در جهت نوسازی و توسعه صنعتی می­تواند بستری برای توسعه همه‌جانبه فراهم آورد. به این ترتیب صنایع بزرگی همچون پارس جنوبی باید نقش محوری در توسعه کشور ایران و استان بوشهر ایفا نماید. با بررسی­های صورت گرفته متأسفانه تاکنون تحقیقاتی به‌صورت جامع و سیستمی در این زمینه صورت نگرفته است؛ لذا پژوهش حاضر به تجزیه‌وتحلیل و نقش صنایع نفت و گاز بر توسعه­ی روستاهای حوزه نفوذ پارس جنوبی تأکید دارد برای بررسی و شناخت توسعه اجتماعی و اقتصادی و نیز بهره‌مندی روستاییان از امکانات و خدمات، نیاز به شناخت دقیق و همه‌جانبه از گذشته و وضع موجود منطقه می­باشد. با توجه به شرایط این منطقه به بررسی و شناخت چالش­های توسعه اقتصادی، اجتماعی (مهاجرت شدید، تراکم بالای جمعیت در روستاها و شهرها و...) و فرهنگی (ازجمله تغییر در اعتقادات، ارزش‌ها، نگرش­ها و رفتارهای روستاییان) پرداخته می­شود.

عدم آگاهی و شناخت جامع و مبتنی بر روش­های علمی از میزان برخورداری و سطح نسبی توسعه روستایی در محدوده تأسیسات گازی پارس جنوبی مشکل اساسی در تدوین برنامه­ها و راهکارهای توسعه روستایی این منطقه می­باشد. در این رابطه اندازه­گیری امکانات موجود در نظام روستایی، کشف روابط متقابل و تعیین روند متغیرها می­تواند به تشریح وضعیت نظام سکونتگاه روستایی کمک نماید.

اهداف تحقیق

این تحقیق به دنبال آن است تا نقش و میزان تأثیرگذاری قطب صنعتی پارس جنوبی را بر ساختار روستاهای شهرستان‌های جم، دیر، عسلویه و کنگان استان بوشهر شناسایی نماید.

 پیشینه پژوهش: مطالعاتی که در رابطه با توسعه منطقه­ای در ایران پیش از پیروزی انقلاب و چه مطالعاتی که پس از انقلاب صورت گرفته است نشان می­دهد، مناطق مرزی کشور، ازنظر شاخص­های اقتصادی و اجتماعی توسعه، از مناطق داخلی کشور توسعه‌نیافته‌تر بوده­اند (علینقی،1378). مطالعات متعددی در مورد اثرات قطب صنعتی پارس جنوبی صورت گرفته که در اینجا به تعدادی از آن‌ها اشاره می­شود:

 

جدول 1- خلاصه پژوهش‌های صورت گرفته در مورد اثرات قطب صنعتی پارس

نام محقق

سال

موضوع

نتایج

ماجدی(مقاله)

1373

بررسی اثرات اقتصادی - اجتماعی استقرار صنعت در مناطق روستایی استان فارس

استقرار صنعت به‌ویژه صنایع کوچک در مناطق روستایی سبب توسعه اقتصادی و اجتماعی روستاهای منطقه شده است.

حقیقی (مقاله)

1379

بررسی اثرات قطب صنعتی مبارکه بر وضعیت کشاورزی منطقه

اثرات منفی قطب صنعتی مبارکه شامل اثرات زیست‌محیطی، تغییر مکانی و تغییر مالکیت بوده و ­تأثیرگذارتر از اثرات مثبت شامل بهبود مکانیزاسیون و تجاری شدن کشاورزی بوده است.

سلیمانی (مقاله)

1381

دگرگونی ­روستاهای حاشیه­ شهرهای ­جدید صنعتی به دگرگونی کالبدی- فضایی و پیامدهای تحول شهری

هیچ طرح و برنامه‌ای برای توسعه مناطق هم‌جوار با شهر صنعتی البرز وجود نداشته است و مناطق مجاور در معرض تحولات صنعتی سریع قرارگرفته است

ابراهیمی

(پایان‌نامه)

1383

پیامدهای مکانی- فضایی ایجاد مناطق ویژه انرژی (نفت و گاز) بر روستاهای بخش جم استان بوشهر

تأسیسات پالایش گاز، منطقه را دست‌خوش تغییر و تحولات عمده­ای در زمینه­های اقتصادی و اجتماعی نموده است.

همتی، بهمنی و طهمورث (مقاله)

1385

مدیریت منابع آب در نواحی خشک ساحلی جنوب ایران (منطقه مطالعاتی: سایت سوم منطقه پارس جنوبی)

شرایط آب و هوایی و زمین‌شناسی کیفیت و کمیت آب در منطقه خوب نبوده و منابع آب موجود نه برای ساکنان منطقه و نه برای گسترش پروژه‌های صنعتی کافی نیست

صابری زفرقندی و همکاران (مقاله)

1386

وضعیت مصرف مواد، اعتیاد و خدمات مربوطه در کارگران منطقه صنعتی عسلویه (میدان گاز پارس جنوبی) در سال 1386

تریاک به‌عنوان شایع‌ترین مواد مصرفی در کارگران منطقه ذکر شد. عوامل عمده ذکرشده برای شیوع اعتیاد در کارگران عبارت‌اند از: کار طاقت‌فرسا در شرایط آب و هوایی نامطلوب، تراکم جمعیت و کاهش امکان کنترل محیط، دسترسی آسان به مواد، ....

عزیزپور  و قاسمی (مقاله)

1389

نقش منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی (عسلویه) در تحول مکانی- فضایی سکونتگاه‌های روستایی مطالعه موردی: روستای اخند (ناحیه کنگان)

تغییر و تحول در چشم‌انداز سکونتگاه‌های روستایی امری اجتناب‌ناپذیر است

کلانتری و همکاران(مقاله)

1390

خصوصیات شیمیایی خاک و آب زیرزمینی دشت آبرفتی عسلویه، با تأکید بر آلودگی فلزات سنگین

نتایج حاکی از زیاد بودن غلظت برخی فلزات سنگین در نمونه‌های آب‌وخاک است. همچنین عناصر F و B در آب زیرزمینی وSr Mn ،Pb و Ni در برخی نمونه‌های خاک دارای غلظتی بیش‌ازحد استاندارد سازمان بهداشت جهانی است.

خاتمی فیروزآبادی و حیدری (مقاله)

1391

شناسایی و رتبه‌بندی عوامل استرس‌زای سازمانی در محیط‌های صنعتی با AHP فازی (موردمطالعه: مجتمع گاز پارس جنوبی)

عدم ارزش‌یابی صحیح کارکنان و تبعیض در پاداش‌ها و انتقال نادرست نیروی کاری به پالایشگاه‌های جدید و خطر مواد سمی و شیمیایی بالاترین عوامل استرس معرفی شدند

ریاحی و دیگران(مقاله)  

1391

ارزیابی اقتصادی صنعت ال.ان.جی (LNG) در میدان گازی پارس جنوبی

بررسی بازار جهانیLNG، قابلیت وجود ایران در بازار جهانی LNG

بذرافشان             و محمدنیا (مقاله)

1392

تحلیل پیامدهای ایجاد مناطق ویژه اقتصادی بر توسعه اقتصادی روستاها مورد شناسی: بخش عسلویه شهرستان کنگان

منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس در ایجاد اشتغال، افزایش فرصت‌های شغلی و ماندگاری جمعیت در روستاهای پیرامونش موفق عمل کرده، اما در افزایش ارائه نهاده‌ها و خدمات رفاهی در روستاها موفق نبوده است.

خلیلی عراقی و دیگران (مقاله)

1393

کاربرد اختیارهای حقیقی در ارزش‌گذاری پروژه توسعه میدان گازی پارس جنوبی

ارزش پروژه با استفاده از رویکرد اختیارهای حقیقی در مقایسه با روش‌های سنتی ازجمله روش جریان نقدی تنزیل شده بیشتر است.

 

 فرضیات پژوهش

- استقرار تأسیسات پارس جنوبی باعث بهبود وضعیت شاخص­های اقتصادی و اجتماعی در مناطق روستایی شده است.

