Presentation of Strategic planning Model for development of wetland ecotourism towards wetland ecosystem health and sustainability of rural communities (Case Study: Miankaleh and Lapo Wetlands Area)

Document Type : Original Article

Author

Tarbiat Modares University

Abstract

Present research with the purpose of wetland ecotourism development in surrounding Miankaleh and Lapo wetlands, to develop strategies for ecotourism development based on wetland ecological capacity and the capacity of rural communities because of the need for community participation and preparedness in realization of ecotourism development. Methodology is descriptive - analytical and documentary and surveying (with the use of questionnaire). Statistical population are experts, officials and villager’s 11 villages in Miankaleh rural district, that their views on aspects of ecological economical, social - cultural for evaluation of the potential wetland ecotourism, were studied. Model for data analysis and presentation of wetland ecotourism development strategies, SWOT analysis and QSPM matrix is used. According to the results, By studying the internal environment, 17 strengths and 15 weaknesses and by studying the external environment, 16 opportunities and 13 threats were identified. Quantitative analysis and comparison of factors indicate that capacity of the wetland ecotourism in the region is high. Also development of wetland ecotourism in studied area should be in direction overcome weaknesses by taking advantage of opportunities. In this regard strategies of environmental planning, monitoring and protection of the wetlands and the empowerment of rural communities should be considered.

Keywords


مقدمه

در سال‌های اخیر گردشگری در نواحی با جاذبه​های طبیعی خاص، فرایندهای اکولوژیکی مهم و جوامع گیاهی و جانوری خاص جایگاه مهمی یافته است. اما بسیاری از جاذبه​های طبیعی گردشگری، عرصه​های منابع طبیعی با ویژگی​های اکولوژیکی خاص هستند که باید حفاظت شوند. همچنین توسعه گردشگری در یک منطقه به طور مستقیم با کیفیت محیط آن در ارتباط است، به طوری که در موارد بسیاری مشاهده شده مکان‌های جاذب توریست بعد از تخریب توسط گردشگران رها شده​اند. این دو مسأله تحقق حفظ کیفیت محیط و عرصه​های منابع طبیعی و توسعه قابل دوام مقاصد توریستی به ظهور اکو توریسم کمک کرده است (Pipinos & Fokiali, 2009). اکو توریسم سفر مسئولانه به محیط​های طبیعی است که محیط زیست را حفظ و به اقتصاد مردم بومی کمک می​کند. به خصوص در مناطق حساس و حفاظت شده با کاهش اثرات منفی زیست محیطی سبب بهره​برداری متعادل از محیط خواهد شد. یکی از نواحی طبیعی جاذب برای توسعه اکو توریسم، اکوسیستم تالاب​ است که با توجه به جاذبه​های اکولوژیکی متنوع شامل چشم​انداز زیبا، اندوخت گاه بیوسفری و تنوع زیستی منحصر به فرد به عنوان یکی از کانون‌های گردشگری به خصوص طی سال‌های اخیر جایگاه ویژه​​ای در جذب گردشگر یافته است. اکو توریسم تالابی که به دنبال توسعه اقتصاد گردشگری پایدار و حفاظت از تالاب است، امروزه در حال کسب اهمیت بیشتر از سوی دولت​ها و محققان می​باشد (Wang, 2009). کشور نیز دارای تالاب​های بی​نظیر با جاذبه​های گردشگری منحصر به فرد بسته به شرایط طبیعی و اقلیمی منطقه است، و چشم​انداز گسترده​ای برای انجام این شاخه از اکو توریسم دارد. از این تالاب‌های گردشگری زیبا در کشور، تالاب​های میانکاله و لپوی زاغمرز است که وجود گونه​های متنوع و نادر گیاهی و جانوری و قرارگیری در مسیر مهاجرت پرندگان آن‌ها را به یکی از مهم‌ترین مقاصد گردشگری کشور تبدیل کرده است. دستیابی به موفقیت در توسعه اکو توریسم در این مناطق اکولوژیکی حساس در گرو برنامه​ریزی مناسب و هدفمند با شناخت و ارزیابی قابلیت​ها و توانمندی‌ها و تهیه برنامه مدیریتی متناسب با ویژگی​های محیطی، اقتصادی و اجتماعی منطقه است. تجربه نیز نشان داده در نقاطی که گردشگری بدون برنامه​ریزی و استراتژی​ مناسب توسعه یافته، مشکلات زیست​محیطی و اجتماعی ناخوشایندی را به دنبال داشته است. در این راستا به گفته لی (2004) دستیابی به اکو توریسم پایدار به مدیریت موفق محیط بستگی دارد (Li, 2004: 559). علاوه بر این تحقق صنعت توریسم ضمن رعایت اصول حفاظت محیطی، با لحاظ کردن واکنش​پذیری اجتماعی امکان​پذیر است (Teh & Cabanban, 2007). چرا که در توسعه اکو توریسم با برنامه​ریزی صحیح و مدیریت شرایط محیطی و اقتصادی و اجتماعی اثرگذار جوامع حاشیه بر تالاب، ضمن آنکه خسارت به حداقل رسیده و پایداری اکوسیستم​ نیز تضمین می​​شود، جوامع پیرامونی نیز توانمند خواهند شد.

هدف و سؤال تحقیق

هدف اصلی تحقیق توسعه اکو توریسم تالابی در محدوده تالاب​های میانکاله و لپوی زاغمرز جهت بهره​برداری از قابلیت​های اکو توریستی تالاب​ها که به خاطر موقعیت اکولوژیکی، ساختاری و فضایی خاص از گذشته با اهداف مختلف تفرجی، آموزشی و پژوهشی مورد توجه گردشگران طبیعت گرد و محققان می​باشد، و بسترسازی برای توسعه پایدار جوامع روستایی منطقه است. از این رو مقاله حاضر با ارائه الگوی مناسب توسعه اکو توریسم تالابی به دنبال پاسخگویی به این سؤال است که «ظرفیت​ اکو توریسم تالابی در تالاب​ها و روستاهای مورد مطالعه بر اساس شاخص​های توسعه اکو توریسم تالابی چگونه است؟». همچنین «راهبردهای مناسب برای توسعه اکو توریسم تالابی در پیرامون تالاب​های میانکاله و لپو در دهستان میانکاله بر اساس ظرفیت​های درونی و عوامل موثر بیرونی بر توسعه اکو توریسم تالابی کدامند؟».

 

روش​شناسی

روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و به شیوه پیمایشی است. عوامل تبیین کننده توسعه اکو توریسم تالابی با مطالعه ادبیات اکو توریسم تالاب و به شیوه دلفی و نظرخواهی از خبرگان شناسایی شد. ارزیابی پتانسیل اکو توریسم تالابی منطقه طبق جدول 1 عملیاتی شده است.

 

جدول 1: شاخص‌های ارزیابی پتانسیلهای اکو توریسم تالابی در محدوده اکوسیستم تالاب در سطح منطقه (تالاب و روستا) و بیرون از منطقه

شاخص​های ارزیابی محیط درونی

شاخص​های ارزیابی محیط بیرونی

ابعاد

معیار

شاخص

ابعاد

شاخص

اکولوژیکی (ظرفیت اکولوژیکی تالاب و جامعه)

قابلیت​های اکولوژیکی تالاب

موقعیت جغرافیایی، چشم‌انداز، تنوع گیاهی و جانوری، آب و هوا

اکولوژیکی (ظرفیت اکولوژیکی ناحیه‌ای)

- وضعیت موقعیت جغرافیایی

- وضعیت امکانات و تجهیزات

- ضوابط و مقررات حفاظتی (تالاب، گردشگری و زمین کشاورزی).

- طرح‌ها و برنامه​های حفاظتی

فعالیت‌های اقتصادی پایدار

مدیریت منابع آب، کشت ارگانیک

مدیریت اکولوژیک آلودگی‌ها

مدیریت پساب​های کشاورزی، زباله​ها و پساب​های خانگی

اقتصادی (ظرفیت محلی توسعه اکو توریسم)

دسترسی

امکانات حمل و نقل، راههای دسترسی

اقتصادی (ظرفیت بیرونی توسعه اکو توریسم)

- ظرفیت سرمایه گذاری

- توسعه خدمات زیربنایی

- تبلیغات و اطلاع رسانی

کیفیت زیرساخت‌ها

سرویس‌ها و تسهیلات، اطلاعات، سطح رفاه اجتماعی

اجتماعی – فرهنگی (توانمندی جامعه محلی)

سرمایه اجتماعی

نسبت اعتماد، تعاملات، ارتباطات در شبکه‌ها و گروهها

اجتماعی – فرهنگی (ظرفیت بیرونی توانمندی جامعه محلی)

- حضور بخش​ها و نهادهای حمایت کننده

- زمینه برنامه ریزی مشارکتی

- امکان تعامل و همکاری

دانش اکو توریسم

آگاهی از اهداف، اهمیت و فعالیتهای اکو توریسم، نگرش به اکو توریسم

حفاظت زیست محیطی

پذیرش قوانین، محدودیت فعالیت‌های مخرب محیطی و محدودیت‌های توسعه اکو توریسم

آموزش زیست محیطی

آموزش‌پذیری، ارائه اطلاعات به توریست‌ها، توسعه آموزش و یادگیری زیست محیطی

مشارکت و همکاری

حس همکاری در توسعه اکو توریسم، دانش و تکنیک‌های علمی مشارکت، و توان مالی مشارکت، کنترل و نظارت محلی

(یافته​های تحقیق، 1392)

جامعه آماری تحقیق خبرگان و متخصصان برنامه​ریزی روستایی، گردشگری و اکوسیستم تالاب، مسئولین سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان و سازمان محیط زیست و روستاییان ساکن در 11 روستای دهستان میانکاله (نقشه 1) می‌باشند.

 

 

نقشه 1: موقعیت منطقه مورد مطالعه و پراکنش روستاهای نمونه

 

حجم نمونه شامل 15 نفر از خبرگان، 25 نفر از مسئولین و 115 نفر از روستاییان (بر اساس 18211 نفر جمعیت دهستان و استفاده از فرمول کوکران) می​باشد. برای سنجش ظرفیت اکو توریسم تالابی روستاهای مورد مطالعه از آزمون آماری t تک نمونه‌ای با در نظر گرفتن مطلوبیت عددی و حد متوسط (3) بر اساس طیف لیکرت (5 طیفی از بسیار کم تا بسیار زیاد) در نرم‌افزار SPSS استفاده شد. همچنین جهت شناخت مسائل استراتژیک و تدوین راهبردهای توسعه اکو توریسم تالابی در چارچوب برنامه‌ریزی راهبردی، از روش تحلیل SWOT یا چارچوب جامع تدوین استراتژی استفاده شده است. مبنای استخراج مجموعه نقاط قوت و ضعف و فرصت و تهدید شاخص‌های تعریف شده در جدول 1 است که با مطالعه در محیط داخلی و خارجی، تعداد 20 نقطه قوت در برابر 17 نقطه ضعف در منطقه و تعداد 16 فرصت و 15 چالش پیش روی توسعه اکو توریسم تالابی در محیط بیرونی شناسایی شد. سپس با استفاده از پرسشنامه مزیت‌ها و محدودیت‌های عمده از طریق طیف لیکرت (پنج طیفی از بسیار کم تا بسیار زیاد) توسط خبرگان، مسئولین و روستاییان ارزیابی شد. تدوین راهبردهای توسعه اکوتوریسم تالابی بر حسب مراحل و روش شکل 1 است.

