Analysis of the role of small towns on decentralization and regional development, by use of FuzzyVIKOR and FuzzyANP multi-criteria decision model, Case Study: the role of small town of Jouybar in Mazandaran province

Document Type : Original Article

Authors

University of Sistan and Baluchestan

Abstract

What is today dominated on thy Iranian system urban Occurrence the Polari able pattern in populated cities and Single domination of Tehran city on the all-city in Iran and polarization of the urban system in Iran. This phenomenon was Cause imbalances and Unevenly Urban – Regional and there are about 100 years in Iran system urban.As Created Many problems for all parts of the country. Now, for balance in system of the urban – regional, is emphasized the role of small towns and help that this city can be have for the Attracts population in Spheres of influence. For this purpose Since the This group of cities have the role of linkages and thy are link between villages and middle cities and then the big cities, If the facilities be provided for this city , this group of cities can be have Dissatisfying Offering Services for all population and also provide relative a sense of satisfaction. Results of Analytical Fuzzy ANP and Fuzzy VIKOR in this research show that Regional imbalance In terms of having indicators of development (49 indicators in four categories of cultural, economic, physical and infrastructural) for the four-city case study in Mazandaran province. Sari city with rating 0.78 in the first place, Ghaemshahr city with rating 0.50 in the second place, Babolsar city with rating 0.39 in third place, and jouybar city with rating 0.24 Ranked fourth to get. These ratios Indicative demonstrator much difference between the first and last city. Now for increase Balance urban - regionally, must be through increasing and improving infrastructure and reinforces other indicators be adjusted and Small city to reasonably ratio Must be Become have indicators of development. Doing this also expansion development of regional balance, this process to the Equilibrate the urban system will lead in the country, because will be reduced of the differences.

Keywords


مقدمه

به طور کلی تا پیش از رویدادهای جهانی شدن برخاسته از انقلاب صنعتی، دگرگونی­های جوامع شهری کند و چشمگیر نبود (عزیزی، 1378: 38) ولی با رویداد انقلاب صنعتی و بروز دگرگونی در شتاب آهنگ شهرنشینی (ابراهیم‌زاده، 1388: 28)، همچنین پیدایش تحولات عمیق اقتصادی و اجتماعی و رشد جمعیت از برجسته­ترین عوامل در این روند بشمار می‌رود (زیاری،1374: 7 و میر شفیع، 1380: 11). از دگرگونی­های برآمده از این پدیده در سراسر دنیا و به ویژه کشورهای جهان سوم مهاجرت از شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ به عنوان یکی از اساسی‌ترین چالش­های این گروه از کشورها می­باشد. این نوع مهاجرت­ها بازگوکننده پیامد عدم تعادل در مجموعه سکونتگاه‌های شهری و سطوح نابرابر برخورداری از شاخص­ها و دیگر امکانات توسعه­ای در جوامع شهری است (پرهیزگار، 1376: 1). از دیگر پیامدهای آن؛ جمعیت زدایی برخاسته از مهاجرت از شهرهای کوچک به عنوان یک عامل بیرونی نابسامانی رشد طبیعی جمعیت شهرهای بالادست را دامن میزند و درهم ریختگی بسیاری را در وجوه ساختاری جمعیت و جابجایی آن پدید می­آورد (نصیری، 1390: 119)؛ از این رو بررسی روابط شهری- روستایی در روند برنامه‌ریزی بدین منظور باید گنجانده شود (Clayton et al، 2003: 186 ). در این بین کانون‌های کوچک شهری به عنوان نخستین هسته­های شهری بلافصل نقاط و نواحی روستایی در نقش حلقه­های پیوند و چسبندگی بین نواحی روستایی با شهرهای بزرگ‌تر بشمار می­آیند که هر گونه آمد و شد و فعالیت در این کانون‌ها، در گام نخست و به تنهایی بر سراسر پهنه­های پیرامون رخنه می­کند (فنی،1382، 44). در همین راستا هیندردینک و تیتوس (1998) بیان می‌دارند که در مناسبات روستایی- شهری نقش شهرهای کوچک بسیار کلیدی است ولی در بیشتر موارد نادیده گرفته ‌شده (Hinderdink and Titus، 1998: 49).

در سده حاضر دگرگونی و تحولات پرشتاب شهرهای ایران آغاز گردید (دادرس، 1381: 1) و در 5 دهه گذشته فرآیند شهر گرایی شتابان و پیامد آن بر ساختار فضایی و جمعیتی کشور شاهد رشد فزاینده پرشمار شهرها، در نتیجه جایگزینی مراکز روستایی به شهرهای کوچک بوده است (ضیاء توانا، 1386: 107)؛ و براستی که در ایران با کمک درآمد بدست آمده از نفت، از یک صد سال گذشته سازمان نوینی به نام دولت در گستره اقتصادی شهر وارد میدان شد (نظری،1383: 192) و چیرگی و رخنه آن بر پیکره­ی شهرها دستاویز این شد تا پدیده­ی نخست شهری در آن شکل گیرد (قرخلو، و دیگران،1387: 149). در این دوره وابستگی روستا و شهر رفته رفته به صورت «تقابل» و «رقابت» میان دو جامعه شهری و روستایی درآمد (رحیمی، 1373: 21) و از چند دهه پیش فروپاشی روابط سنتی شهر و روستا و به وجود آمدن مسئله تمرکز در شهرهای بزرگ را مشاهده می­نماییم (باقری، 1375: 1). شهر تهران به عنوان گواه این ادعا روی­هم رفته بیرون از آرایش نظم شهری کشور قرار گرفت و به عنوان شهر برتر مطلق درآمده است (علی بابایی، 1382: 1 و نصیری،1388: 3). با رشد سریع شهرهای بزرگ و بروز مسائل وابسته به کمبود بناهای مسکونی و بالا رفتن میزان بیکاری (زیاری و دیگران، 1388: 212 و آهار، 1391: 2)، توسعه شهرهای بزرگ یکی از مسائل و مشکلات بزرگ نظام شهرنشینی و از سویی عدم تعادل‌های منطقه ای بشمار می­آید (بهادری، 1376: 2)؛ زیرا همزمان با رشد و گسترش کلان‌شهرها امکان توسعه شهرهای کوچک پیرامونی تکوین نمی‌یابد (موسوی، 1382: 5 و نور بخش، 1377: 1). با روشن­تر شدن جایگاه مراکز شهری کوچک در سطوح پایین سلسله‌مراتب شهری و نقش­آفرینی که می­توانند در توسعه منطقه­ای داشته باشند، اکنون این شهرها در کانون گفتمان­های علمی درون و بیرون از کشور می­باشند (ثامنی،1388: 4 و زبردست،1383: 24). به گفته­ای دیگر این نقاط به عنوان کانون­های توانمند همسو با رشد و توسعه مناطق روستایی به پیش کشیده شده­اند (ابراهیم­زاده و دیگران، 1391: 168). جذب مهاجران در شهرهای کوچک، کاهشی در افزایش جمعیت شهرهای بزرگ به وجود می‌آورد و بیشتر چالش­های موجود برای این گروه از شهرها را کاهش خواهد داد. از سوی دیگر فراهم نمودن زیرساخت­ها و بسترهای مورد نیاز برای شهرهای کوچک، سیستم و آرایش سلسله مراتب سکونتگاهی کشورهای در حال توسعه را به اندازه و موزون می‌سازد و ادامه این روند بر توسعه اجتماعی- اقتصادی در سطوح ملی، نقش‌آفرینی خواهد داشت (نصیری،1390: 120). تا جایی که این گونه شهرها نقش بسیار کلیدی در شکل­گیری و توسعه روستاهای مرکزی و یا مراکز رشد روستایی و روند رشد و توسعه روستاهای حوزه نفوذ به دوش دارند. زیرا با فراهم آوردن خدماتی در زمینه برپایی بازار، فراهم سازی نهاده­های کشاورزی مانند کود و ماشین‌افزار کشاورزی، خدمات شهری همچون امکانات آموزشی و یادگیری، مراقبت‌های پزشکی و غیره را برای روستاهای پیرامون خود فراهم می‌آورند (امکچی،1383: 100). اینک در این پژوهش شهرستان جویبار و نقش و کارکردهای منطقه­ای آن مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و در پی شناسایی و تعیین کارکردهای جدید این شهر در تمرکز زدایی و توسعه منطقه­ای در استان مازندران می­باشیم.