- تداوم و توسعه تأسیسات پارس جنوبی باعث افول شاخص­های فرهنگی در مناطق روستایی شده است.

 

 

 

 روش تحقیق

 روش تحقیق ترکیبی از روش­های اسنادی، توصیفی و تحلیلی است و بخش عمده­ای از داده­ها از طریق مطالعات میدانی حاصل می‌شود. جامعه آماری این پژوهش بیش از 13710 خانوار روستایی ساکن شهرستان‌های کنگان، عسلویه، جم و دیر استان بوشهر است.با توجه به نوع تحقیق و جامعه آماری موردبررسی، نمونه‌گیری تحقیق تصادفی ساده به روش طبقه‌ای و طی چندین مرحله‌ انجام‌شده است. به این ترتیب که در ابتدا از بین تمامی بخش‌های شهرستان­ها، چند بخش و از هرکدام از این بخش‌ها چند دهستان، از هر دهستان چندین روستا و درنهایت از هر روستا تعدادی خانوار انتخاب خواهد شد. لازم به ذکر است که انتخاب در هرکدام از مراحل فوق به‌صورت تصادفی و بر اساس اصل «تسهیم‌به‌نسبت» خواهد بود. نمونه آماری این پژوهش تعداد 370 نفر از سرپرست خانوارهای روستایی است که از طریق فرمول کوکران به‌دست‌آمده است (حافظ­نیا، 1382). جهت جمع­آوری اطلاعات و تهیه و تدوین این پژوهش از دو روش مطالعات کتابخانه­ای و میدانی استفاده‌شده است.

 

موقعیت منطقه موردمطالعه

 حوزه پارس جنوبی از سمت شمال به استان فارس و شهرستان دشتی استان بوشهر، از جنوب به خلیج‌فارس و قسمتی از استان هرمزگان، از مشرق به استان فارس و از مغرب به خلیج‌فارس محدود است. با توجه به جدول 2 این منطقه با 17/5413 کیلومترمربع وسعت، حدود 5/23 درصد از مساحت استان بوشهر و 33/. مساحت ایران را به خود اختصاص داده است. منطقه ویژه انرژی پارس در سال 1377 جهت بهره­برداری از منابع نفت و گاز تأسیس‌شده است با توجه به وسعت میدان گازی، توسعه آن در فازهای مختلف باهدف تأمین تقاضای روبه رشد گاز طبیعی موردنیاز کشور و صادرات آن با پیش‌بینی 28 فاز فرآوری گاز و 15 مجتمع پتروشیمی و طیف وسیعی از صنایع پایین‌دستی در دست بهره­برداری قرارگرفته است. این منطقه واقع در جنوب استان بوشهر در ساحل خلیج‌فارس شامل شهرستان­های هم‌جوار کنگان، عسلویه، دیر و جم، 2/21 درصد از جمعیت استان بوشهر و بیش از 163 نقطه روستایی و 12 نقطه شهری را در بردارد.

 

جدول 2- جمعیت و تقسیمات سیاسی در محدوده تأسیسات پارس جنوبی 1390

شهرستان / منطقه

جمعیت

تعداد

مساحت

کل

روستایی

بخش

دهستان

شهر

روستا

جم

51446

29920

2

5

2

73

1952

دیر

52523

15562

2

4

5

57

1/2333

کنگان و عسلویه

170774

34837

2

4

5

33

1128

حوزه تأسیسات پارس جنوبی

274743

80635

6

13

12

163

1/5413

مأخذ: مرکز آمار ایران، نتایج سرشماری نفوس و مسکن استان بوشهر 1390

 

 

شکل 1- موقعیت نسبی قطب صنعتی پارس جنوبی در استان بوشهر و ایران

 

مبانی نظری پژوهش

 به‌طورکلی هسته­ی اغلب نظریه­های توسعه از رویکردهای متفاوت به چند متغیر اصلی اقتصادی یا جامعه­شناسی تشکیل‌شده است. مهم‌ترین متغیرهای یادشده از این قرارند:1- وجود سرمایه برای تدارک امور زیر بنایی 2- رشد سریع صنایع تولیدی 3- نوسازی اقتصاد و جامعه 4- رشد بخش کشاورزی و تحول نظام‌های بهره­برداری از عوامل تولید 5- توسعه شهرنشینی و عمران روستاها 6- دسترسی به وام و کمک‌های خارجی 7- افزایش درآمد سرانه 8- فقر و نابرابری اجتماعی 9- نقش دولت در ایجاد تغییرات اساسی در جامعه و اقتصاد 10- پدیده اثر نمایش بین‌المللی 11- و بالاخره انگیزه‌ها و تمایلات موجود در مردم برای پیشرفت و ترقی (زاهدی، 1386:829). فریدمن معتقد بود در هر مرحله از توسعه­ی اقتصادی که در یک کشور به وجود می­آید، متناسب با آن، ساختار اقتصاد فضای نیز شکل می­گیرد. منظور از اقتصاد فضایی، الگوی جغرافیایی و یا فضایی توسعه است. برای شکل‌گیری چنین ساختار فضایی، استفاده از منابع محلی و تمرکز فعالیت‌های اقتصادی قدم اولیه به‌حساب می­آید، بنابراین عوامل تولید تنها در مکان­های محدودی کنار هم متمرکز می­شوند؛ لذا این نقاط، اولین سلسله‌مراتب سکونتگاهی را شکل می­دهند. با شکل­گیری اولین نقاط، از طریق تخصصی شدن و تمرکز سرمایه، موجب انباشت فعالیت­های اقتصادی در این مراکز می‌گردد. به‌طوری‌که مناطق پیرامونی تحت نفوذ بلامنازع مناطق مرکزی قرار می­گیرند. ازنظر فریدمن این تسلط و غلبه از طریق شش عامل اثر تسلط و چیرگی، اثر اطلاعاتی، اثر روانی، اثر مدرنیزه شدن، اثر پیوندی و اثر تولیدی به وجود می­آید. در مرحله­ی اقتصاد صنعتی، زمانی که منافع حاصل از رشد اقتصادی به نواحی اطراف پخش گردد ساختار مرکز و پیرامون به‌تدریج تغییریافته به‌طوری‌که ساختار چندهسته‌ای ایجاد می­شود. بنابراین اقتصاد فضایی بیشتر به هم ارتباط پیداکرده و سلسله‌مراتب کارکردی سکونتگاه‌ها به‌طرف نزدیک به ساختار نرمال حرکت می­کنند (کلانتری،63:1380-59). با توجه به این‌که روند توسعه‌یافتگی در کشورهای مختلف جهان دارای مراتب و درجات گوناگون است، در داخل یک کشور یا استان نیز روند توسعه‌یافتگی در بین مناطق و بخش­های مختلف یکسان نمی­باشد. توسعه‌یافتگی مناطق با توجه به توزیع فضایی ناهمگن منابع و همچنین عوامل مختلف اقتصادی- اجتماعی ممکن است در بخش­های مختلف کشاورزی، صنعت و خدمات دارای روندی متناسب نباشد. هیرشمن و میردال ازجمله کسانی بودند که کاربردهای مکانی فرآیند توسعه را شناختند و در جهت ایجاد پیوند و ارتباط میان مدل­های رشد و نظریه­های توسعه منطقه­ای قدم­های مهمی برداشتند (میسرا، 1353: 158). هیرشمن با ابداع مفاهیم «اثرات قطبی شدن» و «نشت به پائین» و میردال با تأکید بر «اثرات پخش» و «اثرات واپس روی» سعی کردند تا از مکانیسم قطب­های رشد و نقاط شهری و سرایت آثار و پیامدهای توسعه به نواحی روستایی اطراف حمایت کنند در این میان میسرا سعی کرد تا با ارائه یک مدل سلسله‌مراتبی، الگویی متناسب با شرایط و ویژگی‌های توسعه روستایی در کشورهای جهان سوم ارائه دهد (کلانتری،1380: 77-74). مفهوم اثرات پخش بیانگر این واقعیت است که به‌مرورزمان اثرات توسعه‌ی ایجادشده در قطب رشد به‌صورت امواج در فضاهای اطراف خود منتشر می­گردد. این " نشت به پایین" یا "اثرات پخش" به‌ویژه برای برنامه­ریزان منطقه­ای جاذبه­ی زیادی داشته و اخیراً نیز همین جنبه از تئوری استفاده از آن را در سیاست­گذاری­های منطقه عمومیت بیشتری داده است (کلانتری،1380: 78-77). تأسیسات و پروژه‌های منطقه پارس جنوبی ازجمله مراکز صنعتی بزرگ ایران بشمار می­آید که در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی اثرات و پیامدهایی در منطقه و حتی کل کشور داشته و دارد.