 

 

شکل 1: چارچوب برنامهریزی راهبردی توسعه اکوتوریسم تالابی

 

منطقه مورد مطالعه

منطقه مورد مطالعه تالاب​های میانکاله و لپوی زاغمرز و روستاهای دهستان میانکاله می​باشند که در شرق استان مازندران و شمال شهرستان بهشهر قرار دارند. تالاب میانکاله یکی از 21 تالاب بین​المللی کشور است که در موقعیت جغرافیایی ً27، َ49، ْ36 عرض شمالی و 24، َ48، ْ53 طول شرقی قرار دارد. در حال حاضر مساحت تالاب 44/521 کیلومتر مربع است (بهروزی راد، 1387: 644). از شمال به شبه​جزیره میانکاله، از غرب به تالاب لپوی زاغمرز و‌ از جنوب و شرق در قلمرو سیاسی چهار شهرستان بهشهر، گلوگاه، بندر گز و ترکمن قرار دارد. تالاب لپوی زاغمرز متشکل از سه تالاب شیرخانلپو، پلنگان و تالاب لپو است که به اختصار «تالاب لپو» گفته می‌شود. مجموعه تالاب‌های لپو با وسعت 600 هکتار تالاب لپو در موقعیت جغرافیایی ً5، َ49، ْ26 شمالی و ً17، َ18، ْ52 شرقی و در فاصله 3 کیلومتری دهستان میانکاله واقع شده است. این تالاب نیز به همراه تالاب میانکاله در کنوانسیون رامسر به عنوان تالاب بین‌المللی ثبت شد (محیط زیست استان مازندران، 1385). تالاب لپو در غربی تالاب میانکاله واقع شده و هر دو تالاب در قلمرو جغرافیایی و سیاسی دهستان میانکاله قرار دارند. دهستان میانکاله واقع در بخش مرکزی شهرستان بهشهر، متشکل از یازده روستا بنام‌های نمک چال، یعقوب لنگه، یکه توت، زاغمرز، زینوند، امیرآباد، عسگرآباد، حسین​آباد، لله​مرز و قره​تپه است که جمعیت آن در سال ۱۳۸۵ برابر با ۱۸211 نفر بوده ‌است (سالنامه آماری استان، 1390). فعالیت​های معیشتی روستاها به ترتیب کشاورزی، دامداری و خدماتی است. دهستان به دلیل داشتن شرایط اقلیمی مناسب تقریباً تمامی محصولات قابل کشت در استان را دارا است که در این بین گندم با 5800 هکتار و برنج با 4700 هکتار سهم بیشتری دارند. دیگر زراعت‌های منطقه کلزا، پنبه، سویا و گیاهان صیفی مانند هندوانه است. باغداری نیز در منطقه رونق دارد که مهم‌ترین آن مرکبات است (جهاد کشاورزی دهستان میانکاله، 1392). تالاب‌ها نیز نقش مهمی در اقتصاد جوامع محلی دارند، برخی از فعالیت‌های اقتصادی روستاها در خصوص بهره‌برداری از تالاب‌ها عبارتند از: کشاورزی که فعالیت اصلی روستاها است و از آب آبریزهای منتهی به تالاب استفاده می‌کنند. همچنین تالاب لپو منبع تأمین آب بیش از 2000 هکتار اراضی کشاورزی و هزاران اصله درخت دست کاشت حاشیه است. دامداران از پوشش گیاهی پیرامون تالاب​ها به طور فصلی و دائم استفاده می‌کنند. صید و شکار دیگر فعالیت در ارتباط با تالاب است، به طوری که شکار به مدت 5 ماه طبق ضوابطی در تالاب میانکاله مجاز است و در دهستان تعداد 400 نفر به فعالیت شکار مشغولند. همچنین روستاییان از میوه​ها نظیر انار و گیاهان دارویی چون گزنه و نعناع برای مصرف و کسب درآمد استفاده می​کنند؛ و از پوشش گیاهی نظیر نی برای صنایع دستی شامل حصیربافی و سایه‌بان استفاده می​شود (سازمان حفاظت محیط زیست، 1382: 72-73؛ محیط زیست استان مازندران، 1385).

 

چارچوب نظری تحقیق

تراکم زیاد گردشگران در مناطق خاصی از جهان به همراه مداخله در محیط زیست، این تعهد را به وجود آورد تا الزاماتی در خصوص حجم توریست و اثرات منفی زیست محیطی در سطوح مختلف جهت حفظ محیط زیست و توسعه قابل دوام مناطق توریستی بکار گرفته شود، که این امر منجر به ظهور طرح‌های جایگزین برای گردشگری و در این بین اکوتوریسم شده است (Robersts & Hall, 2001: 155). کلمه اکوتوریسم از دو واژه Eco و Torusim گرفته شده و خلاصه عبارت Ecological Tourism است (Wearing & Neil, 2009: 8). اکوتوریسم عبارت است از​ مسافرت مسئولانه به لحاظ زیست محیطی به مناطق طبیعی نسبتاً دست نخورده، به منظور لذت بردن و درک طبیعت، به همراه لذت بردن از ویژگی​های فرهنگی گذشته و حال منطقه است (Björk, 2000). این شاخه از گردشگری جایگزین با مناطقی که از لحاظ زیست محیطی و فرهنگی حساس و مهم هستند، در ارتباط است (Pipinos & Fokiali, 2009). چارچوب نظری اکوتوریسم تا حد زیادی موقعیت بوم محوری را نه فقط از لحاظ لغوی بلکه همچنین از لحاظ دیدگاه​ها و اصول منعکس می​کند، و مبانی فلسفی اکوتوریسم نیز بر طبیعت و جوامع محلی تأکید دارد (Wearing & McDonald, 2002). اکوتوریسم حفاظت را ترویج می​دهد، اثر منفی کمتری بر محیط زیست دارد و مشارکت اجتماعی و اقتصادی فعال جوامع محلی را برای سودمندی ممکن می​سازد (Björk, 2000). در واقع باید گفت بر چهار رکن: کاهش اثرات نامطلوب زیست محیطی، احترام به فرهنگ و آداب و رسوم مردم بومی، تأمین منافع مردم محلی و جلب رضایت گردشگران استوار است (Teh & Cabanban, 2007). یک نوع از اکوتوریسم که نقطه درخشان نوین در توسعه گردشگری می​باشد (Jinxia, 2010)، اکوتوریسم تالاب است که بر منابع طبیعی تالاب مبتنی است (Liu & et al, 2013) تالاب به عنوان یک اکوسیستم منحصر به فرد و برخورداری از تنوع زیستی غنی، دارای کارکردها و ارزش​های محیطی، اقتصادی و اجتماعی بسیاری است (Song & Quan, 2007). تالاب‌ها نه تنها بسیاری از نیازهای اولیه جوامع انسانی پیرامونی خود از جمله تأمین آب، کشاورزی، پالایش محیط، کنترل فرسایش و کاهش خطر سیلاب را پاسخگو می​باشد، بلکه حمایت کننده بسیاری از نیازهای ثانویه بشر از جمله زیبایی​شناسی، آرامش و پرورش جسم و روح نیز است (Euliss & et al, 2006)، به طوری که در حال حاضر مقصد بسیاری از نیازمندان به محیط آرام و فرح بخش، عکاسان، نقاشان، محققان تاریخ طبیعی، دوستداران پرندگان، اکولوژیست​ها و ... شده است. در واقع ویژگی​های فرهنگی / میراث فرهنگی و تنوع زیستی اکوسیستم تالاب بر ارزش آن افزوده است. تالاب​ها با برخورداری از چشم​انداز طبیعی و فرهنگی منحصر به فرد، برای توسعه اکوتوریسم مناسب هستند (Song & Quan, 2007). در این راستا مطابق با وانگ (2009) تالاب​ها به دلیل برخورداری از تنوع زیستی و تنوع فرهنگی غنی، دارای ارزش گردشگری و کارکرد آموزش زیست محیطی است (Wang, 2009)؛ و بگفته لی​لی و همکاران (2010) از انواع کارکردهای خدماتی اکوسیستم تالاب، کارکردهای گردشگری و آموزش علمی بسیار مهم است، و «اکوتوریسم تالاب» و «گردشگری آموزشی» هر دو بهره​برداری جدید قابل اجرا از منابع تالاب هستند (Lili & et al, 2010). به دلیل اهمیت موضوع، عنوان روز جهانی تالاب​ها در سال 2012 میلادی از سوی کنوانسیون رامسر «تالاب و اکو توریسم» نام گرفت، به گفته کنوانسیون اکوتوریسم تالاب هم برای مردم و هم حیات وحش و تنوع زیستی سودمند است و هم مزایایی از جمله اقتصاد قوی​تر، معیشت پایدار، مردم سالم و اکوسیستم سالم را در بر دارد (Ramsar and UNWTO, 2012). توسعه اکوتوریسم یا گردشگری اکولوژیکال تالابی، توسعه زیست​شناسی تالاب به ویژه برای گونه​های نادر و در خطر انقراض را ارتقا می​دهد، به حفاظت از آب و کنترل آلودگی آب نیز کمک کند، آگاهی زیست محیطی عمومی مردم را بهبود بخشیده و بهره​کشی از منابع را کاهش می​دهد، و توانایی​های خود توسعه​ای تالاب را تقویت می​کند (Guihua, 2000). در واقع اکوتوریسم تالاب شامل فرهنگ اکولوژیکی تالاب است، که این ویژگی اخلاقی و مسئولیت​پذیری اکوتوریسم تالاب، حفاظت از تالاب را مورد توجه قرار داده و از توسعه پایدار تالاب حمایت می​کند (Liu & et al, 2013). به طور خلاصه مدیریت اکوتوریسم تالاب می​تواند توسعه اقتصاد گردشگری را تحقق بخشد، و در عین حال می​تواند حفاظت از محیط اکولوژیکال تالاب را حمایت کند (Dong, 2001).