 

روش تحقیق

این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است. برای گردآوری اطلاعات و داده‌های مورد نیاز از منابع آماری 1390، بررسی‌های اسنادی و کتابخانه‌ای استفاده گردید. از 49 شاخص برای بررسی 4 منطقه شهری استفاده گردید که برای تعریف و گزینش این شاخص­ها از آخرین استانداردها و شاخص­های تعریف شده برای چهار گروه از شاخص­های (فرهنگی، کالبدی، اقتصادی، زیربنایی) به‌کارگیری گردید. همچنین برای نشان کردن وزن هر شاخص نخست پرسش­نامه­ای آماده گردید و پس از وارد نمودن شاخص­ها، پرسش‌نامه‌ها به کارشناس (اساتید، دانشجویان دکتری) سپرده شد و بسته به دیدگاه کارشناسی وزنی برای هر شاخص معرفی گردید. برای تولید نقشه از نرم افزار GIS و برای آنالیز و روشنگری وزن­های پرسش نامه­‌ها از مدل­های ریاضی دربرگیرنده (FuzzyANP-FuzzyVIKOR) به‌کارگیری گردیده است.

 

محدودۀ مکانی و زمانی تحقیق

شهرستان جویبار پس از محمودآباد کم پهناورترین شهرستان استان مازندران بشمار می­آید و در سال 1390 شامل 2 بخش (مرکزی و گیل­خواران)، 2 شهر (جویبار و کوهی­خیل)، 4 دهستان (سیاهرود، حسن­رضا، چپکرود و لاریم) و 146 آبادی بوده است. این شهرستان از شمال با دریای مازندران، از شرق با شهرستان ساری، از جنوب با شهرستان قائمشهر و از غرب با شهرستان بابلسر دارای مرز مشترک است. شهر جویبار در بخش جلگه­ای استان مازندران در منطقه­ای یکدست هموار و سرسبز، در بین دو راه مهم ارتباطی قرار گرفته و هم اینک دارای 29122 تن جمعیت با ضریب رشد 82/3 درصد بوده که از این شمار 12819 تن آن شاغلند (مرکز آمار ایران، سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1390). میانگین رشد سالانه جمعیت در این استان از 1335 تا 1345 دارای رشد سالانه 12/4 درصدی بوده. در سال 1355 میانگین رشد سالانه جمعیت به 48/2 رسید. در سال 1365 به 60/3 درصد رسید. در سال 1375 میانگین رشد به 35/1 رسید؛ و بالاخره از 1375 تا 1385 این درصد به 16/1 رسید و در آخرین دوره سرشماری یعنی سال 1390 این درصد به 02/1 کاهش یافته است.

 

 

نقشه شماره 1 : موقعیت شهر جویبار و شهرهای هم‌جوار در استان مازندران. تهیه و ترسیم نگارند­گان، 1392.

 

مدل تحلیلی تحقیق

 منطق فازی

منطق فازی که نخستین بار در دنیا از سوی دکتر لطفی زاده دانشمند ایرانی به میان کشیده شد، منطقی است که جواب یک پرسش را به جای تقسیم به دو بخش درست یا نادرست، به یک محدوده طیفی از پاسخ گسترش داده است.

جدول شماره 1- اصطلاح­های زبانی مورد استفاده در این تحقیق

ردیف

تعریف زبانی ارزش­ها

عدد فازی مثلثی

دامنه

تابع عضویت

1

اهمیت مطلق

9=(8,9,10)

8≤ x ≤10

 

2

اهمیت بین مطلق و

خیلی قوی

8=(6,8,10)

≤ x ≤810

 

8≤ x ≤6

 

3

اهمیت خیلی قوی

7=(5,7,8)

7≤ x ≤8

 

5≤ x ≤7

 

4

اهمیت بین خیلی قوی

و قوی

6=(5,6,8)

6≤ x ≤8

 

5≤ x ≤6

 

5

اهمیت قوی

5=(3,5,7)

5≤ x ≤7

 

3≤ x ≤5

 

6

اهمیت بین قوی و

ضعیف

4=(3,4,5)

4≤ x ≤5

 

3≤ x ≤4

 

7

اهمیت ضعیف

3=(2,3,4)

3≤ x ≤4

 

2≤ x ≤3

 

8

اهمیت بین ضعیف و

یکسان

2=(1,2,3)

2≤ x ≤3

 

2≤ x ≤1

 

9

به درستی مساوی

1=(1,1,1)

-

 

منبع: نگارندگان

 

در منطق فازی این‌گونه رهنمون می­شود که انسان به ورودی‌های اطلاعاتیِ دقیق نیازی ندارد، بلکه توانا است تا مهار یا وارسی تطبیقی را در کران بالایی انجام دهد. پس اگر ما کنترل کننده‌های بازخورد را در سیستم­ها طوری طراحی کنیم که بتواند داده‌های مبهم را دریافت کند، این داده­ها می­توانند به طور ساده­تر و کارسازتری در هنگام اجرا بکار برده شوند. در این روش به درستی گمان بر این خواهد بود که X = {x1, x2, ..., xn} یک عدد فازی از بخش Ã یک تابع عضویت مشخص (x)  که هر عدد از x در یک بازه از {0,1} قرار دارد. مقدار تابع (x)  درجه عضویت x از Ã نامیده می­شود. بزرگ‌تر از (x) ، قوی‌تر از درجه عضویت برای x در Ã خواهد بود(Zadeh, 1965).