عدم آگاهی و شناخت جامع و مبتنی بر روش­های علمی از میزان برخورداری و سطح نسبی توسعه روستایی در محدوده قطب صنعتی پارس جنوبی مشکل اساسی در تدوین برنامه­ها و راهکارهای توسعه روستایی این منطقه می­باشد. در این رابطه اندازه­گیری امکانات موجود در نظام روستایی، کشف روابط متقابل و تعیین روند متغیرها می­تواند به تشریح وضعیت نظام سکونتگاه روستایی کمک نماید. در این راستا قطب صنعتی پارس جنوبی که یکی از مراکز صنعتی مهم ایران و حتی جهان می‌باشد پخش توسعه بر منطقه یا حوزه نفوذ به‌طور یکسان اتفاق نمی­افتد. جهت مشخص شدن اثرات توسعه بر مناطق روستایی حوزه نفوذ پارس جنوبی با تأکید بر نظریه پخش و توسعه استفاده‌شده است.

 

 بحث و بررسی و تجزیه‌و تحلیل

جمعیت در حوزه قطب صنعتی پارس جنوبی: جمعیت روستایی حوزه پارس جنوبی در فاصله سال­های 1375 تا 1390 از 5/71 درصد به 8/49 درصد کاهش‌یافته است (جدول 3) با توجه به اینکه درصد روستانشینی کاهش‌یافته ولی حجم جمعیت روستایی افزایش اندکی نیز داشته است در مقابل جمعیت شهری از سال 1375 تا 1390 بیش از دو برابر افزایش‌یافته است تبدیل‌شدن 12 نقطه روستایی به شهر و مهاجرت گسترده در این محدوده باعث افزایش جمعیت شهری حوزه پارس جنوبی شده است.  تغییر‌ ترکیب‌ آبادی‌های‌ حوزه پارس جنوبی به ‌نفع‌ آبادی‌های‌ بزرگ (بیش‌ از 50 خانوار) را می‌توان‌ تحت‌ تأثیر عوامل زیر ارزیابی‌ نمود:   

- گسترش‌ امکانات‌ زیربنایی ­در آبادی‌های‌ بزرگ‌ به‌عنوان‌ جاذبه‌ نگهداشت‌ جمعیت.

- متروکه‌ شدن‌ برخی‌ از آبادی‌های‌ کوچک‌ به لحاظ‌ عدم سکونت‌ جمعیت‌ در آن.‌  

- افزایش‌ طبیعی‌ جمعیت آبادی‌ها‌ و کاهش نسبی‌ مهاجرت‌ به ‌شهرها به دلیل مشکلات.

با توجه به جدول 3 تغییرات شهرنشینی و روستانشینی در حوزه پارس جنوبی در سال 1390 نسبت به دوره قبل ترتیب 2/76 و 3/30- درصد بوده است. همان‌طور که قبلاً اشاره شد تبدیل‌شدن نقاط روستایی به شهر و مهاجرت به نقاط شهری باعث تغییرات زیادی شده است.

 

جدول 3- نسبت جمعیت برحسب محل سکونت در ایران، استان بوشهر و حوزه پارس جنوبی

مکان

سال 1375 قبل از ایجاد تأسیسات

سال 1390 بعد از ایجاد تأسیسات

شهرنشینی

روستانشینی

شهرنشینی

روستانشینی

استان

04/53

76/44

2/68

1/30

حوزه پارس جنوبی

5/28

5/71

7/70

3/29

جم

0

100

7/41

3/58

دیر

2/38

4/61

1/70

9/29

کنگان و عسلویه

35

65

6/79

4/20

مأخذ: برآورد نگارنده بر اساس نتایج سرشماری نفوس و مسکن کل کشور و استان بوشهر، سال 1375 و 1390

 

توزیع جمعیت شهرنشین و روستانشین در حوزه پارس جنوبی: در این راستا جمعیت شهری و روستایی منطقه موردمطالعه در سال 1375 به ترتیب 5/28 و 5/71 درصد بوده و این رقم در سال 1390 به ترتیب 7/70 و 3/29 درصد بوده است با توجه به افزایش بالای جمعیت ناشی از مهاجرت به منطقه، تبدیل نقاط روستایی به شهر جمعیت شهری منطقه نسبت به دهه گذشته 3 برابر افزایش‌یافته است ولی جمعیت روستایی منطقه علیرغم تبدیل‌شدن نقاط روستایی به شهر و تخلیه تعداد زیادی از آن‌ها در محدوده تأسیسات کاهش نیافته است. در این راستا در شهرستان­های حوزه پارس جنوبی نسبت جمعیت شهری و روستایی نشان‌دهنده تمایل زیاد به شهرنشینی در این منطقه وجود دارد. همان‌طور که در جدول 4 مشاهده می­شود نسبت جمعیت روستایی منطقه به جمعیت استان از سال 1375 تا 1390 روند افزایشی دارد به‌جز شهرستان دیر از 7/7 درصد جمعیت روستایی استان در سال 1375 به 5/1 درصد در سال 1390 کاهش‌یافته است نسبت جمعیت روستایی شهرستان‌های جم، دیر و کنگان و عسلویه در سال 1390 نسبت به جمعیت روستایی کل حوزه پارس جنوبی به ترتیب 2/37، 5/19 و 3/43 درصد بوده است. با توجه به استقرار تأسیسات در شهرستان‌های کنگان و عسلویه جمعیت روستایی این شهرستان‌ها نسبت به دوره قبل هم در استان و هم در حوزه پارس جنوبی افزایش‌یافته است.

 

 

جدول 4- تحولات جمعیت روستایی شهرستان­های حوزه تأسیسات پارس جنوبی در سال‌های 1375 تا 1390

شهرستان/ استان

قبل از اجرای تأسیسات سال 1375

بعد از اجرای تأسیسات سال 1390

افزایش یا کاهش جمعیت نسبت به سال 1375

جمعیت

نسبت به جمعیت استان بوشهر

نسبت به جمعیت پارس جنوبی

جمعیت

نسبت به جمعیت استان بوشهر

نسبت به جمعیت پارس جنوبی

جمع کل استان

332884

100

-

311100

100

-

5/6-

حوزه پارس جنوبی

85358

64/25

100

80531

9/25

100

7/5-

جم

26219

9/7

7/30

29993

 

6/9

2/37

4/14

دیر

25718

7/7

1/30

15701

 

5/1

5/19

9/38 -

کنگان و عسلویه

33421

04/10

2/39

34837

 

3/15

3/43

2/4

منابع: 1- نتایج سرشماری نفوس و مسکن استان بوشهر سال‌های 90-1365 2- محاسبات نگارنده

 

با توجه به آمار جدول 5 درصد تغییرات متوسط جمعیت روستایی و تراکم نسبی در شهرستان دیر منفی و در شهرستان‌های جم، کنگان و عسلویه شاخص‌های فوق مثبت است درصد تغییرات نسبت جنسی در حوزه پارس جنوبی مثبت و در شهرستان‌های کنگان و عسلویه نسبت به دوره قبلی رشد 1/161 درصدی داشته است. این موضوع نشان از مهاجرت گسترده نیروی کار دارد.