در خصوص چارچوب توسعه اکوتوریسم تالابی، باید گفت یکپارچگی بین عوامل کلیدی حفاظت محیط زیست، توانمندی اقتصادی، عدالت و آموزش مورد تأکید است. در این راستا می​توان به نتایج فنل (2002) اشاره کرد که نشان داد کلماتی که اغلب در تعاریف اکوتوریسم بکار رفته به ترتیب فراوانی عبارتند از: «مناطق طبیعی، حفاظت، فرهنگ، منافع مردم محلی، آموزش، پایداری و اثرات» (Fennell, 2002: 15). به گفته هیپول (2007) «حفاظت، عدالت و آموزش» هسته اصلی تعاریف اکوتوریسم را تشکیل می​دهند (Hipwell, 2007)؛ لذا در مقوله توسعه اکوتوریسم سه معیار باید مورد توجه قرار گیرد: جاذبه​ها طبیعت محور باشند، بر یادگیری و آموزش بازدیدکنندگان و اعضای جوامع محلی متمرکز باشد تا با رفتار زیست محیطی مسئولانه بازدیدکنندگان و مردم محلی به مناطق طبیعی، حفاظت از محیط زیست را افزایش داده و تأثیر منفی بر محیط زیست کاهش یابد. سوم اینکه در مدیریت محیط​های اکو توریستی می​بایست اقداماتی را دنبال کرد که با پایداری محیطی، اقتصادی و اجتماعی - فرهنگی هم‌خوانی داشته باشد تا کمترین آسیب و اثرات سوء را بر طبیعت داشته باشد (Weaver & Lawton, 2007; Wearing & Neil, 2009,11-12). علاوه بر عناصر فوق، مسأله مهم دیگر توسعه اکوتوریسم این است که موفقیت پروژه​های اکو توریستی به پذیرش عمومی توسط مردم محلی و آمادگی آن‌ها برای همکاری در حفاظت و مدیریت محیط زیست بستگی دارد (UNCED, 1992)؛ و مشارکت و همکاری جوامع و ساکنان محلی نزدیک مکان گردشگری از عناصر ضروری اکوتوریسم موفق می​باشد (Ceballos, 1996: 20; Ross & Wall, 1999). در این مفهوم، اکوتوریسم می​تواند به عنوان یک مسأله «ساکنان محور[1]» توصیف شود؛ به این ترتیب می​تواند سهم قابل توجهی در حفظ مشخصه​های زیست محیطی و فرهنگی در مناطق اکولوژیکی و حساس را داشته باشد و به عنوان راهنما برای توسعه اجتماعی و اقتصادی پایدار عمل کند، به شرطی که جوامع محلی مایل به حمایت از آن باشند (Pipinos & Fokiali, 2009). اجرای اکوتوریسم در یک منطقه در صورتی موفقیت​آمیز است که حفاظت از منابع طبیعی و تنوع زیستی، آموزش بازدید کنندگان و مردم محلی و به‌کارگیری ساکنان محلی در موضوعات پایداری، کسب درآمد، تأمین هزینه حفاظت از محیط زیست و توسعه اقتصاد محلی ممکن باشد (Ross & Wall, 1999). در وضعیت ایده​آل اکو توریسم، ساکنان محلی، منابع محافظت شده، تنوع زیستی و گردشگری از یکدیگر در یک رابطه متقابل و مدل همزیستی سود می​برند (شکل 2) (Ross & Wall, 1999).

 

شکل 2: پارادایم اکو توریسم: تعامل مثبت بین مردم، منابع و گردشگری در اکوتوریسم موفق

 

همسو با ​گفته هایلانگ و دانگ (2011) توسعه پایدار اکوتوریسم تالاب باید بر حمایت از ساکنان جامعه محلی متکی باشد و مشارکت اجتماعی جوامع محلی بخش مهمی از مدیریت اکوتوریسم تالاب است (Hailun & Dong, 2011). از این رو باید گفت علاوه بر ارزیابی قابلیت​های اکولوژیکی پدیده طبیعی، مطالعه شرایط جوامع محلی در تمامی ابعاد شامل ظرفیت توسعه فعالیت‌های اکو توریستی، توان مالی، نگرش و درک جوامع محلی، توان مشارکت پیش نیاز پیاده​سازی موفق توسعه اکوتوریسم می​باشد؛ لذا در تحقیق حاضر چارچوب برنامه​ریزی راهبردی توسعه اکوتوریسم تالابی در راستای توسعه پایدار و اکو توریسم، بر حسب سه محور کلیدی اکوتوریسم بنام‌های «حفاظت تالاب»، «آموزش زیست محیطی» و «توانمندسازی جوامع روستایی» است که طیفی از عناصری که یک فعالیت اکوتوریسم موفق باید در بر داشته باشد را در قالب سه رکن پایداری شامل اکولوژیکی، اقتصادی و اجتماعی – فرهنگی در دو محیط درون و برون منطقه​ای مورد بررسی قرار داده و راهبردهای توسعه اکوتوریسم تالابی در منطقه مورد مطالعه را تدوین می​کند (شکل 3).

 

 

 

شکل 3: الگوی طراحی راهبردهای توسعه اکوتوریسم تالابی

 

ظرفیت​های اکو توریستی تالاب​های میانکاله و لپوی زاغمرز

تالاب​های میانکاله و لپوی زاغمرز که از زیستگاه‌های غنی و اکوسیستم‌های با ارزش کشور هستند، از جاذبه​هاى شگفت​انگیز و متنوع طبیعى و زیست محیطى برخوردار بوده و استعدادهای فراوانی برای توسعه طبیعت گردی و جلب گردشگر طبیعت گرد دارند.

تالاب میانکاله با توجه به سیمـای اکولوژیک، ارزش‌های ویژه زیستگاهی، وجود گونه‌های گیاهی و جانوری منحصر به فرد و تحت‌الحمایه، ارزش‌های علمی، تحقیقاتی، فرهنگی، آموزشی و تفرجی به عنوان اندوخت گاه زیست سپهر تحت حفاظت محیط زیست است (سازمان حفاظت محیط زیست، 1382). یکی از ویژگی‌های مهم میانکاله که آن را به یک جاذبه گردشگری تبدیل کرده، وجود گونه‌های مختلف و نادر پرندگان و حیوانات وحشی است. تالاب میانکاله علاوه بر اینکه زیستگاه دائمی بسیار مناسبی برای پرندگان بومی نظیر قرقاول و دراج است، به دلیل موقعیت جغرافیایی که در مسیر مهاجرت پرندگان از شمال دریای خزر به قسمت‌‌های جنوبی ایران و آسیا قرار گرفته است (صیامیان، 1391) و دارا بودن شرایط خاص اقلیمی، طبیعت زیبای منطقه، وجود آب و غذا، تا حدودی امنیت و پناهگاه موجود موجب جذب پرندگان آبزی و کنار آبزی و غواص مهاجر شده، به طوری که همه ساله ده‌ها هزار قطعه از انواع پرندگان مهاجر آبزى و کنار آبزى از سیبری به این منطقه گرمسیری مهاجرت می​کنند و در فصل زمستان چند صباحی را بر روی تالاب میانکاله می‌گذرانند. از پرندگان آبزی و کنار آبزی که در تالاب میانکاله زیستگاه فصلی زمستان گذرانی دارند می‌توان به چوپ‌پا، آوست، فلامینگو، انواع آبچلیک، انواع اگرت، کفچه نوک، چنگر، خوتکا، گیلار، سنقر تالابی، پلیکان، حواصیل، انواع مرغابى نظیر قو و غاز خاکستری و چندین گونه دیگر اشاره نمود. به طور کلی در زیست‌بوم این تالاب حدود 204 گونه پرندگان مهاجر و نیمه مهاجر و بومی آبزی و کنار آبزی و خشک زی در منطقه مورد مطالعه شناسایی شده‌اند که تعداد 26 گونه تحت حمایت محیط زیست می‌باشند (سازمان حفاظت محیط زیست، 1382)، که برای گروه‌ها و علاقه‌مندان طبیعت گردی و پرنده نگری اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد. همین موضوع باعث رونق تورهای پرنده نگری در این منطقه شده و همه ساله گردشگران داخلی و خارجی زیادی را بدین منظور به این سمت می‌کشاند (صیامیان، 1391). علاوه بر این، وجود گونه‌های متنوع گیاهان خزری، حیوانات وحشی نظیر خرس، روباه، گرگ، انواع گربه‌های وحشی، جوجه تیغی، سنجاب و سمور، و دیگر گونه​ها شامل انواع پستانداران، خزندگان و آبزیان به ویژه دیدن ماهیان استروژنی در مراکز استحصال خاویار از دیگر ارزش‌های زیست‌محیطی منطقه است (بهروزی راد، 1387: 647) که می‌توان ارزش‌های سیاحتی را نیز بر آن افزود و امکان اجرای بازدید علمی در قالب تورهای علمی را فراهم می­کند که این مهم نیز باید مد نظر قرار گیرد.

در تالاب لپو نیز زمینه بسیار مساعدی برای جلب گردشگر طبیعت گرد فراهم است. تالاب لپو به دلیل شیرینی آب از لحاظ فون و فلور و بعضاً پوشش گیاهی و جانوری از تالاب میانکاله متفاوت می‌باشد. تالاب لپو از نظر تنوع گونه​ای پرندگان مهم است، به طوری که تاکنون تعداد 60 گونه پرنده حمایت شده و در معرض خطر که 8 گونه آن‌ها در لیست حفاظتی جهانی Cites قرار دارند و همچنین تعداد بیش از 130 گونه پرنده غیر حمایت شده خشک زی و آبزی مهاجر، بومی و عبوری در این تالاب زیست می​کنند. (ابوطالبی، 1383: 70-1)، علاوه بر این در تالاب مجموعاً 20 گونه پستاندار که 2 گونه آن حمایت شده می​باشد، بیش از 10 گونه ماهی، چند گونه دوزیست، سخت پوست و انواع نرم​تنان و کرم‌ها، بیش از 15 گونه انواع مارها شناسایی شده است (همان، 140).

وجود تنوع زیستی غنی تالاب​ها می​تواند به عنوان آزمایشگاه طبیعی با ارزش‌های تحقیقاتی و آموزشی منحصر به فرد تالاب را به عنوان منطقه مهم اکو توریستی مطرح نماید. دیدن تنوع گونه​ای تالاب​ها به همراه جاذبه​های دیدنی و طبیعت زیبا و مناظر بدیع می​تواند گردشگران طبیعت گرد، عکاسان، نقاشان و محققان زیادی را به منطقه بکشاند و فرصت گردشگری و مطالعاتی را برای دوستداران طبیعت در منطقه‌ای ساحلی فراهم آورد. علاوه بر قابلیت​های اکولوژیکی برشمرده در تالاب​ها، شرایط اقلیمی مناسب و آب و هوای معتدل منطقه در چهار فصل سال توریسم را به خود می​طلبد. همچنین موقعیت جغرافیایی ویژه منطقه از یکسو هم جواری و ارتباط با دریای خزر و از طرف دیگر پیوستگی با جنگل‌های خزری، نزدیکی به شبه جزیره میانکاله، نزدیکی به بندر امیرآباد و همچنین امکانات دسترسی و جاده آسفالته مناسب و نزدیکی به شهر بهشهر زمینه بسیار مساعدی در منطقه برای جلب گردشگر طبیعت گرد فراهم کرده است که با سرمایه​گذاری اندک جهت توسعه فرصت‌های تالاب گردی نظیر امکانات اقامت و پذیرایی، اسکله قایقرانی، تیراندازی و ... می​تواند گردشگران بسیاری را جلب نماید؛ لذا می​طلبد با برنامه​ریزی مناسب زمینه توسعه اکوتوریسم تالابی را در منطقه فراهم کرد.