 

 

 

دی فازی کردن

گامی مهم در مدل‌سازی فازی و تصمیم‌گیری چند معیاره فازی انجام عملیات دی فازی یا فازی زدایی است، به این روش که عدد فازی را به یک عدد کریسبی تبدیل نماییم. تکنیک‌های بسیاری برای این گام وجود دارد؛ امام بیشتر از روش (centroid defuzzification) به‌کارگیری می‌کنند. می‌شود گفت که روش (centroid defuzzification) را می‌توان با فرمول زیر تعریف نمود:

(Ã)=

که در آن (Ã) مقدار دی فازی می‌باشد. برای عدد فازی مثلثی (a1, a2, a3) ارزش دی فازی بر پایه (centroid defuzzification) خواهد بود.

 (Ã)=  

 

فرآیند تحلیل شبکه‌ای ANP[1]:

ANP نظریه جدیدی در کنار AHP است و آن را برای رهایی از وابسته بودن به مشکلات و بازخورد در میان قوانین و جایگزین در جهان واقعی به‌کارگیری می‌شود و به این منظور از رهیافت ابرماتریس[2] به‌کارگیری می‌کنند. اگر چه هر دو فرآیند برتری مقیاس­های نسبی را با انجام هم سنجی زوجی به دست می­آورند، ولی ناهمسانی میان آن‌ها وجود دارد. در AHP چهار پیش نیاز (وارون- همگنی- وابستگی و انتظارات) وجود دارد که همه سنجیدن و قوانین این تکنیک بر این اساس وابسته می‌باشد ­(Sheeba Khan, Mohd Nishat Faisal,2008.P1502). به درست در فرآیند تحلیل شبکه‌ای، بایستی وابستگی‌ها به صورت خطی از بالا به پایین و بالعکس باشد و چنانچه وابستگی دو سویه یعنی (ANP) باشد یعنی وزن معیارها به وزن گزینه‌ها و وزن گزینه‌ها به وزن معیارها وابسته باشد، مسئله دیگر از حالت سلسله مراتبی بیرون می­آید و پدیدآور یک شبکه یا سیستم غیرخطی یا یک سیستم بازخورد را می‌دهد (Yu-Ping Ou Yang How-Ming Shieh, 2013,P483).

 

 

نمودار شماره 1- تفاوت تحلیل شبکه در AHP و ANP (Saaty, T.L. 2001)

فرآیند تحلیلی شبکه­ای (ANP) تنها تئوری ریاضی است که امکان بررسی انواع مختلف برهم‌کنش‌ها، وابستگی‌ها و بازخوردها را به صورت سیستمی فراهم می‌سازد. دلیل کامیابی این روش در روش بیرون آوردن داوری­ها و به کار بردن عملیات اندازه‌گیری ریاضی برای سنجش مقیاس‌های نسبی است. برتری (به عنوان مقیاس نسبی) یک بنیان عددی متقاعدکننده است که عملیات سنجیدن آغازین را به گونه‌ای با معنی هدایت می‌نمایند (saaty,2004A,p4). بنابراین قدرت ANP بر استفاده از مقیاس‌های نسبی برای کنترل همه‌ی بر کنش‌ها، برای پیش‌بینی دقیق و اتخاذ تصمیم مناسب استوار است.

 

روش VIKOR

روش VIKOR روشی نو در تصمیم‌گیری چند معیاره است که به تازگی برای گشایش این گونه مسائل با معیارهای ناسازگار و نابرابر (واحدهای سنجش ناهمسان) معرفی و گسترش یافته است (­Opricovic & Tzeng, 2002). به درست این روش به معنی بهینه‌سازی چند معیاره و راه­ حل سازشی است(Opricovic & Tzeng, 2004)  این روش تمرکز بر رتبه‌بندی و انتخاب از بین مجموعه­ای از گزینه‌ها، و روشن کردن راه حل سازش برای یک مشکل با معیارهای نابرابر، که می‌تواند کمک به تصمیم‌گیرندگان برای رسیدن به یک تصمیم پایانی می‌باشد. در اینجا، راه حل سازش یک راه حل عملی است که نزدیک به ایده­آل است و سازش به معنای سازگاری ایجادشده از سوی امتیازات متقابل است(pricovic & Tzeng, 2007).. به درست توسعه‌یافته تر از روش متریک LP و به عنوان یک تابع مجتمع در روش آشتی و سازش برنامه‌نویسی به‌کارگیری می‌شود. در این روش آلترناتیو های چندگانه M به این عنوان نشان داده شده است: A1,A2, . . . , Am.. برای آلترناتیو Aj، رتبه‌بندی از جنبه­های j امین نشان داده شده به وسیله fij.، i.e. fij . است که ارزش تابع معیار j امین جایگزین برای هوش مصنوعی n تعداد معیارهاست. توسعه ویکور با فرم زیر از Lp- متریک آغاز شد (Zeleny, 1982) :.

 

 

شاخص‌های مورد استفاده در این تحقیق

در این تحقیق در بخش تحلیل نابرابری و میزان برخورداری جویبار و دیگر شهرستان­های مورد مطالعه در استان مازندران از چهار شاخص اصلی (فرهنگی، اقتصادی، کالبدی، زیربنایی) به همراه 49 زیر شاخص کمک گرفته شد.این شاخص­ها به ما کمک می‌کند تا بدانیم مناطقی که در سطوح بالاتری نسبت به دیگر سکونتگاه­ها قرار دارند از چه شاخص­ها و به چه میزان از آن‌ها برخوردارند که به پشتوانه آن می‌توانند خدمات درخور و شایسته تری ارائه دهند و با جذب جمعیت انبوه و با فاصله بسیار زیادی از سایر شهرستان­های هم‌جوار به توسعه خود ادامه دهند. زیرا در شرایط موجود این امر عدم تعادل را در پی خواهد داشت و نابرابری در میزان برخورداری از شاخص­های توسعه در بین این شهرها را همچنان دامن خواهد زد. اینک پس از آزمون و به‌کارگیری این سنجه­ها (شاخص­های مورد مطالعه) می‌توان به یک شناخت و درک روشن­تری از واقعیت موجود شهرها و نارسایی­ها و توانمندی­های آن‌ها پی برد و تحلیل درستی را از وضع موجود داشت و سرانجام به طراحی جایگاه پسندیده همسو با تعادل بخشی منطقه­ای و افزایش کارکردی شهرهای کوچک دست پیدا کرد.