 

جدول 5- نسبت تغییرات تراکم نسبی و نسبت جنسی در قبل و بعد از ایجاد تأسیسات پارس جنوبی

منطقه/ شهرستان

متوسط جمعیت روستایی

تراکم نسبی

نسبت جنسی

تراکم آبادی

قبل از ایجاد 1375

بعد از ایجاد 1390

درصد تغییرات 90 نسبت به 75

قبل از ایجاد 1375

بعد از ایجاد 1390

درصد تغییرات 90 نسبت به 75

قبل از ایجاد

1375

بعد از ایجاد 1390

درصد تغییرات 90 نسبت به 75

1375

1390

حوزه پارس جنوبی

400

494

19

1/15

9/14

5/1-

5/100

2/167

3/66

2/3

3

جم

287

410

30

43/13

4/15

7/14

6/100

6/99

1/1-

1/4

7/3

دیر

386

275

4/40-

9/10

7/6

3/38-

4/98

101

7/2

7/2

4/2

کنگان و عسلویه

955

1055

5/9

6/29

9/30

3/4

2/102

8/266

1/161

1/3

9/2

منبع: محاسبات نگارنده بر اساس نتایج سرشماری نفوس و مسکن استان بوشهر 90-1375

 

آبادی‌ در واحد سطح‌ حوزه پارس جنوبی: بررسی‌ تراکم‌ آبادی‌ در واحد سطح‌ از مباحث‌ اصلی‌ الگوی‌ استقرار آبادی‌ها به شمار می‌رود. بر اساس نتایج‌ سرشماری‌ عمومی‌ نفوس و مسکن استان بوشهر در سال ‌1375 و 1390 حدود 7/3 آبادی‌ در هر 100 کیلومترمربع‌ مساحت‌ استان‌ بوشهر وجود داشته است. ولی در سال 1390 این رقم حدود 9/2 آبادی در هر 100 کیلومترمربع مساحت استان وجود دارد در منطقه موردمطالعه حوزه تأسیسات پارس جنوبی در استان بوشهر در سال 1375 و 1390 به ترتیب حدود 2/3 و 3 آبادی در هر 100 کیلومترمربع وجود داشته است و این رقم نسبت به شاخص کل استان در سال 1390 کمی بیشتر است.‌ این‌ امر با توجه‌ به‌ جمعیت‌ پایین آبادی‌های‌ استان‌ نشان‌دهنده‌ مشکلات‌ خاص مناطق‌ روستایی‌‌ است. با توجه به جدول شماره 5 تراکم آبادی در واحد سطح شهرستان جم از بقیه شهرستان‌های استان بوشهر و حوزه پارس جنوبی بیشتر است بنابراین شاخص‌ تراکم‌ آبادی‌ در سال 1390 در واحد سطح‌ بین‌ حداقل‌ 4/2 آبادی‌ در شهرستان‌ دیر‌ تا حداکثر 7/3 آبادی‌ در شهرستان‌ جم‌ نوسان‌ دارد.

 

نرخ رشد جمعیت روستایی در حوزه پارس جنوبی

مجموع تحولاتی که در قرن حاضر در ایران اتفاق افتاد ازجمله تغییر ساختار عمده مالکی جامعه روستایی، رشد شهرنشینی، گسترده شدن مشاغل و... نیاز به داشتن فرزندان زیادتر را در میان غالب اقشار و طبقات از بین برد. عوامل عمده مذهبی، فرهنگی و اجتماعی در این رفتار اجتماعی مؤثر بوده است (خانی،1377: 194).

بر اساس سرشماری­های مختلف نرخ رشد جمعیت استان بوشهر طی 75-1365، 85-1375 و 90-1385 به ترتیب 96/2، 77/1 و 1/3 درصد افزایش‌یافته است. این رقم طی­های سال‌های ذکرشده در نقاط شهری 57/2، 88/3 و 05/4 و در نقاط روستایی به ترتیب از 33/1، 22/1- و 5/0 درصد رسیده است. بر این اساس نرخ رشد جمعیت در استان بوشهر و مناطق شهری و روستایی آن افزایش‌یافته است. با توجه به آمار جدول 6 نرخ رشد جمعیت در حوزه پارس جنوبی نشان می­دهد در راستای نرخ رشد جمعیت استان روند افزایشی دارد به‌طوری‌که در حوزه جغرافیایی پارس جنوبی نسبت به دهه قبل از ایجاد تأسیسات نرخ رشد از 9/2 درصد در دهه 75-65 به 2/4 درصد در دهه 85-75 و 8/8 درصد در دوره 90-85 افزایش‌یافته است. بر این اساس نرخ رشد جمعیت در مناطق شهری از 6/3 درصد در دهه 75-65 به 3/10 درصد در دهه 85-75 و 5/16 درصد در دوره پنج‌ساله 90-85 افزایش‌یافته است. همچنین در نقاط روستایی از 6/2 درصد در دهه 75-65 به 5/. درصد در دهه 85-75 و 1/1- درصد در دوره پنج‌ساله 90-85 کاهش‌یافته است. نرخ رشد جمعیت در شهرستان‌های کنگان و عسلویه و مناطق شهری و روستایی این مناطق در دهه 75-65 به ترتیب از 7/3، 9/3 و 6/3 درصد به 3/6، 5/10 و 3/3 درصد در دهه 85-75 رسیده است. همچنین در دوره پنج‌ساله 90-85 در شهرستان‌های کنگان و عسلویه و مناطق شهری و روستایی آن به ترتیب 4/12، 8/22 و 83/. درصد رسیده است افزایش نرخ رشد جمعیت در شهرستان‌های کنگان و عسلویه و مخصوصاً نرخ رشد مناطق شهری نسبت به استان و سطح کشور بسیار بالاتر است؛ و دلایل آن را می­توان مهاجرت‌های گسترده به این شهرستان‌ها در محل تمرکز تأسیسات پارس جنوبی ذکر کرد. نرخ رشد جمعیت در شهرستان دیر شرایط دیگری دارد به‌طوری که نرخ رشد جمعیت روستایی در دهه 85-75 و 90-85 نسبت به دهه 75-65 کاهش شدیدی یافته است دلیل اصلی آن تبدیل‌شدن روستاهای دوراهک، بردخون، آبدان، به شهر در دهه 85-75 می‌باشد.

 

 

 

 

 

 

جدول 6- نرخ رشد جمعیت شهرستان‌های حوزه تأسیسات پارس جنوبی

سال

75-65

85-75

90-85

مناطق

کل

شهری

روستایی

کل

شهری

روستایی

کل

شهری

روستایی

حوزه پارس جنوبی

9/2

6/3

6/2

2/4

3/10

5/0

8/8

5/16

1/1-

جم

6/4

-

6/4

2/3

-

2/3

8/7

2/11

7/2

دیر

19/3

4/3

005/0-

6/1

1/6

5/2-

6/1

9/4

4/9-

کنگان و عسلویه

7/3

9/3

6/3

3/6

5/10

3/3

4/12

8/22

83/0

 

حرکات مکانی جمعیت

مردان نقاط روستایی کشور ازنظر تعداد چه در مهاجر فرستی و چه در مهاجرپذیری طی دوره­های موردبررسی نسبت به زنان مشارکت بیشتری­ داشته­اند (ازکیا،1380). بر اساس آمار جداول 7 و 8 از کل مهاجران واردشده به استان بوشهر در مقطع سرشماری 1375 از 66474 نفر به 401640 نفر در دوره 90-1375 افزایش‌یافته است به تعبیری مهاجران دوره 90-1375 شش برابر دهه 75-65 بوده است از کل مهاجران واردشده به مناطق روستایی از 14238 نفر در سال 1375 به 103281 نفر در دوره 90-1385 افزایش‌یافته است 2/7 برابر دهه قبلی در دوره 90-1375 مهاجرین وارد نقاط روستایی استان بوشهر شده­اند. درمجموع نشان ­از بهبود­ شرایط مناطق روستایی استان داشته است. با توجه به آمار جداول 7 چنین نتیجه می­گیریم که: 1- بیشتر مهاجران واردشده تمایل به سکونت در مناطق روستایی حوزه پارس جنوبی داشته­اند. 2- مردان بیش از زنان وارد مناطق­ روستایی شده­اند و این نسبت بعد از اجرای تأسیسات حدود 22 درصد افزایش‌یافته است یعنی از 5/60 درصد به 9/82 درصد افزایش‌یافته است. 3- از کل مهاجران واردشده به مناطق روستایی حوزه پارس جنوبی از 4156 نفر در سال 1375 به 46797 نفر در سال 1390 افزایش‌یافته است. 3/11 برابر دهه قبلی در دوره 90-1375 مهاجرین وارد نقاط روستایی حوزه پارس جنوبی شده­اند. مهاجرین واردشده به مناطق روستایی شهرستان­های کنگان و عسلویه نسبت به مهاجرین واردشده به مناطق روستایی استان بوشهر از 1/20 درصد در دهه 75-65 به 1/32 درصد در دوره 90-1375 افزایش‌یافته است. درمجموع نشان از بهبود شرایط مناطق روستایی داشته است.