 

ظرفیت​های اکو توریستی روستاهای منطقه

برای سنجش ظرفیت اکوتوریسم تالابی در روستاهای مورد مطالعه، از مجموعه شاخص​هایی در سه بعد زیست محیطی، اقتصادی شامل توانمندی​ها و منابع محلی برای توسعه اکوتوریسم و اجتماعی – فرهنگی شامل توانمندی‌های جامعه محلی استفاده شده است. تحلیل میانگین عددی حاصل از وضعیت شاخص‌های تعیین کننده ظرفیت اکوتوریسم تالابی در روستاهای مورد مطالعه بر اساس آزمون t تک نمونه‌ای با احتساب دامنه طیفی شاخص​ها که بین 1 تا 5 بر اساس طیف لیکرت در نوسان قرار گرفته است، نشان می​دهد از میان شاخص​های مورد ارزیابی، به جز سه شاخص «فعالیت​های اقتصادی پایدار»، «مدیریت آلاینده​ها» و «دانش اکو توریسم»، سایر شاخص​ها میانگینی بالاتر از حد مطلوب (عدد متوسط 3) می​باشند، که با توجه به سطح معناداری بدست آمده که بزرگ‌تر از آلفا 0.05 است (0.00=Sig)، مبین وضعیت مطلوب این شاخص‌ها برای توسعه اکوتوریسم تالابی در روستاهای منطقه است (جدول 2). همان‌طور که جدول نشان می​دهد ظرفیت توسعه اکوتوریسم تالابی در روستاهای منطقه در بعد زیست محیطی پایین است اما از نظر اقتصادی و اجتماعی – فرهنگی در روستاهای مورد مطالعه شرایط مناسبی برای توسعه اکوتوریسم تالابی حاکم است. در مجموع با توجه به نتایج بدست آمده می​توان گفت روستاهای منطقه مورد مطالعه از ظرفیت مطلوبی برای توسعه اکوتوریسم تالابی برخوردار هستند، که به همراه ظرفیت​های اکولوژیکی موجود در تالاب‌های میانکاله و لپوی زاغمرز می​توان برای توسعه اکوتوریسم تالابی مورد بهره​برداری قرار داد.

 

جدول 2: معناداری تفاوت از حد مطلوب شاخص​های ارزیابی ظرفیت​های اکوتوریسم تالابی

مطلوبیت عددی مورد آزمون = 3

ابعاد

شاخص

میانگین

آماره آزمون T

سطح معناداری

تفاوت از حد مطلوب

فاصله اطمینان 95 درصد

پایین‌تر

بالاتر

زیست محیطی

فعالیت‌ اقتصادی پایدار

2/32

12-/686

193/0

0-/68

0-/78

0-/57

مدیریت آلاینده​ها

1/70

36-/945

230/0

1-/30

1-/37

1-/23

اقتصادی

دسترسی

4/17

8/917

000/0

1/17

0/91

1/42

کیفیت زیرساخت‌ها

3/24

2/572

011/0

0/24

0/05

0/42

اجتماعی – فرهنگی

سرمایه اجتماعی

3/53

6/119

000/0

0/53

0/36

0/70

دانش اکو توریسم

2/72

1-/665

099/0

0-/28

0-/62

0/05

حفاظت زیست محیطی

3/38

3/344

001/0

0/38

0/16

0/61

آموزش زیست محیطی

3/82

10/968

000/0

0/82

0/67

0/97

مشارکت و همکاری

3/62

3/782

000/0

0/62

0/30

0/95

یافته​های تحقیق، 1393

 

 

 

 

ارائه الگوی برنامه​ریزی راهبردی توسعه اکوتوریسم تالابی

بعد از مطالعه قابلیت​های اکوتوریسم تالابی در محدوده تالاب​های مورد مطالعه و سنجش شاخص​های تعیین کننده ظرفیت​های اکو توریستی در روستاهای منطقه به تدوین راهبردهای مناسب توسعه اکوتوریسم تالابی پرداخته شد. برای توسعه اکوتوریسم تالابی از چارچوب برنامه‌ریزی راهبردی و فن SWOT برای شناسایی مسائل استراتژیک و تدوین راهبردهای مناسب به صورت فرایند زیر استفاده شد.

 

مرحله اول- تعیین مأموریت و چشم‌انداز اکوتوریسم تالابی

مأموریت و چشم​انداز تحقیق عبارت است از: توسعه اکوتوریسم تالابی در محدوده تالاب به گونه‌ای که ظرفیت​های اکولوژیکی اکوسیستم تالاب حفظ شود، و در روستاها ظرفیت​های اجتماعی و توانمندی‌های اقتصادی روستاییان افزایش یابد و با توسعه فعالیت‌های اکولوژیکی – اقتصادی سازگار با محیط زیست هم منابع و جاذبه​های طبیعی روستاها حفظ شود و هم از مخاطرات اکولوژیکی تالاب جلوگیری شود.

 

مرحله دوم- تشکیل ماتریس SWOT و ارزیابی وضعیت موجود

همان‌طور که در فوق آمد برنامه​ریزی راهبردی توسعه اکوتوریسم تالابی بر اساس سه نوع بررسی قابلیت​های اکولوژیکی تالاب​ها، ظرفیت​های اکولوژیکی و توانمندی​های محلی در روستاهای محدوده تالاب​ها و ظرفیت​های موجود در سطح ناحیه صورت گرفت. عوامل راهبردی در قالب دو گروه عوامل داخلی با سنجش ظرفیت​ تالاب‌ها و روستاها و عوامل بیرونی با شناخت عوامل اثرگذار بر اکوتوریسم تالابی شناسایی شد (جداول 3 و 4). مجموع عوامل درونی و بیرونی جهت تعیین راهبردها در این مرحله مورد ارزیابی قرار گرفت. نمره اهمیت عوامل از دیدگاه سه گروه​ مشارکت​کننده از طریق پرسشنامه بدست آمد. بر اساس نمره اهمیت به مجموع نمرات، وزن نسبی عوامل بدست آمد. سپس ضریب اهمیت نهایی هر عامل در رتبه ضرب و امتیاز نهایی عوامل مشخص شد. برای تخصیص رتبه به عوامل از دامنه میانگین استفاده شد.

ماتریس ارزیابی عوامل داخلی: در این مرحله مجموع نقاط قوت و ضعف شناسایی شده اثر گذار بر توسعه اکوتوریسم تالابی در قالب ماتریس IFE به صورت کمی بیان شد. میانگین و وزن نسبی نقاط قوت و ضعف از دیدگاه سه گروه مشارکت کننده و ضریب اهمیت، میانگین رتبه‌ای و امتیاز نهایی در جدول 3 آمده است.

 

 

 

 

 

 

 

جدول 3: ماتریس ارزیابی عوامل داخلی (IFE) از دیدگاه سه گروه مشارکت کننده

قوت‌ها

خبرگان

مسئولین

مردم

ضریب

رتبه

امتیاز نهایی

میانگین

وزن نسبی

میانگین

وزن نسبی

میانگین

وزن نسبی

S1 برخورداری از آب و هوای معتدل، چشم‌انداز زیبا و جاذبه‌های طبیعی بی‌نظیر و متنوع

13/4

035/0

24/4

036/0

16/4

036/0

036/0

4

141/0

S2 زیستگاه​های بکر و وجود انواع متعدد و متنوع گونه‌های گیاهی و جانوری شامل انواع پستانداران، پرندگان مهاجر و بومی، انواع ماهیان، دوزیستان، گونه​های گیاه آبزی و ....

27/4

037/0

12/4

034/0

10/4

035/0

035/0

4

140/0

S3 قابلیت جاذبه​های طبیعی برای انواع ورزش​ها و تفریحات از قبیل ماهیگیری، شنا، قایق سواری و ... و برنامه​های آموزشی – علمی برای علاقمندان به حیات وحش

07/4

034/0

16/4

035/0

04/0

035/0

034/0

4

138/0

S4 وجود نهالستان منابع طبیعی زاغمرز

93/3

033/0

04/4

034/0

83/3

033/0

033/0

3

100/0

S5 وجود راه ارتباطی آسفالته مناسب و دسترسی به وسایل حمل و نقل عمومی

00/4

0.034

3.88

0.032

4.08

0.035

0.034

4

0.134

S6 موقعیت جغرافیایی مناسب و دسترسی آسان، استقرار در مسیر ارتباطی تهران- مشهد و نزدیکی به مرکز دهستان (روستای زاغمرز) و مرکز شهرستان (بهشهر)

87/3

032/0

00/4

033/0

98/3

034/0

033/0

3

100/0

S7 وجود نظام مدیریت محلی برای بهره‌برداری از حوزه‌های آبریز تالاب و حفظ حقابه تالاب

80/3

032/0

72/3

031/0

71/3

032/0

032/0

3

095/0

S8 تمایل روستاییان به مشارکت و سرمایه‌گذاری جهت توسعه اکو توریستم

67/3

031/0

04/4

034/0

93/3

034/0

033/0

3

098/0

S9 کیفیت بالای زندگی و برخورداری روستاها از انواع خدمات رفاهی مناسب

73/3

031/0

84/3

032/0

79/3

033/0

032/0

3

096/0

S10 وجود اعتماد و انسجام اجتماعی و تعامل بین روستاییان

47/3

029/0

36/3

028/0

09/3

027/0

028/0

3

084/0

S11 مشارکت‌پذیری روستاییان در محدود کردن فعالیت‌های محیطی و اقتصادی مخرب بر تالاب و پذیرش محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های مرتبط با توسعه اکوتوریسم تالابی

53/3

030/0

76/3

031/0

50/3

030/0

030/0

3

091/0

S12 وجود مقبولیت اجتماعی در خصوص پایداری تنوع زیستی اکوسیستم تالاب با جایگزینی امکانات اکو توریستی و تفرجی تالاب به جای صید و شکار

53/3

030/0

56/3

030/0

48/3

030/0

030/0

3

089/0

S13 پذیرش آموزش و تعلیم اکو توریستی بین روستاییان

60/3

030/0

84/3

032/0

63/3

031/0

031/0

3

093/0

S14 وجود برنامه​های فرهنگی محدود در خصوص تالاب (جشنواره محلی تالاب در روز تالاب‌ها)

27/3

027/0

28/3

027/0

10/3

027/0

027/0

3

081/0

S15 وجود فرهنگ گردشگر پذیری روستاییان منطقه

80/3

032/0

92/3

033/0

87/3

033/0

033/0

4

130/0

S16 وجود نهادهای دولتی (شورا و دهیاری) و غیردولتی (4 تشکل حامی محیط زیست شامل خانه طبیعت زاغمرز، شرکت تعاونی گردشگری خانه طبیعت و انجمن دوستداران محیط زیست سبز، کانون دوستداران شکار و طبیعت، شورای سبز اندیش و طبیعت دوست زاغمرز)

73/3

031/0

80/3

032/0

61/3

031/0

031/0

3

094/0

S17 وجود خبرگان، افراد آموزش دیده و تسهیلگر محیط زیست در روستاها در خصوص مشخصه​های طبیعی و گونه​های گیاهی و جانوری تالاب

33/3

028/0

52/3

029/0

39/3

029/0

029/0

3

086/0

ضعف‌ها

 

 

 

W1 روند رو به تخریب جاذبه‌های اکو توریستی تالاب بر اثر آلاینده‌های روستاها و فعالیت​های پیرامونی و بهره‌برداری ناپایدار از منابع تالاب و تغییر کاربری اراضی

13/4

035/0

16/4

035/0

82/3

033/0

034/0

1

034/0

W2 وجود فعالیت‌های کشاورزی ناپایدار و پرورش محصولات غیر ارگانیک در حاشیه تالاب

00/4

034/0

96/3

033/0

62/3

031/0

033/0

1

033/0

W3 رهایی پساب​های کشاورزی و درصد بالایی از فاضلاب​های خانگی به سوی تالاب

73/3

031/0

88/3

032/0

46/3

030/0

031/0

1

031/0

W4 کم کاری مسئولین منطقه در خصوص حفاظت و احیاء تالاب​ها به خصوص لپوی زاغمرز

93/3

033/0

04/4

034/0

91/3

034/0

033/0

1

033/0

W5 انقراض برخی گونه​های بومی گیاهی و جانوری تالاب​ها

27/4

036/0

12/4

034/0

03/4

035/0

035/0

1

035/0

W6کمبود امکانات و تجهیزات لجستیکی و حفاظتی در منطقه (محیط‌بان، پاسگاه و ...)