 

جدول شماره 2- شاخص‌های تحلیلی در روش‌های ANP و Vikor  

سنجه­های فرهنگی پژوهش                                                           شماره

F1

شمارش جمعیت

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

F2

نرخ بی­سوادی به تفکیک سطح سواد در گروه اشتغال

F3

نرخ باسوادی

F4

شمارش جمعیت باسواد در جمعیت 6 سال و بالاتر نقاط روستایی

F5

شمارش کتابخانه به ازای هر هزار نفر

F6

شمارش کتاب به ازای هر هزار نفر

F7

شمارش سینما به ازای هر هزار نفر

F8

شمارش سالن نمایش به ازای هر هزار نفر

F9

اندازه خانوار در سطح شهرستان (معکوس)

 F10

درصد شهرنشینی

سنجه­های اقتصادی پژوهش

 

E1

جمعیت فعال

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

 

E2

جمعیت دارای کار

 

E3

نرخ مشارکت

 

E4

درصد شاغلین بخش کشاورزی نسبت به کل شاغلین

 

E5

درصد شاغلین بخش صنعتی نسبت به کل شاغلین

 

E6

درصد شاغلین بخش خدمات نسبت به کل شاغلین

 

E7

شمارش شاخه­های بانکی به ازای هر هزار نفر

 

E8

شمارش کارگاه­های بازرگانی

 

E9

نرخ بیکاری (معکوس)

 

 E10

میزان بار سرپرستی شغلی (وارونه)

 

سنجه­های کالبدی پژوهش

 

U1

شمارش پارک عمومی برای هر هزار نفر

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

 

U2

سرانه مسکونی (متر مربع)

 

U3

سرانه فضای سبز شهری (متر مربع)

 

U4

شمارش خودروی حمل زباله برای هر هزار نفر

 

U5

درصد مساحت ایستگاه آتش‌نشانی

 

U6

درصد مساحت میادین میوه و تره­بار برای

 

U7

درصد مساحت کاربری آموزشی

 

U8

شمارش حمام خصوصی برای هر هزار نفر

 

U9

شمارش سرویس­های بهداشتی برای هر هزار نفر

 

U10

شمارش کشتارگاه به ازای هر هزار نفر

 

U11

شمارش دادگاه­های عموی

 

سنجه­های زیربنایی توسعه در نقاط شهری- روستایی

 

R1

شمارش مدارس ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان در روستا‌ها

 

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

43

44

45

46

47

48

49

 

 

R2

شمارش روستا‌های برق دار شده

 

R3

شمارش آزمایشگاه

 

R4

برابری مراکز بهداشتی به تعداد روستا

 

R5

شمارش بهورز در نواحی روستایی

 

R6

شمارش شرکت­های تعاونی روستایی

 

R7

روستا‌های بهره­مند از گاز

 

R8

روستا‌های بهره­مند از دفاتر پستی

 

R9

شمارش مدرسه راهنمایی در نواحی شهری

 

R10

شمارش دبیرستان و هنرستان در نواحی شهری

 

R11

مراکز بهداشتی و درمانی شهری

 

R12

تعداد پایانه

 

R13

شمارش مراکز توان‌بخشی در شهرستان

 

R14

شمارش جایگاه فروش مواد سوختی

 

R15

شمارش شرکت­های تعاونی فعال صنعتی

 

R16

شمارش راه­های تحت حوزه استحفاظی اداره راه و کل شهرسازی

 

R17

دفتر خدمات ارتباطات شهری

 

R18

خانه بهداشت فعال روستاها

 

         

 

 

 

جدول شماره 3- مقادیر فازی زدایی شده به روش ANP:

وزن ANP

معیارها

وزن ANP

معیارها

0.372744

سنجه 26

0.470784

سنجه 1

0.382419

سنجه 27

0.267583

سنجه 2

0.197877

سنجه 28

0.567256

سنجه 3

0.24294

سنجه 29

0.463285

سنجه 4

0.435796

سنجه 30

0.338868

سنجه 5

0.226067

سنجه 31

0.367235

سنجه 6

0.539135

سنجه 32

0.222369

سنجه 7

0.552712

سنجه 33

0.24828

سنجه 8

0.412703

سنجه 34

0.178067

سنجه 9

0.351967

سنجه 35

0.54435

سنجه 10

0.332645

سنجه 36

0.346816

سنجه 11

0.383277

سنجه 37

0.592068

سنجه 12

0.525786

سنجه 38

0.229393

سنجه 13

0.289999

سنجه 39

0.50084

سنجه 14

0.430806

سنجه 40

0.423052

سنجه 15

0.43489

سنجه 41

0.338377

سنجه 16

0.611661

سنجه 42

0.456778

سنجه 17

0.420868

سنجه 43

0.453779

سنجه 18

0.183383

سنجه 44

0.263361

سنجه 19

0.42157

سنجه 45

0.243196

سنجه 20

0.405156

سنجه 46

0.328283

سنجه 21

0.511479

سنجه 47

0.312689

سنجه 22

0.30079

سنجه 48

0.355965

سنجه 23

0.513982

سنجه 49

0.496847

سنجه 24

 

 

0.464066

سنجه 25

مأخذ: محاسبه از سوی نویسندگان، 1392.

 

محاسبه رتبه بندی شهرهای منطقه بر پایه مدل ویکور (FVIKOR):

در این مدل با به‌کارگیری از اصطلاح­های زبانی ماتریس مقایسه زوجی ساخته شد و با روش دی فازی شده اعداد فازی ماتریس مقایسه زوجی و ماتریس اوزان بدست آمده، معیارهای ارزیابی به اعداد قطعی تبدیل شد. نتایج بدست آمده از این مدل برای رتبه بندی شهرستان­های استان مازندران در جدول زیر آورده شده است؛ که بر این اساس شهرستان ساری با مقدار QI: 0.789278 در جایگاه نخست و شهرستان­های قائمشهر، بابلسر در جایگاه دوم، سوم و بالاخره شهرستان جویبار در جایگاه آخر قرار گرفته است.

