Stratification & development ratio of medical Service in Kerman Province cities by concentration index

Document Type : Original Article

Author

university of shahid bahonar

Abstract

The maintenance of good health is a public necessity and right to which all international and national communities agree upon. When considering health issues in a larger scale, the significance of good health becomes even more apparent the same is also discerned when one observes the excessive developments and achievements in health-care technology. For this study, health-care variables were investigated throughout the cities of Kerman province of Iran, in 1390. The research type was that of quantitative and analytic. According to Vigstaf, Paucy, and Dousel's concentration scale, the results of this study demonstrated that the highest amount of health-care services is concentrated in the city of Kerman, and that is with the combination scale of 105, Kerman has obtained the first place in rank for health-care services. The results of this study revealed that among the cities of Kerman province, the over-concentration rate was that of Kerman city, the above-concentration rate was that of Rafsanjan, and the med-concentration rate was that of Baam, Jiroft, and Sirjan, and the under-concentration rate was that of Baaft , Zarand, Kahnouj, Shahrbabak, Bardsir, Anbarabaad, Ravar, Southren Roudbar, Fahraj, Anar, Rigan, Manoujan, Ghaleh Ganj, and Kouhbanan. The Vigstaf Concentration Scale demonstrates that the highest amount of health-care services is concentrated in Kerman city. The combination scale of Vistaf's Concentration Scale illustrates that Kerman city is at the above-concentration rate, while Rafsanjan, Baam, Sirjan, Jiroft, and Baaft are at the med-concentration rate, and Zarand , Kahnouj, Shahrbabak, Anbarabaad, Bardsir, Anar, Rabor, Rigan, Fahraj, Manoujan, Southern Roudbar , Ghaleh Ganj, Ravar, and Kouhbanan are at the under-concentration rate. The results of this study with the combination of these two models have exposed that Kerman city is the highest in rank, and Kouhbanan is the 20th.
The objective of this study was to investigate the health-care facility and services within each of these cities, and to evaluate them. also , to reveal the differences and delimitations in these services via a comparative study throughout Kerman province.

Keywords


مقدمه

برخورداری از زندگی سالم، مولد، با کیفیت و عاری از بیماری و ناتوانی، حقی همگانی است که در اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز تأکید شده است (فرنودی، 1388، 2). این در حالی است که در اکثر کشورهای در حال توسعه کیفیت زندگی و موازین بهداشتی بسیار پایین­تر از سطح مورد نیاز برای پیشگیری و کنترل بیماری­های عفونی و حفظ سلامت جسمی و روحی و اجتماعی مردم قرار دارد. از آن جایی که هدف کلی سیاست­های بهداشتی در این کشورها تحت پوشش قرار دادن کل جامعه است؛ ولی «تفاوت چشمگیری بین پایتخت و شهرهای بزرگ از یک سو و شهرهای کوچک و نواحی روستایی از سوی دیگر مشاهده می­شود (نیک پور و همکاران، 1386: 26». مطالعات نشان می­دهد که افرادی که به لحاظ ضعف بنیة مالی در نواحی پست شهری ساکن شده­اند، به واسطة رشد نابرابری‌های فضایی و اجتماعی در دسترسی به خدمات محروم­تر هستند (احمد، 2004). «این مسأله به ویژه در مورد خدمات بهداشتی و درمانی صادق است؛ چراکه بخش زیادی از جامعه به این خدمات نیاز دارند(شریف زادگان و همکاران، 1389: 266». «منابع بهداشتی و خدمات مربوط به آن باید به صورت منصفانه در اختیار همة مردم قرار گیرد (باقیانی مقدم و احرام پوش، 1383: 47». توزیع ناعادلانه ثروت و حقوق اجتماعی نابرابر مانع از آن شده که اکثریت مردم بتوانند از امکانات موجود بهداشتی و درمانی متناسب با نیازهای خود بهره جویند. در راستای نیل به توزیع عادلانه، در امکانات بهداشتی و درمانی و کاهش نابرابری‌ها و بهره مند درصد بیشتری از جمعیت استان از خدمات درمانی، سعی شده به بررسی شاخص­های سلامت در شهرستان‌های استان کرمان پرداخته شود. گسترده وسیع استان کرمان اختلافات و تضادهای زیادی را در خود دارد. این تفاوت‌ها و اختلافات از تفاوت‌های اقلیمی، ژئومرفولوژیکی جمعیتی، تا تفاوت‌هایی فرهنگی اقتصادی و امکانات و بهداشتی ودرمانی و رفاهی است، لذا در سطح بندی‌ها، تعدادی از شهرستان‌ها، برخوردار وتعدادی دیگر غیر برخوردار محسوب می‌گردند. در بین شهرستان‌های استان کرمان اختلاف سطح امکانات بهداشتی و درمانی زیاد است، به طوری که امکانات کرمان حدود 40 برابر کوهبنان است. در این مقاله به این نابرابری‌های امکانات بهداشتی و درمانی پرداخته شده است. تا میزان نابرابری‌ها مشخص و در جهت کاهش فاصله خدمات بهداشتی و درمانی بین شهرستان‌ها اقدام شود.