40/3

029/0

24/3

027/0

11/3

027/0

027/0

2

055/0

W7کمبود امکانات زیربنایی جهت توسعه اکوتوریسم تالابی در منطقه (دسترسی، اقامتگاه ... امکانات بهداشتی و خدماتی)

07/4

034/0

08/4

034/0

13/4

036/0

034/0

1

034/0

W8 فعالیت غالب کشاورزی و دامداری و وابستگی مردم محلی به صید و شکار و بهره‌مندی از منابع و پوشش گیاهی پیرامون و برداشت بی رویه از حقابه تالاب

40/3

029/0

24/3

027/0

37/3

029/0

028/0

2

056/0

W9 فقدان اشتغال‌زایی مناسب و جایگزین برای بهره‌برداران از تالاب

47/3

029/0

36/3

028/0

55/3

030/0

029/0

1

029/0

W10 برخورداری کم از سرمایه لازم برای مشارکت در توسعه اکوتوریسم تالاب و نیاز به حمایت دولت از ساکنان محلی برای مشارکت در توسعه اکو توریسم

33/3

028/0

48/3

029/0

19/3

027/0

028/0

2

056/0

W11 کمبود نیروهای متخصص و آموزش دیده اکوتوریسم در منطقه

67/3

031/0

80/3

032/0

57/3

031/0

031/0

1

031/0

W12 آشنایی پایین روستاییان به ارزش​های اکولوژیکی و اقتصادی تالاب

47/3

029/0

44/3

029/0

03/3

026/0

0.028

2

056/0

W13 آگاهی کم مردم از توانمندی گردشگری تالاب و فقدان آمادگی لازم برای ارائه به گردشگران

67/3

031/0

56/3

030/0

16/3

027/0

029/0

2

058/0

W14 آشنایی بسیار کم روستاییان و عدم آموزش در برخورد با گردشگران

60/3

030/0

48/3

029/0

71/3

032/0

030/0

1

030/0

W15 سطح پایین دانش و تکنیک​های علمی برای مشارکت در توسعه اکو توریسم

33/3

028/0

20/3

027/0

3.50

030/0

028/0

2

056/0

                           

 

ماتریس ارزیابی عوامل خارجی: مجموع عوامل بیرونی اثرگذار بر اکوتوریسم تالابی در قالب ماتریس ارزیابی فرصت​ها و تهدیدها به لحاظ اهمیت از دیدگاه سه گروه خبرگان، مسئولین و مردم مورد سنجش واقع شد. میانگین و وزن نسبی عوامل درونی از دیدگاه سه گروه جامعه نمونه، اهمیت، میانگین رتبه‌ای و امتیاز نهایی محاسبه شده در جدول 4 آمده است.

 

جدول 4: ماتریس ارزیابی عوامل خارجی (EFE) از دیدگاه سه گروه مشارکت کننده

فرصت‌ها

خبرگان

مسئولین

مردم

وزن نهایی

رتبه

امتیاز نهایی

میانگین

وزن نسبی

میانگین

وزن نسبی

میانگین

وزن نسبی

O1 استقرار تالاب​ها در مسیر کانون‌های گردشگر پذیر شبه‌جزیره میانکاله و پناهگاه حیات وحش میانکاله و ساحل دریای خزر

00/4

037/0

4.12

039/0

95/3

04/0

039/0

4

154/0

O2 وجود امکانات و تجهیزات لازم جهت محدود کردن دسترسی به مناطق حساس در کشور

33/3

031/0

56/3

034/0

22/3

032/0

032/0

3

097/0

O3 ثبت تالاب​های میانکاله و لپو در کنوانسیون رامسر و معروفیت تالاب‌ها به عنوان تالاب بین‌المللی

13/4

039/0

88/3

037/0

82/3

038/0

038/0

4

151/0

O4 ضوابط، مقررات و قوانین در خصوص حفاظت از تالاب، گونه​های زیستی و بهره‌برداری از منابع

07/4

038/0

92/3

037/0

63/3

037/0

037/0

4

0.148

O5 توجه و ترویج طرح‌ها و برنامه‌های حمایتی کشاورزی پایدار و کشت ارگانیک

73/3

035/0

64/3

034/0

61/3

036/0

035/0

3

105/0

O6 توسعه برنامه‌های مدیریت زباله و فاضلاب مثل سیستم کمپوست، بازیافت و تبدیل به بیوگاز

47/3

032/0

48/3

033/0

33/3

034/0

033/0

3

098/0

O7 توجه بخش دولتی و متخصصین به نقش راهبردی و پیشگام پارک‌های ملی، طبیعی و مناطق حفاظت شده برای توسعه اکو توریسم

80/3

035/0

04/4

038/0

18/3

032/0

035/0

3

106/0

O8 وجود قوانین و برنامه و سند ملی توسعه و مدیریت طبیعت گردی در کشور

40/3

031/0

12/3

030/0

03/3

031/0

031/0

3

092/0

O9 نزدیکی به بندر امیرآباد و حضور اتباع خارجی کشورهای حاشیه خزر

60/3

033/0

72/3

035/0

27/3

033/0

034/0

3

101/0

O10 بازسازی و ایمن‌سازی مسیر دسترسی به تالاب (مسیر ارتباطی بهشهر-زاغمرز)

87/3

036/0

76/3

036/0

42/3

034/0

035/0

3

106/0

O11 جلب توجه دولت به برنامه​ریزی و سرمایه​گذاری در بخش صنعت گردشگری

53/3

033/0

52/3

033/0

06/3

031/0

032/0

3

097/0

O12 روند رو به رشد سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در صنعت اکو توریسم

67/3

034/0

80/3

036/0

21/3

032/0

034/0

4

136/0

O13 وجود علاقه مردم به گردشگری پایدار و افراد ماجراجو و علاقمند به حیات وحش

93/3

036/0

00/4

038/0

10/3

031/0

035/0

3

106/0

O14 وجود حمایت نهادهای غیردولتی و مردمی فعال در زمینه حفاظت از محیط زیست و تالاب

87/3

036/0

84/3

036/0

51/3

035/0

036/0

4

143/0

O15 توجه سازمان‌های دولتی به همکاری و جلب مشارکت بخش خصوصی، تعاونی و سازمان‌های غیردولتی فعال در زمینه گردشگری و ارائه تسهیلات لازم

40/3

031/0

40/3

032/0

16/3

032/0

032/0

3

095/0

O16 توجه رو به رشد متخصصان و برنامه‌ریزان به برنامه‌ریزی مشارکتی و اجتماع محور برای توسعه

27/3

030/0

40/3

032/0

00/3

030/0

031/0

3

093/0

تهدیدها

 

 

T1 آلودگی‌های محیط زیستی ناشی از بنادر کشتی‌رانی و شرکت‌های صنعتی در نزدیکی تالاب

93/3

036/0

00/4

038/0

16/4

042/0

039/0

2

077/0

T2 توسعه توریسم وسیع و هجوم گردشگر بیش از ظرفیت اکولوژیک اکوسیستم و بر هم خوردن تعادل اکولوژیک تالاب با تخریب پوشش گیاهی، انباشت زباله‌ها و آلودگی تالاب

27/4

039/0

20/4

040/0

77/3

038/0

039/0

1

039/0

T3 ازدحام جمعیت و افزایش آلودگی صوتی و از بین رفتن امنیت حیات وحش به خصوص پرندگان و امکان تغییر مسیر پرندگان مهاجر

00/4

037/0

44/3

033/0

83/3

039/0

036/0

1

036/0

T4 وجود صیادان و شکارچیان غیر مجاز در منطقه

87/3

036/0

40/3

032/0

30/3

033/0

034/0

2

068/0

T5 تأثیر منفی بر تنوع گونه​های زیستی گیاهی و جانوری تالاب

33/4

040/0

16/4

039/0

79/3

038/0

039/0

1

039/0

T6 تغییر کاربری اراضی طبیعی و زیست محیطی به سایر کاربری‌های ناسازگار و غیر طبیعت گردی

67/3

034/0

52/3

033/0

70/3

037/0

035/0

1

035/0

T7 بی‌توجهی به قوانین و محدودیت‌های زیست محیطی و حفاظت از تالاب از سوی گردشگران

73/3

035/0

36/3

032/0

22/3

032/0

033/0

2

066/0

T8 عدم اطلاع بسیاری از گردشگران از شکنندگی و حساسیت اکوسیستم تالاب

27/3

030/0

20/3

030/0

26/3

033/0

031/0

2

062/0

T9 سیاست‌گذاری نامناسب برای مدیریت اکوتوریسم در مناطق حفاظت شده و تالابی در منطقه

73/3

035/0

24/3

031/0

16/3

032/0

032/0

2

065/0

T10 بالا بودن پتانسیل تصادفات جاده‌ای به دلیل ایمن نبودن و عبور وسایل نقلیه سنگین

53/3

0.033

32/3

031/0

50/3

035/0

033/0

1

033/0

T11 کمبود تبلیغات و اطلاع‌رسانی مناسب در خصوص جاذبه​های اکو توریستی تالاب‌ها

60/3

033/0

64/3

034/0

42/3

034/0

034/0

2

068/0

T12 پایین بودن ارتباط و تعامل بین مسئولین و مردم محلی در سطح منطقه

40/3

031/0

28/3

031/0

31/3

033/0

032/0

2

064/0

T13 تصمیم‌گیری بیرون از منطقه بدون توجه به مشارکت مردم و پایین بودن فرصت مشارکت مردم

73/3

035/0

68/3

035/0

40/3

034/0

035/0

1

035/0

 

بر اساس ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و خارجی میانگین همه عوامل داخلی و خارجی بالاتر از حد متوسط 3 (بر اساس طیف لیکرت پرسشنامه) ارزیابی شد لذا همه عوامل برای ارائه راهبرد مدنظر قرار گرفت. اما بر اساس امتیاز نهایی که با توجه به وزن نسبی هر سه گروه و با رتبه هر عامل محاسبه شد، به در مجموعه عوامل داخلی مؤلفه​ «برخورداری از آب و هوای معتدل و چشم‌انداز زیبا ...» با وزن نهایی 036/0 مهم‌ترین قوت و مؤلفه «تأثیر منفی بر تنوع گونه​های زیستی گیاهی و جانوری تالاب» با وزن نهایی 035/0 مهم‌ترین ضعف موجود می​باشند. در مجموعه عوامل بیرونی فرصت «ثبت تالاب​ها در کنوانسیون رامسر ...» با وزن نهایی 039/0 و در مقابل تهدید «تأثیر منفی بر تنوع گونه​های زیستی تالاب» با وزن نهایی 039/0 در اولویت برتر هستند.