 

جدول شماره 4- ماتریس پایانی رتبه بندی FVIKOR:

رتبه­بندی

مقدار(QI)

مقدار(VI)

فاصله راه حل از ایده­آل منفی(RI)

فاصله راه حل از ایده­آل مثبت (SI)

گزینه‌ها

3

0.392643

0.5

0.638625

7.089735

بابلسر

4

0.242799

0.5

0.621006

7.067198

جویبار

1

0.789278

0.5

0.651661

10.29459

ساری

2

0.500000

0.5

0.592068

12.64555

قائمشهر

مأخذ: محاسبه از سوی نویسندگان، 1392.

 

بحث و نتیجه گیری

تعیین و پدید آوردن سلسله مراتبی از سکونتگاه­ها که بتواند یک چارچوب پایه­ای، بنیادین و کارا برای پراکنش جمعیت، فعالیت­ها، خدمات و کارکردها در سطوح چندگانه را فراهم نماید، بایسته به چشم می­آید. در راستای پیاده‌سازی این الگو، به‌کارگیری معیارها و روش­های علمی برای سطح­بندی سکونتگاه­ها، نشان کردن مرکزیت، همچنین شناسایی انواع خدمات مورد نیاز و کاهش نابرابری­های بین سکونتگاه­ها روشی عاقلانه و منطقی است. چون از این راه شناخت بهتر و موشکافانه­تری از چگونگی مکان­های جغرافیایی در زمینه­ها و در سطوح چندگانه، بر پایه داشتن اطلاعات را بدست خواهد داد.

 بررسی چهار شاخص پایه­ای برای سنجش توسعه‌یافتگی، برای چهار شهرستان مورد بررسی نشان داد که شهرستان ساری به عنوان مرکز استان مازندران در بالاترین تراز و جایگاه قرار دارد و شهرستان قائمشهر در جایگاه دوم و بابلسر در جایگاه سوم و سرانجام شهرستان جویبار دارای جایگاه چهارم می­باشد. همچنین بررسی­های بدست آمده از زیر شاخص‌ها نشان داد که در گروه فرهنگی بیش‌ترین برخورداری به ترتیب برای ساری، قائمشهر، بابلسر، جویبار می­باشد. در گروه اقتصادی از نظر برخورداری ساری در جایگاه اول قرار دارد و سه شهر دیگر به ترتیب جویبار در جایگاه دوم و قائمشهر در جایگاه سوم و بابلسر جایگاه آخر را دارد. در گروه شاخص کالبدی هم ساری در جایگاه اول قرار دارد و بابلسر دارای رتبه دو می­باشد و قائمشهر دارای رتبه سوم می­باشد و جویبار در پایین­ترین جایگاه قرار دارد. در گروه شاخص­های زیر­بنایی توسعه نیز همچنان جایگاه اول برای شهرستان ساری می­باشد و قائمشهر در جایگاه دوم قرار گرفت، بابلسر در رتبه سوم و جویبار در جایگاه چهارم قرار دارد. تحلیل یافته­های تفضیلی شاخص­ها به روش ANP و در سیستم FUZZY دربرگیرنده نتایج زیر می‌باشد:

 در گروه فرهنگی شهرستان ساری، از بین ده شاخص موجود بیش‌ترین برخورداری را در شاخص­های F10,F3,F4,F1,F6  داشته و این شاخص­ها در بحث بهبود و پیشرفت زمینه‌های فرهنگی شهرستان ساری از اهمیت فراوانی برخوردار می‌باشند در همان سان شاخص­هایی که به کم و بیش دارای برخورداری کمتری در این شهرستان بوده‌اند دربردارنده F5,F7,F8,F2,F9 می‌باشد. قائمشهر که از نظر فرهنگی در جایگاه دوم قرار دارد در شاخص­های زیر بیش‌ترین برخورداری را داشته و این شاخص‌ها بیش‌ترین تأثیر را در پیشرفت زمینه‌های فرهنگی برای این شهر را به همراه داشته‌اند:  F3,F4,F10,F1,F5. به همام سان شاخص­هایی که دارای برخورداری کمتری می­باشد و کارایی کمتری در توسعه فرهنگی داشته بر این پایه­اند: F6,F8,F2,F7,F9. برای بابلسر بیش‌ترین برخورداری و کاراترین شاخص­ها بر این پایه­اند: F10,F3,F1,F4,F6. همچنین شاخص­هایی که کمترین برخورداری و کمترین کارایی را داشته بر این پایه­اند: F5,F9,F2,F7,F8. بالاخره برای شهرستان جویبار که به طور ویژه مورد مطالعه ما می­باشد در بخش فرهنگی کاراترین شاخص­های بر این پایه­اند: F10,F3,F1,F4,F6. همچنین شاخص­هایی که کمترین برخورداری از آن در این شهرستان بوده بر این پایه­اند: F5,F9,F2,F7,F8.

در گروه شاخص اقتصادی شهرستان ساری در جایگاه برتر قرار دارد و مهم‌ترین و کاراترین شاخص­های این گروه برای این شهر بر این پایه­اند: E2,E7,E4,E8,E1. و شاخص­هایی که برای این شهر اهمیت پایین­تر و کمترین نقش­آفرینی را داشتند بر این پایه­اند: E5,E3,E9,E10,E6. شهرستان جویبار که در بیشتر شاخص‌ها در جایگاه آخر قرار دارد، تنها در این شاخص در جایگاه دوم قرار دارد و مهم‌ترین و کاراترین شاخص­های این گروه برای این شهر بر این پایه­اند: E4,E2,E8,E5,E6. و شاخص­هایی که برای این شهر کمترین نقش‌آفرینی را داشتند بر این پایه­اند: E11,E1,E3,E10,E9. قائم‌شهر در این بخش در جایگاه سوم قرار دارد و مهم‌ترین و کاراترین شاخص‌های این گروه برای این شهر بر این پایه­اند: E2,E5,E7,E8,E4. همچنین شاخص‌هایی که برای این شهر اهمیت پایین­تر و میزان کمتری نقش‌آفرینی داشتند بر این پایه­اند: E9,E1,E10,E6. اما شهرستان بابلسر که در این بخش از پایین‌ترین جایگاه برخوردار بوده است، مهم‌ترین و تأثیرگذارترین شاخص‌های این گروه برای این شهر بر این پایه­اند: E2,E7,E5,E8,E1. و شاخص­هایی که برای این شهر کمترین نقش‌آفرینی را داشتند بر این پایه­اند: E6,E9,E10,E3.