 

مبانی نظری و پیشینه تحقیق:

شادپور (1372) بر این باور است که سوء مدیریت در شبکه­ها به ویژه بیمارستانها به عنوان یکی از سطوح ارجاع در نظام شبکه­های بهداشتی- درمانی، زیان­های اقتصادی زیادی را در پی دارد (رئیسی و جهانبانی1382) به این نتیجه رسیده­اند که مدیریت بهداشت روان در نظام شبکه­ مراقبت­های بهداشتی اولیه استان خوزستان از وضعیت ایده­ال خود فاصله داشته است. اشراق جهرمی و حسینی خامنه (1384) پس از بررسی منابع مختلف ارائه دهنده اطلاعات پایه و اثبات وجود چندگانگی در اطلاعات ارائه شده بهداشتی و درمانی به این نتیجه رسیده­اند که میزان تغییرات روند یکسانی نداشته تا قابل تعمیم باشند. فرنودی (1388) به این نتیجه رسید که با توجه به اهمیت به کارگیری چارچوبی جامع در کشور و همچنین تفاوت نگاه ذینفعان مختلف نظام سلامت کشور به ابعاد مهم در ارزیابی فناوری‌های سلامت، برای دوری گزیدن از جهت گیری­های احتمالی، باید نسبت به ایجاد نهاد مستقل ارزیابی فناوری سلامت در کشور به­ منظور ارائه اطلاعات لازم به تصمیم گیران این حوزه اقدام نمود. حاجبی و فریدنیا (1388) به این نتیجه رسیده­اند که بین سلامت روان و حمایت اجتماعی رابطه معنی داری وجود دارد و این ارتباط با توجه به عوامل جمعیت شناختی متغیر بوده است. زنگی­آبادی و همکاران (1391) به این نتیجه رسیده­اند که شاخص­های بهداشت و درمان در شهرستان‌های استان کردستان به صورت متوازن توزیع نشده و اختلافات فاحشی بین شهرستان‌های استان از نظر خدمات بهداشتی و درمانی ملاحظه می­شود. شهرستان‌های بیجار و دیواندره به ترتیب در بالاترین و پایین ترین سطح توسعه قرار گرفته­اند. استکلوف و بومیر (2002) توجه خود را محدود به مفهوم خاص توزیع منصفانه سلامت یعنی برابری سلامت نموده­اند. بلچرودت و دورسلر (2005) به این نتیجه رسیده­اند که مطالعات انجام شده سنجش نابرابری­ سلامت، نتیجه گسترش سنجش رتبه محور در کسب نابرابری درآمدی است. موضوع مقالات نابرابری­ سلامت این است که آیا تمام نابرابری­ها باید محاسبه شوند یا تنها نابرابری­هایی محاسبه شوند که برخی همخوانی­های نظام­مند را با نشانه­های موقعیت اقتصادی- اجتماعی از خود نشان می­دهند. چنگ و همکاران(2007) برای تعیین مکان­های مناسب بیمارستان­های تایوان با ایجاد مزایای رقابتی از روش تحلیل سلسله مراتبی، تحلیل حساسیت و روش دلفی تعدیل یافته استفاده کردند. درزنر و درزنر (2007) با اعمال تغییراتی در مدل p-median  با استفاده از قانون جاذبه، مدل جاذبه p-median را معرفی کردند. در این مدل فرض استفاده از نزدیک‌ترین تسهیلات بهداشتی و درمانی حذف و میزان برخورداری افراد از تسهیلات، متناسب با میزان جذابیت آنها برای کاربران و تابعی نزولی از مسافت تا آن تسهیلات در نظر گرفته شد.