 

مرحله سوم- تطبیق و مقایسه

در این مرحله با استفاده از عوامل راهبردی اثرگذار بر اکوتوریسم تالابی راهبردها تدوین شد و موقعیت نقطه​ای راهبردهای اولویت دار برای توسعه اکوتوریسم تالابی تعیین شد.

ماتریس تطبیقی SWOT: بر اساس ماتریس تطبیقی سوات با مقایسه عوامل در زیر مجموعه قوت​ها، ضعف​ها، فرصت​ها و تهدیدها، راهبردهای چهارگانه تهاجمی، بازنگری، تنوع و تدافعی در منطقه تدوین شد (جدول 5).

 

 

جدول 5- ماتریس تطبیقی SWOT

راهبردهای تهاجمی (SO)

راهبردهای محافظهکارانه (WO)

1-بهرهگیریازجاذبههای طبیعی تالابها جهت توسعه و جذب گردشگر برایایجادفرصتهای شغلی و افزایشدرآمد برایافرادمحلی.

2- استفاده از قابلیتهای اکولوژیکی تالاب‌ها جهت توسعه تورهای عمومی تالاب برای گردشگران و تورهای ویژه علمی و آموزشی برای گردشگران ماجراجو و دانشجویان به تالاب به منظور آشنایی با زندگی حیات وحش تالابها به خصوص پرندگان.

3- تقویت قابلیتهای اکو توریستی تالابها برای جذب فرصتهای سرمایهگذاری دولتی و بخش خصوصی فعال در زمینه گردشگری.

4- تقویت نظام مدیریت محلی در بهرهبرداری قانونمند از حقابه تالابها.

5- استفاده از موقعیت استراتژیک تالابها شامل پیوستن در کنوانسیون رامسر، موقعیت بینالمللی و نزدیکی به بندر امیرآباد برای جذب گردشگر و توسعه فرامرزی گردشگری.

6- تقویت روحیه مشارکت و سرمایهگذاری مردم محلی برای توسعه زیرساختها، تجهیزات و تسهیلات اکو توریستی (هتل خانوادگی، رستوران) به منظور توسعه فرصتهای شغلی و مشارکت مردم محلی در برنامه اکو توریستی تالاب.

7- توانمندسازی نهادهای دولتی و مردمی محلی برای توسعه اکوتوریسم مشارکتی.

8- تقویت توانمندیهای اجتماعی مردم محلی شامل اعتماد و انسجام اجتماعی و تعاملات، نیروهای متخصص محلی، مقبولیت اجتماعی روستاییان در خصوص اکوتوریسم و فرهنگ گردشگر پذیری روستاییان برای پیشبرد برنامه اکوتوریسم تالابی.

9- تقویت فرهنگ زیست محیطی و مشارکتپذیری روستاییان برای پیشبرد برنامههای مدیریت آلایندهها، توسعه کشت ارگانیک و نهادینه کردن مقررات حفاظت از تالاب.

1- بازنگری در نوع برنامهریزی زیست محیطی در زمینه مدیریت آلایندهها به خصوص فاضلاب به دلیل نفوذپذیری و جاری شدن به سوی تالاب‌ها و تغییرات کاربری اراضی در روستاهای منطقه

2- بازنگری و توسعه کشاورزی ارگانیک و تولید غذاهای سالم به منظور ایجاد اشتغال و کسب درآمد بیشتر برای کشاورزان منطقه و کاهش حجم آلایندههای کشت متعارف به سوی تالاب و خلق ظرفیت جدید برای جذب گردشگر.

3- بازنگری در برنامهها و معیارهای حفاظتی و تقویت امکانات حفاظتی در خصوص مناطق حساس زیستگاهی تالابها و گونههای در حال انقراض با بهرهگیری از ظرفیتهای مالی و انسانی موجود نهادهای دولتی و غیردولتی بخش محیط زیست.

4- بازنگری و تقویت امکانات و خدمات مجهز با توجه به جاذبههای اکو توریستی تالاب شامل راه، حمل و نقل، هتل و رستوران با بهرهگیری از فرصت سرمایهگذاری در بخش دولتی و خصوصی برای جذب گردشگران علاقمند به طبیعت.

5- بازنگری در نحوه حمایتهای دولتی از مناطق اکو توریستی برای استفاده از مشارکت مسئولان محلی و روستاییان در برنامه اکو توریستی تالاب نظیر راهنمایی گردشگران و ارائه خدمات به گردشگران.

6- بازنگری و توانمندسازی جوامع روستایی به منظور افزایش مشارکت و خوداتکایی در مدیریت فعالیت‌های اکو توریستی با بهرهگیری از توانمندی سازمانهای غیردولتی فعال در زمینه محیط‌بان و گردشگری

7- توسعه برنامههای آموزشی در خصوص نحوه برخورد با گردشگران و آشنایی با قابلیتهای اکولوژیکی تالاب به منظور بهره گیری از مردم محلی برای راهنمایی تور و اطلاع رسانی در مورد تالاب به گردشگران و بازدیدکنندگان علاقمند به حیات وحش.

راهبردهای رقابتی (ST)

راهبردهای تدافعی (WT)

1-تدوینبرنامهجامع برای توسعه اکو توریست تالابی در منطقهبه منظورحفظآثاروچشماندازهایطبیعی وبهرهبرداریازاینجاذبههای طبیعی بدون کمترین آثار تخریبی

2- تنوعبخشی به برنامههای فرهنگی در ایام اوج بازدید به منظور تبلیغات و برگزاری برنامههای آموزشی تفریحی در خصوص اهمیت و حساسیت اکوسیستم تالاب.

3- فرهنگسازی برای رعایت قوانین و آموزش به گردشگران جهت کاهش آلودگیها (کاهش تولید زباله، جمعآوری زباله و تحویل به سیستمهای رسمی جمعآوری زباله) با حمایت نهادهای غیردولتی و استفاده از افراد خبره و تسهیل گران محیط زیست.

4- تنوع بخشی و توسعه برنامهریزی محلی و مشارکتی و رابطه بین مردم و مسئولین برای توسعه اکوتوریسم با تقویت نهادهای دولتی (شورا و دهیاری) و غیردولتی محلی.

5- تقویت استفاده از نهادهای دولتی و غیردولتی حامی محیط زیست و تسهیل گران محیط زیست برای اجرای قوانین و برنامههای حفاظت از تالاب و اکو توریسم

6- تقویت نهادهای مردمی و تسهیل گران محیط زیست و همچنین تقویت قابلیت‌ها و ارزش‌های اجتماعی و توانمندسازی جوامع جهت جلوگیری از تأثیرات منفی گردشگری بر تنوع گونههای گیاهی و جانوری تالاب

7- تدوین و اجرای محدودیتهای محلی توسط نهادهای شورا و دهیار برای جلوگیری از تجاوز به حریم تالاب و تغییر کاربری اراضی پیرامون تالاب و زمینهای کشاورزی.

8- تنوعبخشی به توسعه تسهیلات اقامتی چندروزه برای گردشگران با بهرهگیری از انواع خدمات رفاهی موجود در روستاها به منظور به‌کارگیری طیف وسیعی از مردم و کاهش تغییر کاربری اراضی.

1- برنامهریزی در جهت تعیین ظرفیت تحمل اکولوژیکی و جلوگیری از فشار بیش از حد گردشگران به تالابها و محیط طبیعی پیرامون

2- برنامهریزی مناسب و سازگار با ساختار اکولوژیک تالاب برای توسعه فعالیتهای اکو توریستی برای کاهش آلودگیهای زیست محیطی و بصری نظیر استفاده از سازههای همسو و سازگار با محیط، همسو کردن تابلوها و سطلهای زباله با فضای طبیعی محیط و سیستم روشنایی مناسب و منطبق با محیط.

3- برنامهریزی در جهت کاهش آلودگی صوتی و حفظ امنیت حیاتوحش در مناطق حساس و زمان‌های حساس تخمگذاری و ورود پرندگان مهاجر (دور نگهداشتن گردشگران از مناطق تولید مثل پرندگان، محدودیت در خصوص وسایل نقلیه شخصی و چادر زدن).

4- اعمال نظارت بر آثار زیان بار محیط زیستی صنایع و شرکتهای صنعتی در محدوده پیرامونی منطقه.

5- توجه به ظرفیت تحمل اکوسیستم تالاب و تعیین حد مطلوب تراکم جمعیت در منطقه برای حفظ تعادل اکولوژیک تالاب و ممانعت از تأثیر منفی بر گونههای گیاهی و جانوری.

6- تدوین قوانین و مقررات برای جلوگیری از تغییر حریم و کاربری اراضی و ممنوعیت کارکردهای غیرطبیعتگردی نظیر پارک تفریحی، هتل و رستوران نزدیک تالاب.

7- توسعه برنامههای تبلیغات متنوع برای معرفی جاذبههای اکو توریستی اکوسیستم تالاب.

8- ایجاد بستر قانونی مناسب و شفاف برای مشارکت مردم محلی و تعاملی سازنده بین روستاییان و مسئولین منطقه برای توسعه اکو توریسم.

 

 

ارزیابی موقعیت و اقدام استراتژیک: با توجه به ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و خارجی و نمره​های بدست آمده از مجموع عوامل داخلی و خارجی، موقعیت استراتژیک منطقه مورد مطالعه برای توسعه اکوتوریسم تالابی در نمودار تجزیه و تحلیل SWOT که ماتریسی چهار ربعی با طیف دو بخشی ضعیف (5/2-1) و قوی (4-5/2) است، قرار می​گیرد. بر اساس امتیاز نهایی ماتریس ارزیابی (42/2=IFE) و ماتریس ارزیابی عوامل خارجی (52/2=EFE) موقعیت استراتژیک منطقه مورد مطالعه در نمودار تجزیه و تحلیل SWOT در ربع دوم می​باشد، لذا راهبردهایی که در منطقه مورد مطالعه دارای ارجحیت هستند، «راهبردهای بازنگری» می‌باشند (شکل 4).