در گروه شاخص­های کالبدی و میزان برخورداری از این شاخص و درجه اهمیت آن در جهت توسعه و آبادانی شهرستان‌های مورد مطالعه در مازندران، ساری در جایگاه اول قرار دارد. آنالیزها نشان می‌دهد که مهم‌ترین شاخص‌ها در این گروه برای این شهر بر این پایه­اند: U5,U4,U7,U10,U2. در همان سان شاخص­هایی چون U1,U6,U3,U11,U9,U8 برای این شهرستان در سطح پایینی از نگاه میزان برخورداری و فزونی کارایی بوده‌اند. بابلسر در جایگاه دوم قرار گرفت و مهم‌ترین شاخص­های کارآمد در این گروه برای این شهرستان بر این پایه­اند: U4,U10,U3,U5,U1. همچنین بررسی­ها نشان داد شاخص­هایی چون U9,U6,U7,U8,U11,U2 برای این شهرستان در سطح پایین­تری از نظر میزان برخورداری و فزونی کارایی بوده است. همچنین با توجه به یافته های بدست آمده از آنالیزها در این پژوهش باید گفت که شهرستان قائمشهر در جایگاه سوم قرار گرفت و مهم‌ترین شاخص­های در این گروه برای این شهر بر این پایه­اند: U4,U5,U7,U6,U1. و شاخص­هایی مانند:  U10,U3,U8,U2,U11,U9 نیز در سطح پایینی از نظر میزان برخورداری و فزونی کارایی بوده‌اند. سرانجام شهرستان جویبار در این گروه از شاخص‌ها جایگاه چهارم یا آخر را بدست آورده است. مهم­ترین شاخص­های کارا برای شهرستان جویبار در این گروه بر این پایه­اند: U4,U6,U10,U7,U5 که بیش‌ترین و کارسازترین نقش را داشته و از بیش‌ترین بهره کارایی برخوردار بوده­اند. شاخص­هایی که این شهرستان به میزان کمتری از آن‌ها بهره­مند می‌باشد و بهره کارایی کمتری را در روند توسعه این شهرستان داشته‌اند بر این پایه­اند: U2,U3,U1,U8,U9,U11.

در پایان در شاخص گروه زیربنایی، شهرستان ساری باز هم جایگاه نخست را در برابر با سه شهر دیگر بدست آورده است. نتایج بدست آمده از آنالیز شاخص‌ها نشان می‌دهد که مهم‌ترین شاخص‌های کارساز در این بخش برای شهرستان ساری بر این پایه­اند: R11,R16,R2,R18,R3,R6,R9,R10. همچنین برخی از شاخص­هایی مانند: R14,R15,R1,R4,R7,R17,R8,R5,R12,R13 کمترین برخورداری را داشته‌اند. قائمشهر در این گروه در جایگاه دوم قرار گرفته و شاخص­هایی که از نظر میزان بهره­مندی و بهره کارسازی در رده بالاتری در این شهرستان قرار گرفته­اند بر این پایه­اند: R11,R2,R14,R1,R3,R6,R9,R7,R12. همچنین شاخص­هایی که در رده پایین­تری قرار داشته و کمترین کارایی را داشته بر این پایه­اند: R18,R16,R10,R4,R15,R17,R8,R5,R13. بابلسر در جایگاه سوم قرار گرفته و نتایج آنالیزها نشان می‌دهد که شاخص­هایی همچون: R11,R2,R1,R7,R2,R18,R9,R14,R15 بیش‌ترین و کارسازترین نقش را در این شهرستان بازی کرده­اند و از بیش‌ترین بهره کارساز بودن برخوردار بوده­اند. همچنین شاخص­هایی که در این شهر در رده پایینی قرار دارند بر این پایه­اند: R10,R3,R6,R16,R5,R4,R17,R8,R13. در پایان نتایج آنالیز این پژوهش نشان می‌دهد که شهرستان جویبار در این گروه هم در جایگاه چهارم قرار دارد. برای این شهرستان شاخص­هایی همچون: R16,R11,R1,R2,R7,R18,R10,R3,R12 در جایگاه بالاتر از سایر شاخص‌ها قرار گرفته­اند و دارای بالاترین میزان بهره­مندی بوده‌اند. همچنین شاخص­هایی چون: R14,R9,R15,R5,R4,R6,R8,R17,R13 دارای پایین­ترین میزان کارساز بودن برای این شهر بوده است.

همچنین نتایج حاصل از روش آنالیز FUZZY VIKOR  نیز برای چهار شهرستان مورد مطالعه از نظر میزان برخورداری از شاخص­های نمایه شده در بالا، شهرستان ساری با رتبه 0.78 در جایگاه نخست، شهرستان قائمشهر با رتبه 0.50 در جایگاه دوم، شهرستان بابلسر با رتبه 0.39 در جایگاه سوم و سرانجام شهرستان جویبار با کسب رتبه 0.24 در جایگاه آخر قرار گرفت. این سنجش­ها به گونه‌ای روشنگرانه نشانگر نابرابری زیادی است که بین شهر نخست و آخر وجود دارد.

جمع­بندی پایانی نتایج این بخش از تحقیق بیانگر آن است که عدم تعادل آشکار در میزان برخورداری از شاخص­ها در این چهار شهرستان مشاهده می­شود و این نابرابری زمینه را برای قدرتمندتر شدن و برتری یک شهر بر دیگر شهرها فراهم نموده است. از این رو می­بایست برای شهر جویبار که از کمترین میزان برخورداری توسعه در میان شهرهای مورد مطالعه در استان مازندران بهره­مند بوده، شاخص­هایی را که از آن به میزان کمتری برخوردار بوده یا شاخص‌هایی که این شهرستان هرگز از آن برخوردار نمی­باشند را تقویت و برای این شهر فراهم نمود تا این شهر بتواند به گونه بسیار کارا و توانمندتری در توسعه فضایی- مکانی خود و پهنه تراوش خویش نقش­آفرینی نماید و از جایگاه کارساز و کارای خویش به عنوان یک شهر کوچک در برابر دیگر شهرهای بالادستی دفاع کند. بنابراین این نابرابری‌ها باید از راه افزایش و بهبود زیرساخت‌ها و تقویت دیگر شاخص­ها برابر و دادگستر شود و همه شهر­ها تا اندازه­ای پذیرفتنی باید از شاخص­های توسعه برخورداری داشته باشند. چنانچه تحقق یابد این مهم، ره آورد آن کاسته شدن از فزونی جابجایی­های جمعیتی در گام نخستین به شهرهای میانه و در گام پسین به شهرهای بزرگ خواهد شد و در گذر زمان این گروه از شهرهای کوچک دارای قدرت عملکردی بیشتری گردیده و خود به عنوان مراکز جذب جمعیت پهنه تراوش خویش بیش از پیش مطرح خواهند بود.