 

جدول 7- نسبت مهاجران واردشده به حوزه پارس جنوبی در قبل و بعد از ایجاد

سال

75-65

85-75 و 90-85

مکان

قبل از اجرای تأسیسات

بعد از اجرای تأسیسات

کل

نسبت به‌کل استان

مناطق روستایی

نسبت به مناطق روستایی

کل

نسبت به استان

مناطق روستایی

نسبت به مناطق روستایی

استان بوشهر

66474

100

14238

100

401640

100

103281

100

حوزه پارس

7893

9/11

4156

2/29

141620

3/35

46797

3/45

جم

-

0

-

0

20090

5

9027

7/8

دیر

2885

3/4

1296

1/9

16212

04/4

4665

5/4

کنگان

5008

5/7

2860

1/20

105318

2/26

33105

1/32

بنابراین به‌منظور به دست آوردن چشم­اندازی از وضعیت مهاجرت، با مقایسه جمعیت در دو مقطع سرشماری 75 و 85 نرخ خالص مهاجرت محاسبه‌شده است. در این روش ابتدا جمعیت سال 1390 بر اساس نرخ رشد طبیعی 15 ساله و بر پایه جمعیت سرشماری شده سال 1375 مورد برآورد قرار می­گیرد. سپس تفاضل جمعیت برآوردی و جمعیت واقعی شمارش‌شده در سال 1390 به‌دست‌آمده و اضافه جمعیت به‌حساب مهاجرپذیری و توازن منفی به‌حساب مهاجر فرستی، منظور می­گردد. بدین ترتیب بعد از به دست آوردن خالص تفاضل، نرخ خالص مهاجرت محاسبه گردیده (زنجانی،1376:215) (جدول 8) گردیده است. بر این اساس حوزه روستایی پارس جنوبی جمعیت خود را از دست داده و به تعبیری با نرخ خالص مهاجرت 2/16- درصد مهاجر فرست می‌باشد. عمده­ترین دلایل مهاجر فرستی ­­یا کاهش جمعیت روستایی آن در مقابل جمعیت شهری را می­توان به تبدیل‌شدن 8 نقطه روستایی به شهر بعد از ایجاد تأسیسات پارس جنوبی و کمبود امکانات و خدمات در مناطق روستایی ذکر کرد. همان‌طور که در شکل 2 مشاهده می­شود نرخ خالص مهاجرت به‌جز شهرستان دیر در بقیه شهرستان‌ها و حوزه پارس جنوبی مثبت بوده است. به‌طوری که در حوزه پارس جنوبی 8/31 درصد و در شهرستان‌های کنگان و عسلویه 4/50 درصد بوده است.

جدول 8- محاسبه نرخ رشد طبیعی جمعیت و نرخ خالص مهاجرت روستایی در حوزه پارس جنوبی

منطقه / شهرستان

جمعیت سرشماری شده سال 75

برآورد جمعیت 90 با نرخ رشد طبیعی

جمعیت سرشماری شده سال 1390

تفاضل جمعیت برآوردی­ با جمعیت سرشماری شده

نرخ خالص مهاجرت

کل

روستایی

کل

روستایی

کل

روستایی

کل

روستایی

کل

روستایی

پارس جنوبی

119098

85358

161709

94114

274743

80635

113034

-13479

31.8

-16.2

جم

26219

26219

37272

27315

51446

 

29920

14174

2605

20.2

9.3

دیر

41495

25718

58631

24213

52523

 

15562

-6108

-8651

-7.5

-41.9

کنگان و عسلویه

51384

33421

67695

41509

170774

 

34837

103079

-6672

50.4

-19.5

منبع: محاسبات نگارنده از نتایج سرشماری نفوس و مسکن استان بوشهر در سال‌های 90-1375

 

 

شکل 2- نرخ خالص مهاجرت در حوزه پارس جنوبی

شاخص‌های اقتصادی جمعیت در حوزه پارس جنوبی

 اندازه میزان اشتغال و بیکاری جمعیت فعال در شهرستان‌های حوزه پارس جنوبی نیز با یکدیگر متفاوت است که حاکی از تفاوت توانایی نسبی نظام اقتصادی شهرستان‌های بوشهر استان در ایجاد اشتغال و تقاضای اشتغال نیروی انسانی واردشده به بازار کار آن‌ها است. اندازه میزان اشتغال جمعیت فعال شهرستان‌های حوزه پارس جنوبی در سال 1375 بین حداکثر 6/97 درصد در شهرستان‌ دیر و حداقل 1/94 درصد در شهرستان جم می‌باشد. در سال 1390 نرخ اشتغال از حداکثر 2/96 درصد شهرستان‌های کنگان و عسلویه و حداقل 6/88 درصد در شهرستان دیر بوده است. بر این اساس نرخ اشتغال در حوزه پارس جنوبی از 7/95 درصد در سال 1375 به 95 درصد در سال 1385 رسیده است. در دوره 90-75 با استقرار تأسیسات پارس جنوبی شهرستان‌های کنگان، عسلویه و جم بالاترین نرخ اشتغال و شهرستان دیر با فاصله گرفتن از تأسیسات کمترین نرخ اشتغال داشته­اند.

میزان فعالیت عمومی: با توجه به آمار جدول 9 میزان فعالیت عمومی استان بوشهر از 7/28 درصد در سال 1375 به 6/41 درصد در سال 1390 افزایش داشته و همچنین در محدوده پارس جنوبی از 7/29 درصد در سال 1375 

به 5/58 درصد در سال 1390 افزایش‌یافته است. بر این اساس نرخ خام فعالیت استان بوشهر از 6/20 درصد در سال 1375 به 35 درصد در سال 1390، این میزان در محدوده تأسیسات پارس جنوبی از 2/20 درصد در سال 1375 به 6/49 درصد در سال 1390 افزایش‌یافته است. مقایسه ارقام فعالیت عمومی و نرخ خام فعالیت در قبل و بعد از اجرای تأسیسات پارس جنوبی رشد قابل‌توجهی نشان می­دهد. علاوه بر این مقایسه شاخص‌های حوزه روستایی پارس جنوبی با سطح استان بوشهر نیز نشان از تغییرات سریع دارد. بنابراین مهاجرت به حوزه پارس جنوبی و همچنین کاهش نرخ رشد جمعیت در مناطق روستایی باعث افزایش نرخ فعالیت عمومی و نرخ خام فعالیت بعد از اجرای تأسیسات پارس جنوبی شده است.

 

جدول 9- شاخص‌های فعالیت و اشتغال جمعیت شهرستان‌های حوزه تأسیسات پارس جنوبی در سال 90-1375

سال

قبل از اجرای تأسیسات پارس جنوبی 1375

بعد از اجرای تأسیسات پارس جنوبی 1390

شاخص

استان

بوشهر

جم

دیر

کنگان

و عسلویه

پارس جنوبی

استان

بوشهر

جم

دیر

کنگان

و عسلویه

پارس جنوبی

نرخ خام فعالیت

6/20

9/20

6/19

9/19

2/20

0/35

2/33

4/31

1/60

6/49

میزان فعالیت عمومی

7/28

4/31

9/27

9/29

7/29

6/41

2/42

7/38

9/68

5/58

میزان اشتغال

6/92

94

6/97

8/95

7/95

2/91

2/93

6/87

2/96

9/94

بار اقتصادی (معیشت)

95/1

08/2

99/1

09/2

06/2

43/1

50/1

4/1

2/1

3/1

مأخذ: محاسبات نگارنده از نتایج سرشماری نفوس و مسکن 90-1375 استان بوشهر شهرستان‌های جم، دیر، کنگان و عسلویه

 