 

 

شکل 4- ماتریس ارزیابی موقعیت منطقه مورد مطالعه

 

مرحله چهارم- مرحله تصمیم​گیری و تنظیم راهبرد

در این مرحله راهبردهای نهایی توسعه اکوتوریسم تالابی با استفاده از ماتریس استراتژیک کمی اولویت​بندی شد. این ماتریس از تکنیک​های رایج ارزیابی استراتژی​ها است که برای ارزیابی امکان​پذیری و پایداری راهبردهای پیشنهادی می​باشد. جذابیت نسبی راهبردها بر اساس وزن نسبی و ضریب جذابیت (AS) هر عامل مشخص می​شود. در ابتدا ضریب جذابیت هر عامل که امتیازی بین 1-4 است‌ (1 بی​اهمیت، 2 اهمیت​ کم، 3 اهمیت متوسط، 4 اهمیت زیاد)، مشخص می‌شود. سپس مجموع جذابیت (TAS) با ضرب امتیاز وزنی در AS، محاسبه می‌شود (جدول 6).

 

 

 

 

 

جدول 6: اولویت‌بندی راهبردهای بازنگری برای توسعه اکوتوریسم تالابی بر اساس QSPM

راهبردهای قابل اجرا بر اساس تحلیل SWOT

TAS عوامل داخلی

TAS

عوامل خارجی

مجموع جذابیت

رتبه

WO1بازنگری در نوع برنامه​ریزی زیست​​محیطی در زمینه مدیریت آلاینده​ها به خصوص فاضلاب به دلیل نفوذپذیری و جاری شدن به سوی تالاب‌ها و تغییرات کاربری اراضی در روستاهای منطقه

25/2

63/2

88/4

1

WO2بازنگری و توسعه کشاورزی ارگانیک و تولید غذاهای سالم به منظور ایجاد اشتغال و کسب درآمد بیشتر برای کشاورزان منطقه و کاهش حجم آلاینده​های کشت متعارف به سوی تالاب و خلق ظرفیت جدید برای جذب گردشگر

91/1

43/1

34/3

5

WO3بازنگری در برنامه​ها و معیارهای حفاظتی و تقویت امکانات حفاظتی در خصوص مناطق حساس زیستگاهی تالاب​ها و گونه​های در حال انقراض با بهره​گیری از ظرفیت​های مالی و انسانی موجود نهادهای دولتی و غیردولتی بخش محیط زیست

52/2

31/2

55/4

2

WO4بازنگری و تقویت امکانات و خدمات مجهز با توجه به جاذبه​های اکو توریستی تالاب شامل راه، حمل و نقل، هتل و رستوران با بهره​گیری از فرصت​ سرمایه​گذاری در بخش دولتی و خصوصی برای جذب گردشگران علاقمند به طبیعت

74/1

57/1

31/3

6

WO5بازنگری در نحوه حمایت​های دولتی از مناطق اکو توریستی برای استفاده از مشارکت مسئولان محلی و روستاییان در برنامه اکو توریستی تالاب نظیر راهنمایی گردشگران و ارائه خدمات به گردشگران.

95/1

31/1

26/3

7

WO6بازنگری و توانمندسازی جوامع روستایی به منظور افزایش مشارکت و خوداتکایی در مدیریت فعالیت‌های اکو توریستی با بهره​گیری از توانمندی سازمان​های غیردولتی فعال در زمینه محیط زیست و گردشگری

56/2

34/1

90/3

3

WO7توسعه برنامه​های آموزشی در خصوص نحوه برخورد با گردشگران و آشنایی با قابلیت​های اکولوژیکی تالاب به منظور بهره گیری از مردم محلی برای راهنمایی تور و اطلاع رسانی در مورد تالاب به گردشگران و بازدیدکنندگان علاقمند به حیات وحش

94/1

44/1

38/3

4

 

نتایج ارزیابی راهبردها نشان می‌دهد استراتژی «بازنگری در نوع برنامه​ریزی زیست محیطی در زمینه مدیریت آلاینده​ها به خصوص فاضلاب به دلیل نفوذپذیری و جاری شدن به سوی تالاب‌ها و تغییرات کاربری اراضی در روستاهای منطقه» مهم‌ترین راهبرد بازنگری تدوین شده برای توسعه اکوتوریسم تالابی در منطقه مورد مطالعه است. دومین راهبرد تدافعی مهم «بازنگری در برنامه​ها و معیارهای حفاظتی و تقویت امکانات حفاظتی در خصوص مناطق حساس زیستگاهی تالاب​ها و گونه​های در حال انقراض با بهره​گیری از ظرفیت​های مالی و انسانی موجود نهادهای دولتی و غیردولتی بخش محیط زیست» و سومین راهبرد مهم «بازنگری و توانمندسازی جوامع روستایی به منظور افزایش مشارکت و خوداتکایی در مدیریت فعالیت‌های اکو توریستی با بهره​گیری از توانمندی سازمان​های غیردولتی فعال در زمینه محیط زیست و گردشگری» می‌باشد. در شرایط فعلی و با توجه به مشکلات تالاب​های میانکاله و لپو و تهدیدهای پیش​رو منطقی است.

 

بحث و نتیجه​گیری

اکوتوریسم به دنبال آن است تا به شیوه ای پایدار توسعه یابد، یعنی هم محیط زیست حفاظت شود هم توسعه اجتماعی و اقتصادی در منطقه صورت گیرد. یکی از نواحی اکو توریستی، اکوسیستم​ تالاب هستند که با توجه به جاذبه​های اکولوژیکی متنوع و چشم انداز طبیعی و فرهنگی منحصر به فرد بسیار مورد توجه قرار گرفته است. توسعه برنامه​ اکوتوریسم موفق ضمن بهره​برداری متناسب از طبیعت و پیشرفت وضعیت جامعه محلی، با فراهم کردن زمینه​های آموزشی و اعتلای آگاهی عمومی نسبت به ارزش​های اکولوژیکی منابع طبیعی و میراث فرهنگی، تهدیدهای احتمالی موجود را نیز کاهش داده و بر صیانت از این مواهب نیز تأثیرگذار خواهد بود؛ لذا مطالعه حاضر در راستای پار ادایم پایداری، به طراحی الگوی راهبردی مطلوب برای توسعه اکوتوریسم تالابی به منظور بهره​برداری از جاذبه​های توریستی اکوسیستم‌های طبیعی در راستای سلامت اکوسیستم‌ و پایداری جوامع محلی پرداخته است. این مطالعه با هدف ارائه راهبردهای مدیریتی مبتنی بر عوامل داخلی و خارجی و روش برنامه​ریزی راهبردی SWOT به انجام رسید. بدین منظور ابتدا ظرفیت​های اکو توریستی در تالاب​های میانکاله و لپوی زاغمرز و همچنین وضعیت ظرفیت​های اکوتوریسم تالابی در جوامع روستایی حاشیه تالاب​ها مورد سنجش قرار گرفت. نتایج بیانگر قابلیت​های اکولوژیکی بالای تالاب​های مورد مطالعه برای جلب گردشگر طبیعت گرد می​باشد. همچنین در روستاهای مورد مطالعه نیز، نتایج در خصوص شاخص​های سنجش ظرفیت اکوتوریسم تالابی بر اساس آزمون t تک نمونه​ای مبین بالا بودن ظرفیت توسعه اکوتوریسم تالابی در روستاهای منطقه می​باشد، به طوری که از 9 شاخص مورد مطالعه مؤثر در توسعه اکوتوریسم تالابی، به جز در سه شاخص فعالیت‌ اقتصادی پایدار، مدیریت آلاینده​ها و دانش اکوتوریسم که میانگین بدست آمده کمتر از حد مطلوبیت عددی مورد آزمون (عدد 3) بوده است، در سایر شاخص​ها شامل دسترسی، کیفیت زیرساخت‌ها، سرمایه اجتماعی، حفاظت زیست محیطی، آموزش زیست محیطی و مشارکت و همکاری میانگین بدست آمده بالاتر از حد مطلوب (عدد متوسط 3) است و سطح معناداری نیز بزرگ‌تر از آلفا 0.05 می‌باشد. بعد از تعیین ظرفیت​ها و ضعف​های موجود در منطقه (محدوده تالاب​ها و روستاها)، بر مبنای مدل سوات، عوامل تأثیرگذار بیرونی بر توسعه اکوتوریسم تالابی مورد شناسایی قرار گرفت تا راهبردهای مطلوب برای توسعه اکوتوریسم تالابی در منطقه تدوین شود. در این بین تجارب و توانمندی​های سه گروه خبرگان، مسئولین سازمان​های مرتبط و مردم محلی برای تصمیم​گیری و ارائه راهبردهای توسعه اکوتوریسم تالاب​های میانکاله و لپوی زاغمرز مدنظر قرار گرفت. برای ارائه راهبرد ظرفیت​های اکولوژیکی، اقتصادی و اجتماعی – فرهنگی توسعه اکوتوریسم تالاب در دهستان میانکاله و بیرون از منطقه مطالعه و سنجش شد که با توجه به مطالعه صورت گرفته، برخورداری از چشم​انداز زیبا و وجود زیستگاه‌های بکر و انواع گونه​های گیاهی و جانوری در منطقه مهم‌ترین قوت​های منطقه و در مقابل انقراض برخی گونه​های گیاهی و جانوری و روند رو به تخریب جاذبه​های اکو توریستی تالاب​ها در منطقه مهم‌ترین ضعف​های منطقه می​​باشند. در محیط بیرونی استقرار تالاب‌ها در نزدیکی شبه جزیره و پناهگاه حیات وحش میانکاله و ساحل دریای خزر و همچنین موقعیت بین​المللی تالاب​ها مهم‌ترین مزیت و در مقابل عوامل ازدحام جمعیت و افزایش آلودگی صوتی و از بین رفتن امنیت حیات وحش، تغییر کاربری اراضی زیست محیطی و تصمیم​گیری متمرکز و بدون مشارکت مردم از تهدیدهای اثرگذار بر توسعه اکوتوریسم تالابی در منطقه هستند. تحلیل کمی عوامل در قالب ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و خارجی و مقایسه عوامل در قالب ماتریس SWOT نشان داد که بهترین نوع راهبرد برای توسعه اکوتوریسم تالابی در منطقه راهبردهای بازنگری (WO)​ هستند. هفت راهبرد بازنگری پیشنهادی بر اساس ماتریس QSPM ارزیابی و اولویت​بندی شد که نتیجه ارزیابی امکان​پذیری و پایداری راهبردهای پیشنهادی نشان می​دهد همه راهبردها با ضریب جذابیت بالاتر از حد متوسط 3 توان مواجهه با شرایط محیطی و بیرونی را دارند. در این بین راهبردهای WO1 با امتیاز جذابیت 4.88، و WO3با امتیاز 4.55 مهم‌ترین راهبردهای توسعه اکوتوریسم تالابی در محدوده تالاب​های میانکاله و لپوی زاغمرز می​باشند. اما برای اجرایی کردن راهبردهای پیشنهادی برنامه​های زیر جهت تصمیم​گیرندگان توسعه اکوتوریسم تالابی به شرح جدول 7 ارائه می​شود.