تحلیل یافته‌های بدست آمده از جمع­بندی نتایج پرسشنامه در گروه­های درآمد، اشتغال، فروش کالا و تجهیزات، خدمات‌رسانی به ساکنین، بیانگر این مهم است که در گروه شهری جویبار به گونه‌ای کارساز و در اندازه خوبی توانسته است در جذب و تمرکز جمعیت و خدمات‌رسانی نقش‌آفرینی کند. از نگاه شهروندان، این شهر در گذر 10 سال گذشته تا به امروز در مسیر پیشرفت و توسعه حرکت می­کند و توانسته تا اندازه­ای رضایت ساکنین را از زندگی در این شهر فراهم نماید. هرآینه بایستی این سطح رضایت­مندی را به بالاترین اندازه انجام­پذیر رساند، زیرا این کار کمک خواهد کرد تا جمعیت شهری ساکن در جویبار از میزان گرایش کوچندگی آن‌ها به شهرهای بزرگ‌تر کم شده و رضایتمندی آن‌ها برای سکونت همیشگی در این شهر بیش از پیش فراهم شود.

گزارش نتایج بدست آمده از تحلیل پرسشنامه در بخش روستا نیز بیانگر آن است که شهرستان جویبار در پهنه پیرامونی تراوش خویش توانسته است بسیار کارا عمل نماید. زیرا نتایج در برگیرنده آن است که نقاط روستایی موجود در پهنه پیرامونی شهرستان جویبار برای برآورده ساختن بیشتر نیازهای خود، در حوزه های آموزشی، خدماتی، اداری، بانکی، کشاورزی و دیگر موارد با شهر جویبار در آمد و شد هستند. این مهم نشان دهنده توانمندی و نقش‌آفرینی مثبتی است که شهر کوچک جویبار توانسته در سطح سرزمینی پهنه پیرامونی خود تراوش توسعه و خدمات رسانی بسیار خوبی داشته باشد. اینک بایسته­ است تا برنامه­ریزان به توسعه زیرساخت‌ها، خدمات و آسایش گام بردارند و این مهم یکی از اهداف اولویت دار در برنامه­ریزی منطقه­ای این استان می­باشد تا گروه شهرهای کوچک منطقه بتوانند در گستره پیرامونی خود خدمات‌رسانی شایسته و درخور داشته باشند و ساکنین در روستاها و خود شهر­های کوچک دلگرم و امیدوار به ادامه کار و زندگی در سکونتگاه­های خویش شوند تا از مهاجرت به دیگر شهرها و به ویژه شهرهای بزرگ جلوگیری شود.

 