تجزیه‌وتحلیل داده‌ها

 به‌منظور کاهش تعداد شاخص‌های معرفی‌شده و خلاصه نمودن اطلاعات حاوی آن‌ها در تعداد محدودتری سازه­های زیربنایی، برای استفاده مفیدتر از آن‌ها در تحلیل­های بعدی و سادگی تفسیر نتایج حاصل از آن‌ها، هرکدام از سری شاخص‌های ارائه‌شده برای بررسی اثرات اقتصادی و اجتماعی تأسیسات پارس جنوبی بر ساختار روستاهای منطقه مطالعاتی وارد مدل تحلیل عاملی شدند که نتایج حاصله از اجرای مدل فوق در نرم‌افزار SPSS ذیلاً در قالب جداول عامل‌های استخراج‌شده، مقادیر ویژه، درصد تبیین واریانس هرکدام از مجموعه متغیرهای پژوهش ارائه می‌شود. یکی از روش‌های انتخاب متغیرهای مناسب برای تحلیل عاملی استفاده از آزمون kmo[1] می‌باشد که مقدار آن همواره بین 0 و 1 در نوسان است (کلانتری، 1382:286). برای داده‌های تحقیق حاضر مقدار آن 756/0 شده است. این مقدار نشان می­دهد که همبستگی­های موجود بین دادها برای تحلیل عاملی مناسب خواهد بود. برای اطمینان از مناسب بودن داده برای تحلیل عاملی مبنی بر اینکه ماتریس همبستگی­های که پایه تحلیل عاملی قرار می­گیرد در جامعه برابر صفر نیست از آزمون بارتلت استفاده‌شده است. با توجه به محاسبه‌صورت گرفته برای داده­های پژوهش، آزمون بارتلت معنادار بوده است. یعنی متغیرها همبسته هستند (جدول 10).

 

جدول 10- مقادیر آزمون‌های kmo و بارتلت

Kaiser-Meyer-Olkin Measure of Sampling Adequacy.

756/0

Bartlett's Test of Sphericity

Approx. Chi-Square

628/2260

 

df

210

 

Sig.

000/0

 

پس از بررسی نتایج آزمون‌های kmo و بارتلت به روش تحلیل مؤلفه‌های اصلی، محاسبات صورت گرفته و نتایج عامل‌های استخراج‌شده و مقادیر ویژه و درصد تبیین واریانس در جدول 11 درج‌شده است.

از تحلیل عاملی مجموعه بیست‌ویک گانه شاخص‌های پژوهش حاضر، هشت عامل اول دارای مقادیر ویژه بزرگ‌تر از واحد بوده و جمعاً بیش از 82 درصد از واریانس این مجموعه را تبیین می­کنند که درصد نسبتاً بالایی به‌حساب می­آید. همان‌طور که ملاحظه می‌شود هرکدام از هشت عامل استخراجی به ترتیب در حدود 8/19، 2/13،6/8, 3/ 8،3/7، 6/5،6/5 و 2/5 درصد کل واریانس را تبیین می‌نمایند. به این ترتیب گرچه همه این عوامل (یا مؤلفه‌های اصلی) از مقادیر ویژه بزرگ‌تر از واحد برخوردار هستند ولی اهمیت و نقش عامل اول بیش از چهار برابر عامل هشتم است. جدول 12 موسوم به ماتریس عوامل نا چرخیده که حاوی ضرایب شاخص‌های معرفی‌شده در عامل‌های استخراجی است، اهمیت و نقش هر یک از این شاخص‌ها را در شکل‌گیری عامل‌ها نشان می­دهد و به عبارت دیگر بیانگر بارگیری عامل‌ها از شاخص‌هاست که از روش تجزیه به مؤلفه‌های اصلی به دست آمده­اند. لازم به ذکر است نحوه بارگیری عامل‌ها از متغیرها از ساختار صریح و ساده­ای برخوردار نمی‌باشد و نمی­توان به‌راحتی آن را تفسیر نمود، لذا از تکنیک چرخش عامل‌ها (Factor Rotation) برای دستیابی به‌وضوح بیشتری در ساختار عاملی آن‌ها استفاده می­شود.

 

جدول 11- عامل‌های استخراج‌شده، مقادیر ویژه و درصد تبیین واریانس آن‌ها از مجموعه شاخص‌های پژوهش

مجموع ضرایب چرخش داده‌شده

مجموع ضرایب چرخش داده نشده

مقدار ویژه

عامل‌ها

درصد تجمعی

درصد تبیین‌واریانس

مجموع

درصد تجمعی

درصد تبیین‌واریانس

مجموع

درصد تجمعی

درصد تبیین‌واریانس

مجموع

831/19

831/19

164/4

136/24

136/24

069/5

136/24

136/24

069/5

1

043/33

212/13

775/2

670/40

534/16

472/3

670/40

534/16

472/3

2

640/41

597/8

805/1

565/47

895/6

448/1

565/47

895/6

448/1

3

991/49

351/8

754/1

906/53

341/6

332/1

906/53

341/6

332/1

4

325/57

335/7

540/1

098/60

192/6

300/1

098/60

192/6

300/1

5

926/62

600/5

176/1

179/65

081/5

067/1

179/65

081/5

067/1

6

505/68

579/5

172/1

842/69

663/4

979/0

842/69

663/4

979/0

7

712/73

207/5

094/1

712/73

870/3

813/0

712/73

870/3

813/0

8

 

 

 

 

 

 

280/77

568/3

749/0

9

 

 

 

 

 

 

507/80

227/3

678/0

10

 

 

 

 

 

 

478/83

972/2

624/0

11

 

 

 

 

 

 

055/86

577/2

541/0

12

 

 

 

 

 

 

490/88

435/2

511/0

13

 

 

 

 

 

 

639/90

149/2

451/0

14

 

 

 

 

 

 

575/92

936/1

407/0

15

 

 

 

 

 

 

437/94

861/1

391/0

16

 

 

 

 

 

 

863/95

426/1

300/0

17

 

 

 

 

 

 

271/97

408/1

296/0

18

 

 

 

 

 

 

608/98

337/1

281/0

19

 

 

 

 

 

 

387/99

779/0

164/0

20

 

 

 

 

 

 

100

613/0

129/0

21

Extraction Method: Principal Component Analysis.     

8 components extracted

 

جدول 12- بارگیری عامل‌های استخراجی از شاخص‌ها (ماتریس عوامل چرخش نیافته)

8

7

6

5

4

3

2

1

عامل‌ها

 

 

 

 

 

 

703/0

 

1

 

 

 

 

 

 

 

 

2

 

 

 

 

 

 

 

 

3

 

 

 

 

 

 

 

 

4

 

 

 

 

 

 

 

 

5

 

 

 

 

 

 

 

 

6

 

 

 

 

 

 

618/0

 

7

 

 

 

 

 

 

732/0

 

8

 

 

 

 

 

 

744/0

 

9

 

 

 

 

 

 

780/0

 

10

 

 

 

 

 

 

773/0

 

11

 

 

 

 

 

 

758/0

 

12

 

 

 

 

 

799/0

 

 

13

 

 

 

 

 

849/0

 

 

14

 

 

 

 

 

749/0

 

 

15

 

626/0

 

 

 

 

 

 

16

 

 

772/0

 

 

 

 

 

17

 

 

566/0

 

 

 

 

 

18

 

 

 

 

 

598/0

 

 

19

 

 

 

 

 

 

 

 

20

 

 

 

 

 

 

 

697/0-

21

جدول 13- بارگیری عامل‌های استخراجی از شاخص‌ها (ماتریس عوامل چرخش یافته)

8

7

6

5

4

3

2

1

عامل‌ها

 

 

 

 

 

 

739/0

 

1

 

 

 

718/0

 

 

 

 

2

 

 

 

838/0

 

 

 

 

3

 

 

 

 

780/0

 

 

 

4

 

 

 

 

821/0

 

 

 

5

 

 

 

 

 

 

 

 

6

 

 

 

 

 

 

 

 

7

 

 

 

 

 

 

 

752/0

8

 

 

 

 

 

 

 

788/0

9

 

 

 

 

 

 

 

776/0

10

 

 

 

 

 

 

 

839/0

11

 

 

 

 

 

 

 

785/0

12

 

 

 

 

 

568/0

594/0

 

13

 

 

 

 

 

 

767/0

 

14

 

 

 

 

 

 

905/0

 

15

925/0

 

 

 

 

 

 

 

16

 

 

817/0

 

 

 

 

 

17

 

824/0

 

 

 

 

 

 

18

 

 

 

 

 

736/0

 

 

19

 

 

 

 

 

837/0

 

 

20

 

 

 

 

 

 

 

683/0-

21

 

با توجه به جدول 13 ماتریس عوامل دوران یافته، به علت صریح و روشن بودن ساختار عامل‌ها و بارگیری از متغیرها، به نام‌گذاری عامل‌ها می­پردازیم:

- عامل اول به‌عنوان مهم‌ترین عامل با متغیرهایی همچون گسترش امکانات آموزشی، علاقه‌مندی به تحصیل، دسترسی‌های بهداشتی، افزایش مشارکت‌های اجتماعی و فرهنگی و علایق فرهنگی دارای همبستگی مثبت و بالایی است ولی بار منفی نشان از عدم گسترش امکانات زیربنایی دارد.