 

جدول 7: برنامه و راهکارهای پیشنهادی برای عملیاتی کردن راهبردهای بازنگری ارائه شده

ابعاد

راهبرد

برنامه اجرایی پیشنهادی

ارتقاء ظرفیت اکولوژیکی تالاب و روستا

WO1

- به‌کارگیری سیستم تصفیه فاضلاب در روستاها به دلیل نفوذپذیری و جاری شدن به سوی تالاب‌ها

- توسعه زیرساخت​های لازم برای جمع​آوری و مدیریت اکولوژیک (تبدیل و بازیافت) پسماندها

WO2

- استفاده مجدد از پساب‌ها با رعایت ملاحظات زیست محیطی

- تدوین و اجرای ضوابط و استانداردها برای کنترل و استفاده از کود و سموم و آفت​کش​ها

- ارتقای آگاهی​ کشاورزان از خسارات ناشی از سموم و افت کش​ها به تالاب

- توسعه روش‌های غیرشیمیایی کنترل افات با محوریت مبارزه بیولوژیک در منطقه

WO3

- اجرای منطقه بندی در محدوده تالاب و تخصیص زیستگاه‌های مهم به عنوان مناطق حفاظت​شده

- نظارت بر آیین​نامه​های بهره​برداری از منابع تالاب از سوی جوامع روستایی وابسته به تالاب

- نظارت بر رعایت حریم محیط زیستی تالاب​ها و حفظ کیفیت زمین

- توسعه نظارت محیط‌بان بر محیط زیست محدوده برای ممانعت از شکار

- آموزش​ به مردم در زمینه حفاظت از تنوع زیستی، فضای سبز و زیستگاه‌های پرندگان

- اختصاص و سرمایه​گذاری بخشی از درآمد اکوتوریسم برای حفاظت از محیط زیست و تالاب

توسعه ظرفیت محلی اکو توریسم

WO4

- برنامه​ریزی در زمینه امکانات اقامتگاهی با توجه به جاذبه​های اکو توریستی

- برنامه​ریزی در زمینه جبران کمبودهای اولیه از جمله سرویس​های بهداشتی

- ارائه تسهیلات به بخش خصوصی و تعاونی و سازمان‌های غیردولتی برای تجهیز امکانات اقامتی

- توسعه تشکل​های تعاونی برای جذب سرمایه​های مردمی

- بهره​گیری از انواع خدمات رفاهی موجود در روستاها و

WO5

- بسترسازی برای ارائه تسهیلات و وام​های کم بهره به روستاییان

- توسعه ساختار تعاونی در روستاهای منطقه برای مدیریت فعالیت​های اکو توریستی

توانمندسازی جامعه محلی

WO6

- تقویت سرمایه اجتماعی موجود شامل اعتماد و انسجام و همبستگی اجتماعی

- واگذاری اداره فعالیت​های اکو توریستی به روستاییان

- تقویت سطح دانش علمی برای مشارکت در برنامه​ریزی اکو توریسم

WO7

- ارتقای سطح مهارت روستاییان در زمینه استفاده از کامپیوتر و اینترنت

- افزایش آگاهی روستاییان از ارزش اکولوژیکی- اقتصادی تالاب

- ارائه آموزش‌های لازم به افراد محلی برای راهنمایی و برخورد با گردشگران

 

اجرای راهبردها و برنامه​های ارائه شده برای توسعه اکوتوریسم تالابی در منطقه نتایج زیر را برای تالاب​ها و روستاها به دنبال دارد: از نظر زیست محیطی: باعث پایداری و صیانت از منابع زیستی و گونه​های گیاهی و جانوری تالاب​ها و منطقه به خصوص گونه​های متنوع پرندگان می​شود. همچنین امنیت و حیات گونه​های کمیاب و در معرض خطر تأمین خواهد شد. از نظر اقتصادی: با بهره​گیری از قابلیت​های اکولوژیکی تالاب​ها و ظرفیت​های اقتصادی و خدماتی موجود در روستاهای دهستان، ضمن کاهش هزینه​های توسعه اکوتوریسم در منطقه، مدل خوبی از توسعه اقتصادی برای روستاهای دهستان میانکاله فراهم کرده و به عنوان یک منبع درآمد و سودآوری باعث بهبود شرایط اقتصادی و معیشتی روستاییان منطقه خواهد شد. از نظر اجتماعی با استفاده از قابلیت​های اجتماعی – فرهنگی و اقتصادی موجود در سکونتگاه‌های روستایی، اکوتوریسم تالابی پایدار با مدیریت محلی را توسعه داد. همچنین فرصتی است برای جوامع محلی و منطقه که ضمن استفاده از جنبه​های تفریحی و زیباشناختی زیستمندان به یادگیری درباره محیط زیست طبیعی بپردازند.

 



[1] - Residents Centric

1-     ابوطالبی، علی (1383)، طرح پژوهشی بررسی اکولوژیک و ارزیابی اکوتوریسم در منطقه شکار ممنوع مجموعه تالاب‌های لپو و نهالستان زاغمرز، اداره حفاظت محیط زیست شهرستان بهشهر.
2-     اداره کل حفاظت محیط زیست استان مازندران (1385)، گزارشاتی در مورد وضعیت اقتصادی- اجتماعی شهرستان‌های حاشیه تالاب میانکاله و لپوی زاغمرز.
3-     بهروزی راد، بهروز (1387)، تالاب‌های ایران، تهران، سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح.
4-     سازمان حفاظت محیط زیست (1382)، طرح مدیریت پناهگاه حیات وحش میانکاله مرحله توجیهی، جلد سیزدهم سیمای محیط طبیعی، تهران، شرکت مهندسین مشاور روان آب.
5-     صیامیان گرجی، ابوالفضل (1391شناخت پتانسیل​های اکو توریستی تالاب​های ایران با رویکرد پایداری زیست محیطی: مطالعه موردی تالاب میانکاله، اولین همایش بین​المللی بحران‌های زیست محیطی و راهکارهای بهبود با آن، 25 بهمن.
6-     مرکز آمار ایران (1390)، سالنامه آماری استان مازندران، تهران، مرکز آمار ایران.
7-     مرکز جهاد کشاورزی دهستان میانکاله (1392)، فعالیتهای کشاورزی انجام شده در دهستان میانکاله، قابل دسترس در سایت http://markazemyankaleh.blogfa.com
8-   Björk, P (2000) , Ecotourism from a conceptual perspective, an extended definition of a unique tourism form, Tourism Research, 2, 189–202.
9-   Buckley, R (2000) , Neat trends: Current issues in nature, eco and adventure tourism, Tourism Research, 2, 437–444.
10-           Ceballos Lascurain, Hector (1996) , Tourism, ecotourism and protected areas: The state of nature based tourism around the world and guidelines for its development, Gland, Switzerland, IUCN.
11-           Diamantis, D (1998) , Environmental auditing: A tool in ecotourism development, Eco Management and Auditing, 5, 15–21.
12-           Dong, M. H (2001) , Study on protection and development of wetland ecotourism resources in Dongting lake, Resources Science 23(5) ,82 – 86.
13-           Euliss, NH, Gleason, R, Olness, A, McDougal, R, Murkin, H, (2006) , North American prairie wetlands are important nonforested land-based carbon storage sites, Sci Total Environ, Vol 361, pp.179–188.
14-           Fennell, David. A. (2002), Ecotourism programme planning. Wallingford, CABI Publishing.
15-           Guihua, Y (2000) , Eco tourism, Ecotourism Education Press.1, Pp.9-13.
16-           Hailun, Wu & Dong, Xu, (2011) , Construction of Wetland Ecotourism Management System, Case Study for Wetland in Jinyin Lake, International Conference of E Business and E Government (ICEE), China, 6-8 May.
17-           Hipwell, W. T (2007), Taiwan aboriginal ecotourism, Tanayiku Natural Ecology Park, Annals of Tourism Research, Vol. 34, No. 4.
18-           Jinxia, Zhang (2010) , Wetland Eco-tourism Product Development and Research: Case Analysis in Xiantao Shahu Wetland Park, International Symposium on Tourism Resources and Management, may.
19-           Li, Wenjum (2004) , Environmental management indicators for ecotourism in China’s nature reserves:A case study in Tianmushan Nature Reserve. Tourism Management, Vol. 25, No. 5, Pp.559–564.
20-           Lili, PAN; Lijuan, CUI; Ming, WU, (2010) , Tourist Behaviors in Wetland Park: A Preliminary Study in Xixi National Wetland Park, Hangzhou, China, Chinese Geographical Science, Vol. 20, No. 1, Pp: 66 -73.
21-           Liu, Zili; Dong, Xinfa; Liu, Zhaotie; Liu, Qihai (2013), A Simple Analysis on Wetland Ecotourism Sustainable Development: Case Study for Jinyin Lake, Advanced Materials Research, Vol. 807 -809, Pp: 91091-4.
22-           Pipinos, G & Fokiali, P (2009) , An assessment of the attitudes of the inhabitants of Northern Karpathos, Greece: towards a framework for ecotourism development in environmentally sensitive areas, Environ Dev Sustain, Vol.11, Pp.655–675.
23-           Roberts, Lesley & Hall, Derek (2001) , Rural tourism and recreation: Principles to practice, Wallingford, CAB International, CABI Publishing.
24-           Ross, S., & Wall, G (1999) , Ecotourism: Towards congruence between theory and practice, Tourism Management, Vol.20, No.1, Pp.123–132.
25-           SONG, Chun-Ling and QUAN, Xiao-Hu (2007) , Sustainable Development of Wetland Ecotourism in Ningxia Hui Region, Wetland Science, Vol. 2.
26-           The Lydia and S.Cabanban, Annadel (2007) , Planning for Sustainable Tourism in Southern Pulau Banggi: An Assessment of Biophysical Conditions and Their Implications for Future Tourism Development. Environmental Management, Vol. 85, No. 4, Pp. 999-1008.
27-           UNCED (1992) , Agenda 21: Programme of action for sustainable development, United Nations Conference on Environment and Development, Rio de Janeiro.
28-           UNWTO and Ramsar Convention (2012) , Destination Wetlands: Supporting sustainable tourism, Ramsar Convention on Wetlands, Gland, Switzerland, & World Tourism Organization (UNWTO), Madrid, Spain.
29-           Wang, LuL. (2009) , Research progress on wetland ecotourism, Ying Yong Sheng Tai Xue Bao, Vol. 20, No.6, Pp:1517-24.
30-           Wearing , Stephen; Neil, John (2009) , Ecotourism: Impact , potentials and possibilities, Second Edition, London, Butterworth – Heinemann ,.
31-           Wearing, S, & McDonald, M (2002) , The development of community based tourism: Re thinking the relationship between tour operators and development agents as intermediaries in rural and isolated area communities, Sustainable Tourism, Vol.10, No. 3, Pp.191–206.
32-           Weaver, D.B & Lawton, L.J (2007) , Twenty years on: The state of contemporary ecotourism research. Tourism Management 28, 1168–1179.