[1] Analytic Network Process

[2] SuperMatrix

1-     ابراهیم‌زاده، عیسی، مهدی قرخلو، مهدی شهریاری ( 1388) : تحلیلی بر نقش شهر جدید پردیس در تمرکززدایی از مادر شهر تهران، مجله جغرافیا و توسعه، شماره 13، صص 46-27.
2-     امکچی، حمیده، (1383)، شهرهای میانی و نقش آنها در چهار چوب توسعه ملی، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.
3-     آهار، حسن، ایوب منوچهر میاندوآب (1391) : تحلیل عملکرد شهرهای میانی در فضای سرزمینی منطقه آذربایجان، چهارمین همایش علمی سراسری دانشجویی جغرافیا، صص 10-1.
4-     باقری، اشرف السادات (1375) : کارکرد شهرهای میانی در توسعه ناحیه‌ای، پایان‌نامه دوره دکتری جغرافیای انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، صص 439-1.
5-     بهادری، لیدا (1376) : توسعه شهری از طریق احیاء و زنده سازی بافت فرسوده شهری شهر بیرجند، گزارش توجیهی طرح دوره کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه شهید بهشتی، صص 30-1.
6-     پرهیزگار، اکبر (1376) : ارائه الگوی مناسب مکان گزینی مراکز خدمات شهری با تحقیق در مدلها و GIS شهری، رساله دوره دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس، استاد راهنما: دکتر حسین شکویی، صص 441-1.
7-     ثامنی، امیر، ناصر براتی (1388) : توانمندسازی شهرهای کوچک با تکیه بر ظرفیت‌های درونی و هویتی، ضرورت‌ها و راهکارها، نمونه موردی: شهر سقز در استان کرمانشاه، سومین کنفرانس ملی عمران شهری، صص 8-1.
8-     دادرس، بیژن (1381) : تحلیل نقش تصمیمات مدیران شهر در ساختار شهر (1375-1340) مطالعه موردی شهر اصفهان، رساله دوره دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس، استاد راهنما: اکبر پرهیزگار، صص 407-1.
9-     رحیمی، حسین (1373) : تحلیل روابط شهر و روستا در ارتباط با برنامه‌ریزی ناحیه‌ای در بردسکن، پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته جغرافیای انسانی-اقتصادی (شاخه مطالعات ناحیه‌ای)، دانشگاه تربیت مدرس، استاد راهنما: حسین شکویی، صص 337-1.
10-            زبردست، اسفندیار (1383) : اندازه شهر، انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.
11-            زیاری، کرامت الله (1374) : نقش شهرهای جدید در روند شهرنشینی مورد: منطقه اصفهان، پایان‌نامه دوره دکتری جغرافیای انسانی (گرایش شهری)، دانشگاه تربیت مدرس، استاد راهنما: حسین شکوهی، صص 437-1.
12-            زیاری، کرامت الله، سید مجدالدین زندوی، محمد آقاجانی، محمد مقدم (1388) : بررسی مشارکت شهروندی و نقش آن در مدیریت شهری شهرهای کوچک (نمونه موردی: شهرهای گله دار، ورزنه و هیدج)، مجله جغرافیا و توسعه‌ی ناحیه‌ای، شماره 13، صص 235-211.
13-            سالنامه آماری استان مازندران (1390) : معاونت برنامه ریزی استانداری مازندران.
14-            ضیاء توانا، محمدحسن، شهرام امیر انتخابی (1386) : روند تبدیل روستا به شهر و پیامدهای آن در شهرستان تالش، مجله جغرافیا و توسعه، شماره 10، صص 128-107.
15-            عزیزی، محمد مهدی (1378) : سیر تحول سیاست‌های مداخله در بافت‌های کهن شهری در ایران، نشریه هنرهای زیبا، شماره 7، 47-37.
16-            علی بابایی، محمدرضا (1382) : نقش شهرهای کوچک در توزیع فضایی جمعیت مطالعه موردی استان سیستان و بلوچستان، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه سیستان و بلوچستان، استاد راهنما: دکتر محسن شاطریان.
17-            فنی، زهره (1382) : شهرهای کوچک رویکردی دیگر در توسعه منطقه ای، انتشارات سازمان شهرداری‌های کشور.
18-            قرخلو، مهدی، حسن حسینی امینی، سید عباس رجایی (1387) : نقش شهرهای میانی در تعادل ناحیه‌ای مطالعه موردی: شهر میانی شهر رضا (استان اصفهان)، مجله جغرافیا و توسعه ناحیه‌ای، شماره یازدهم،166-147.
19-            سرشماری عمومی نفوس و مسکن (1390) : مرکز آمار ایران.
20-            موسوی، میر نجف (1382) : سنجش درجه توسعه‌یافتگی نواحی ایران، پایان‌نامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه یزد، استاد راهنما: کرامت الله زیاری، صص 215-1.
21-            میرشفیع، مهدی (1380) : طراحی الگوی منطقه بندی متوازن جهت تقسیم‌بندی بهینه شهرها (مورد مطالعه شهر تهران)، پایان‌نامه کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای، دانشگاه تربیت مدرس، استاد راهنما: علی عسگری، صص 186-1.
22-            نصیری، اسماعیل ( 1388) : بررسی تأثیر نقش شهرهای کوچک در ساماندهی نظم فضایی (مطالعه موردی، شهر بومهن)، نشریه جغرافیا و برنامه‌ریزی منطقه‌ای، پیش‌شماره پاییز، صص 42-27.
23-            نصیری، اسماعیل (1390) : تحلیلی بر دلایل مهاجر فرستی شهرهای کوچک (مطالعه موردی، شهر قیدار)، نشریه مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، سال سوم، شماره یازدهم، صص 138-119.
24-            نظری، عبدالحمید ( 1383) : نقش دولت در توسعه شبکه‌ی ارتباطی و تأثیر آن در تحول سیستم حمل و نقل روستایی با تاکید بر روابط شهر و روستا در ایران (مورد استان گلستان)، مجله جغرافیا و توسعه، 214-189.
25-            نوربخش، عظیم ( 1377) : تحدید توسعه شهرهای بزرگ از طریق افزایش دسترسی به خدمات رفاهی در سطح منطقه پیرامون، پایان‌نامه کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای، دانشگاه شهید بهشتی، استاد راهنما: زهره عبدی دانشپور، صص 258-1.
26-           Bernhard Wolfslehner, Harald Vacik, Manfred J. Lexer, Application of the analytic network process in multi-criteria analysis of sustainable forest management, Forest Ecology and Management 207 (2005) 157–170
27-           Clayton BD, Dent D, Dubois N (2003). Rural Planning in DevelopingCountries, Earthscan Publication Ltd London, London, pp. 110- 123.
28-           E.E. Karsak, S. Sozer, S.E. Alptekin, Product planning in quality function deployment using a combined analytic network process and goal programming approach, Computers & Industrial Engineering 44 (1) (2002) 171–190.
29-           Ebrahimnejad, S., Mousavi, S. M., Tavakkoli-Moghaddam, R., Hashemi, H., & Vahdani, B, A Novel two-phase group decision making approach for construction project selection in a fuzzy environment. Applied Mathematical Modelling, 36(9) , 4197–4217, 2012.
30-           Gulfem Tuzkaya_, Semih Onut, Umut R. Tuzkaya, Bahadır Gulsun, 2008, An analytic network process approach for locating undesirable facilities: An example from Istanbul, Turkey, Journal of Environmental Management 88 (2008) 970–983.
31-           He Huang, Fu-zhou Luo, Fuzzy comprehensive evaluation for risk analysis of regional machine tool industrial cluster, Systems Engineering Procedia 2, 422 – 427, 2013.
32-           Hinderdink J, Titus M (1998). Paradigms of Regional Development andthe Role of Small Centers, Thela Thesis, University of Amsterdam.
33-           Hu-Chen Liu, Long Liu, Nan Liu , Ling-Xiang Mao, Risk evaluation in failure mode and effects analysis with extended VIKOR method under fuzzy environment, Expert Systems with Applications 39, 12926–12934, 2012.
34-           Mónica García-Melón, Tomás Gómez-Navarro, Silvia Acuña-Dutra, An ANP Approach to Assess the Sustainability of Tourist Strategies for the Coastal NP of Venezuela, International Vilnius Conference, September 30–October 3, Vilnius, LITHUANIA, 2009.
35-           Mufide Banar , Barbaros Murat Kose, Aysun Ozkan, Ilgin Poyraz Acar, 2007, Choosing a municipal landfill site by analytic network process, Environ Geol (2007) 52:747–751.
36-           Opricovic, S. (1998). Multi-criteria optimization of civil engineering systems. Belgrade: Faculty of Civil Engineering.
37-           Opricovic, S., & Tzeng, G. H. (2004). Compromise solution by MCDM methods: A comparative analysis of VIKOR and TOPSIS. European Journal of Operational Research, 156(2) , 445–455.
38-           Opricovic, S., & Tzeng, G. H. (2007). Extended VIKOR method in comparison with outranking methods. European Journal of Operational Research, 178(2) ,514–529.
39-           Ramik, J, "A decision system using ANP and fuzzy inputs", In 12th international conference on the foundations and applications of utility, risk and decision theory, Roma, (2006).
40-           Saaty TL. "Fundamentals of the analytic network process", Kobe Japan: IS AHP; August 12–14 1999
41-           Saaty, T.L. Decision Making with Dependence and Feedback The Analytic Network Process. RWS Publications, Pittsburgh, 1996.ISBN 0-9620317-9-8.
42-           Saaty, Thomas L.,1999, The Analytic Network Process, University of Pittsburgh. 1-28.
43-           Semith onüt , Selin Soner Kara, Elif Isik, "Long term supplier selection using a combined fuzzy MCDM approach: A case study for a telecommunication company", Expert Systems with Applications 36 (2009) 3887–3895.
44-           Yongheng Fang , Qian Liang , Zhouping Jia, Knowledge Sharing Risk Warning of Industry Cluster: an Engineering Perspective, Systems Engineering Procedia 2, 412 – 421, 2011.
45-           Zadeh, L. A. (1975)."The concept of a linguistic variable and its application to approximate reasoning - III," Information Sciences, vol. 9, no. 1, pp. 43-80, Dec.
Zeleny, M. (1982). Multiple criteria decision making (Vol. 25). New York: McGraw-Hill.