- عامل دوم نیز با متغیرهای همچون افزایش مصرف مواد مخدر، افزایش آلودگی، درگیری و نزاع و انحرافات اجتماعی همبستگی مثبت و بالایی دارد.

- عامل سوم از متغیرهای همچون از دست دادن شغل و کاهش درآمد و افزایش هزینه‌های روزانه و گسترش آلودگی­ها همبستگی مثبت و بالایی دارد.

- عامل چهارم با متغیرهای مثبت اقتصادی و کاهش هزینه­های اقتصادی (برق و...) رابطه مستقیم دارد.

- عامل پنجم با متغیرهای وضعیت زندگی و رضایت از زندگی همبستگی مثبت و بالای دارد.

- عامل ششم با متغیر فعالیت فرهنگی همبستگی مثبت و بالای دارد.

- عامل هفتم با متغیر مشارکت و سرمایه‌گذاری در پروژه­ها همبستگی مثبت و بالای دارد.

- عامل هشتم با متغیر خرافات و باورهای بازدارنده رابطه مستقیم دارد.

جدول 14- عامل‌های استخراج‌شده و سهم درصدی آن‌ها از تبیین واریانس مجموعه متغیرها

شماره عامل

نام عامل

مقدار ویژه

درصد مقدار ویژه

سهم درصدی عامل از عامل‌ها

1

اثرات آموزشی و فرهنگی

16/4

8/19

9/26

2

جرائم و انحرافات اجتماعی

77/2

2/13

9/17

3

اثرات منفی اقتصادی

8/1

6/8

7/11

4

اثرات مثبت اقتصادی

75/1

3/8

3/11

5

رضایت از زندگی

54/1

3/7

9/9

6

فعالیت‌های فرهنگی

18/1

6/5

6/7

7

مشارکت در سرمایه‌گذاری‌ها

17/1

8/5

56/7

8

باورهای منفی و بازدارنده.

09/1

3/5

06/7

جمع

 

 

7/76

100

 

بر اساس عامل‌های تحقیق می­توان یک مدل کلی، برای تحلیل و تبیین اثرات قطب صنعتی بر مناطق روستایی ارائه داد. با توجه به اینکه برخی عامل‌ها بیانگر اثرات مثبت قطب صنعتی پارس جنوبی بر روستاهای منطقه و برخی دیگر نشان­دهنده اثرات منفی بوده­اند بنابراین اثرات مثبت و منفی در قالب شکل 3 ارائه‌شده و سهم درصدی هر یک از عامل‌ها نیز محاسبه گرده­اند. لازم به توضیح است که مجموع اثرات 100 فرض شده و سهم درصدی هر عامل بر این مبنا محاسبه‌شده است. میزان اثرات مثبت قطب صنعتی بر ساختار روستاهای حوزه پارس جنوبی 24/63 درصد بوده که در عامل‌های اثرات آموزشی و فرهنگی (9/26)، اثرات مثبت اقتصادی (3/11)، رضایت از زندگی (9/9)، فعالیت‌های فرهنگی (9/7) و مشارکت در سرمایه‌گذاری‌ها (56/7) نمود پیداکرده است. در حالی که اثرات منفی قطب صنعتی پارس جنوبی بر روستاهای منطقه مطالعاتی 66/36 درصد بوده است که در قالب عامل‌های جرائم و انحرافات اجتماعی (9/17)، اثرات منفی اقتصادی (7/11) و باورهای منفی و بازدارنده (06/7) درصد ظهور یافته است.

 

 

شکل 3- مدل تجربی اثرات مثبت و منفی قطب صنعتی بر مناطق روستایی

جمع‌بندی و نتیجه‌گیری

 بر اساس داده­های سرشماری در دو مقطع 1375 و 1390 تغییراتی در شاخص‌های اجتماعی و اقتصادی ازجمله افزایش نرخ رشد جمعیت، تراکم نسبی و نسبت جنسی جمعیت، مهاجرپذیری، میزان اشتغال، کاهش بیکاری، افزایش نرخ فعالیت عمومی در سطح مناطق روستایی شهرستان‌های حوزه پارس جنوبی مشاهده می­شود. بر اساس مدل تحلیل عاملی اثرات مثبت و منفی تأسیسات پارس جنوبی به شرح ذیل مشخص‌شده است: میزان اثرات مثبت قطب صنعتی بر ساختار روستاهای حوزه پارس جنوبی 24/63 درصد بوده که در عامل‌های اثرات آموزشی و فرهنگی، اثرات مثبت اقتصادی، رضایت از زندگی، فعالیت‌های فرهنگی و مشارکت در سرمایه‌گذاری‌ها نمود پیداکرده است. در حالی که اثرات منفی قطب صنعتی پارس جنوبی بر روستاهای منطقه مطالعاتی 66/36 درصد بوده است که در قالب عامل‌های جرائم و انحرافات اجتماعی، اثرات منفی اقتصادی و باورهای منفی و بازدارنده درصد ظهور یافته است.

 بنابراین رویکردی مناسب در توزیع امکانات و خدمات در جهت توسعه و تعدیل نابرابری­های روستایی از پارامترهای ضروری در برنامه­های توسعه روستایی این منطقه و استان بوشهر به‌حساب می­آید. این موضوع مستلزم ساماندهی سکونتگاه­های روستایی این منطقه تحت یک نظام سلسله‌مراتبی است. تقویت مراکز شهری کوچک و ایجاد کانون­های توسعه در دهستان­ها گامی اساسی در جهت توسعه پایدار و یکپارچه روستایی می­باشد.

 پیشنهاد‌ها:

 جهت تقویت سکونتگاه‌های روستایی و تثبیت جمعیت در آن‌ها به‌منظور پشتیبانی و تأمین نیروی انسانی موردنیاز تأسیسات نفت و گاز و تقویت فعالیت­های کشاورزی و صنایع وابسته در حوزه نفوذ تأسیسات پارس جنوبی موارد زیر پیشنهاد می­گردد:

- ایجاد بستری مناسب جهت سرمایه‌گذاری در مناطق روستایی حوزه پارس جنوبی و به‌ویژه در بخش کشاورزی و صنایع وابسته و غیر کشاورزی صورت پذیرد.

- شناخت پتانسیل­های مناطق روستایی حوزه پارس جنوبی در بخش‌های مختلف کشاورزی، دامی، منابع دریایی و گردشگری توسط تیمی متخصص و حرفه‌ای صورت گیرد.

- ایجاد تسهیلات برای جذب سرمایه­گذاری داخلی و خارجی جهت گسترش فعالیت‌های تولیدی و صنایع کوچک در مناطق روستایی.

- شناسایی و اقدامات پیشگیری از انواع آسیب‌های اجتماعی و حوادث غیرمترقبه در صدر برنامه‌ریزی­های اجتماعی و اقتصادی استان قرار گیرد زیرا پس از شکل­گیری، هزینه اجتماعی و اقتصادی بالای بر جامعه تحمیل می­کند.

- سیاست‌های منفرد و ناکارآمد تور ایمنی، حمایت و بیمه‌های اجتماعی باید جای خود را به طرح جامع و فراگیر بیمه، حمایت و رفاه بدهند و این طرح ارتباط تنگاتنگی با سوگیری‌های توسعه اقتصادی و توانمندسازی عمومی داشته باشد.



1 kaiser- Meyer-Olkin

1- ابراهیمی، حمید (1383)، پیامدهای مکانی- فضایی ایجاد مناطق ویژه انرژی (نفت و گاز) بر روستاهای بخش جم استان بوشهر، پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته جغرافیا، دانشگاه اصفهان.
2-  ازکیا، مصطفی (1381)، جامعه‌شناسی توسعه و توسعه‌نیافتگی روستایی ایران، اطلاعات، تهران.
3-  افراخته، حسن (1374)، مدل در جغرافیا، جهاد دانشگاهی، زاهدان.
4- امیری، علی نقی و همکاران (1392)، ارزیابی تغییرپذیری کادر فنی سازمانی در منطقه گازی پارس جنوبی؛ موردمطالعه شرکت توانمند، مدیریت فرهنگ‌سازمانی، دوره 11، شماره 1.
5-  امینی، نجات (1385)، رتبه‌بندی سلامت استان‌های کشور، فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی، سال پنجم، شماره 25.
6-  بدری، سیدعلی (1369)، مکانیابی­مراکز توسعه‌ی روستایی، نمونه­: بخش جعفرآباد گازران قم. تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
7- بذرافشان جواد و دیگران (1393)، تحلیل پیامدهای ایجاد مناطق ویژه اقتصادی بر توسعه اقتصادی روستاها مورد شناسی: بخش عسلویه شهرستان کنگان، دوره 3، شماره 6.
8- جعفری، حمیدرضا(1388)، ارزیابی ریسک سایت‌های صنعتی منطقه عسلویه با استفاده از فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی به کمک سامانه اطلاعات جغرافیایی، محیط شناسی، دوره 35، شماره 49.
9-  جمعه­پور، محمود (1385)، برنامه‌ریزی توسعه روستایی، سمت، تهران.
10-          جیروند، عبدالله (1368)، توسعه اقتصادی، نور، تهران.
11-          حسین­زاده­دلیر، کریم (1380)، برنامه‌ریزی ناحیه‌ای، سمت، تهران.
12-     حقیقتیان منصور، پورافکاری نصراله, جعفری نیا غلامرضا. (1391)، تأثیر رفتارهای اجتماعی زیست‌محیطی بر توسعه اجتماعی موردمطالعه کارکنان پارس جنوبی (عسلویه)، مطالعات توسعه اجتماعی ایران، دوره 5، شماره 1.
13-     خلیلی عراقی، سیدمنصور و همکاران (1393)، کاربرد اختیارهای حقیقی در ارزش‌گذاری پروژه توسعه میدان گازی پارس جنوبی، اقتصاد انرژی ایران (اقتصاد محیط‌زیست و انرژی)، دوره سوم، شماره 10.
14-     خاتمی فیروزآبادی، سیدعلی و همکاران (1391)، شناسایی و رتبه‌بندی عوامل استرس‌زای سازمانی در محیط‌های صنعتی با AHP  فازی (موردمطالعه: مجتمع گاز پارس جنوبی)، دوره 9، شماره 1.
15-     ربانی محمد و همکاران (1386)، اندازه‌گیری فلزات سنگین سرب، نیکل و جیوه در آب و رسوب در خلیج‌فارس منطقه عملیاتی عسلویه، علوم و تکنولوژی محیط‌زیست دوره 9، شماره 3.
16-     رضوانی، محمدرضا (1383)، سنجش و تحلیل سطوح توسعه‌یافتگی نواحی روستایی در شهرستان سنندج، مجله جغرافیا و توسعه ناحیه­ای، شماره سوم.
17-          رضوانی، محمدرضا (1385)، تعیین و تحلیل سطوح برخورداری نواحی روستایی استان زنجان، پژوهش‌های جغرافیایی، شماره 50.
18-     رکن‌الدین افتخاری، عبدالرضا و حسن ایزدی­خرامه (1380)، تحلیلی بر رویکردهای مکان‌یابی و توزیع خدمات در مناطق روستایی، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 62.
19-     زیاری، کرامت­الله و علیرضا زارع شاه آبادی (1380)، سنجش توسعه‌یافتگی روستاهای استان یزد، مجله علوم انسانی دانشگاه سیستان و بلوچستان، سال هفتم، شماره 13. مکاران
20-     صابری زفرقندی، محمدباقر و همکاران (1388)، وضعیت مصرف مواد، اعتیاد و خدمات مربوطه در کارگران منطقه صنعتی عسلویه (میدان گاز پارس جنوبی) در سال 1386، حکیم، دوره 12، شماره 4.
21-          صباغ کرمانی، مجید (1380)، اقتصاد منطقه­ای، تهران: سمت.
22-     صادقی فسایی، سهیلا. (1385) ارائه یک الگوی مفهومی برای مسائل و انحرافات اجتماعی و راه‌حل‌های کاهش آن در عسلویه، مجله جامعه‌شناسی ایران، دوره 7، شماره 2.
23-          طالبیان، سیدامیر(1387)، تحلیل تأثیر اجتماعی توسعه صنعتی در منطقه عسلویه، فصلنامه علوم اجتماعی، دوره 16، شماره پیاپی 33.
24-          صرافی، مظفر (1377)، مبانی برنامه‌ریزی توسعه منطقه­ای، مرکز مدارک اقتصادی و اجتماعی سازمان برنامه‌وبودجه، تهران.
25-     عزیزپور، فرهاد. (1389)، نقش منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی (عسلویه) در تحول مکانی- فضایی سکونتگاه‌های روستایی مطالعه موردی: روستای اخند (ناحیه کنگان)، تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، دوره 16، شماره 19.
26-          قره­باغیان، مرتضی (1375)، اقتصاد رشد و توسعه، نشر نی، تهران.
27-          کلانتری، خلیل (1380) برنامه‌ریزی و توسعه منطقه­ای، خوشبین، تهران.
28-          کلانتری، خلیل و همکاران (1382)، سنجش سطح توسعه روستایی در شهرستان بیرجند، پژوهش­های جغرافیایی، شماره 44.
29-     کلانتری، نصراله و همکاران (1390)، خصوصیات شیمیایی خاک و آب زیرزمینی دشت آبرفتی عسلویه، با تأکید بر آلودگی فلزات سنگین، زمین‌شناسی ژئوتکنیک، دوره 7، شماره 4.
30-          کیانی، اکبر (1390)، بررسی و ارزیابی اولویت‌های منظر فضاهای عمومی ­شهر عسلویه با استفاده از مدل ANP، دوره 8، شماره 18.
31-          مرکز آمار ایران (1376)، شناسنامه آبادی‌های استان بوشهر 1375، تهران، مرکز آمار ایران.
32-          معیدفر، سعید. (1389)، نفت، دوگانگی، مقاومت ­و وابستگی: نتایج دو بررسی در بهرگان و عسلویه، توسعه روستایی، شماره 37.
33-     مهندسین مشاور DHV از هلند (1371)، رهنمودهایی برای برنامه­ریزی مراکز روستایی، جلد اول ترجمه سیدجواد میر و دیگران، روستا و توسعه، تهران.
34-     منصوری ثالث، محمد (1375)، محاسبه درجه توسعه‌یافتگی شهرستان­های استان تهران، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی، تهران.
35-          میسرا، آر. پی (1353)، شناخت روش برنامه‌ریزی مکانی برای توسعه روستایی در ایران. تهران: سازمان برنامه‌وبودجه.
36-          هجرتی، محمدحسن (1379)، جغرافیا و توسعه روستایی. تهران: مرکز فرهنگی آبا.
37-          نامداری اعظم و همکاران (1389)، شناسایی، طبقه‌بندی و مدیریت پسماندها و مواد شیمیایی مصرفی در شرکت پتروشیمی پردیس- عسلویه بر اساس RCRA و کنوانسیون بازل،  علوم و تکنولوژی محیط‌زیست، دوره 12، شماره 4.
38-Agarwal,A.N&K.Lai.1993.Economic of development and planning.vikas pupishing House Dehli 92.
38- Kalantari,kh.1998. Inentification of Backward Regions in iran. Quarterly journal of geographica; Research.13:1.120-131.