اطلاعات، آمارها و شاخص­های پایه بهداشتی مورد استفاده طیف وسیعی از افراد قرار می­گیرد. برای نمونه مدیران ارشد، تعیین کنندگان سیاست­های بهداشتی و برنامه­ریزان استراتژیک و کلان کشور، «برای تعیین اهداف و اولویت­های بهبود وضعیت بهداشتی جامعه، تحلیل دقیق وضعیت کنونی و پیش بینی تغییرات آینده به استفاده از اطلاعات بهداشتی و درمانی نیازمند هستند (شادپور و پیله رودی، 1381: 59)». مدیران و تصمیم­گیران سایر بخش‌های کشور نظیر دفتر فنی استانداری، وزارت کشور، وزارت امور اقتصادی و دارایی، وزارت جهاد کشاورزی و غیره نیز در راستای شعار "انسان سالم محور توسعه پایدار" به اشکال مختلف نیازمند اطلاعات بهداشتی و درمانی بوده و هر یک در اجرای درست و مؤثر برنامه­های سلامت نقش دارند. بررسی و شناخت وضعیت شهرستان‌ها، قابلیت‌ها و تنگناهای آن در برنامه ریزی ناحیه ای از اهمیت بسزایی برخوردار است، امروزه آگاهی از نقاط ضعف و قوت نواحی، نوعی ضرورت برای ارائه طرح‌ها و برنامه‌ها محسوب می شود (رضایی و عطار، 1390، 54)

 

داده‌ها و روش

در این پژوهش مواد تحقیق شامل 20 شاخص بهداشتی و درمانی است که در شهرستان‌های استان کرمان بکار گرفته می‌شوند این متغیرها عبارتند از:

1- تعداد بیمارستان؛ 2- تعداد تخت بیمارستان؛ 3- تعداد مرکز بهداشتی- درمانی شهری؛ 4- تعداد مرکز بهداشتی- درمانی روستایی؛ 5- تعداد خانه­های بهداشت فعال روستایی؛ 6- تعداد بهورزان زن خانه­های بهداشت روستایی؛ 7- تعداد بهورزان مرد خانه­های بهداشت روستایی؛ 8- تعداد آزمایشگاه؛ 9- تعداد داروخانه؛ 10- تعداد مراکز پرتونگاری؛ 11- تعداد مراکز توانبخشی؛ 12- تعداد پزشک عمومی؛ 13- تعداد پزشک متخصص؛ 14- تعداد دندانپزشکان؛ 15- تعداد داروسازان؛ 16- تعداد پزشکان متخصص اطفال؛ 17- تعداد پزشکان متخصص زنان و زایمان؛ 18- تعداد پزشکان متخصص داخلی؛ 19- تعداد پزشکان متخصص اعصاب و روان؛20- تعداد پزشکان متخصص گوش، حلق و بینی.

پژوهش از نوع کمی- تحلیلی بوده و قلمرو پژوهش را شهرستان‌های استان کرمان در سال 1390 تشکیل می­دهند و با استفاده از شاخص تمرکز وگستاف، پاسی و دورسلر و شاخص تمرکز وگستاف و بهره­گیری از 20 متغیر به بررسی وضعیت مؤلفه­های بهداشت و درمان در شهرستان‌های استان کرمان مبادرت شده است. فرضیه اساسی تحقیق اینگونه صورت بندی شده است.

«به نظر می‌رسد اختلاف زیادی در سطوح توسعه یافتگی خدمات بهداشتی و درمانی شهرستان‌های استان کرمان وجود دارد» لذا برای روش شدن این فرضیه اطلاعات مورد نیاز از طریق سرشماری نفوس و مسکن 1390استان کرمان و در مواردی به روش میدانی جمع آوری، دسته بندی و با استفاده از شاخص‌های تمرکز تجزیه و تحلیل و در محیط GIS، سطح بندی و نقشه‌های مورد نیاز تهیه گردید.

 

 

5

 

تکنیک‌های مورد بررسی

مطالعات انجام شده دربارة سنجش نابرابری­ سلامت، حاصل پیشرفت ارزیابی­های رتبه محور، در کتب و مقالات، نابرابری درآمدی است. موضوع مقالات مربوط به نابرابری سلامت این است که آیا تمام نابرابری­ها باید محاسبه شوند یا تنها نابرابری‌هایی محاسبه شوند که برخی همخوانی­های نظام­مند را با نشانه­های موقعیت اقتصادی- اجتماعی از خود نشان می­دهند (بلیچورت و دورسلر، 2005، 4). در برخی از نوشته­های اقتصاددانان مانند لیگراند (1989) «از منحنی­های لورنز و ضریب جینی برای محاسبة نابرابری در مرگ و میر بهره گرفته­اند. منحنی لورنز توزیع سلامت را در جمعیتی توصیف می­کند که براساس سلامت رتبه بندی شده و ضریب جینی انحراف از توزیع برابر را بین ناحیة منحنی لورنز و قطر محاسبه می­کند» (اکبری، 1390: 96).

 

شاخص وگستاف، پاسی و فون دورسلر

وگستاف، پاسی و فون دورسلر (1991) استفاده از مفاهیم منحنی، شاخص تمرکز را برای محاسبة میزانی پیشنهاد کردند که نابرابری­های سلامت به شاخص­های وضعیت اجتماعی- اقتصادی مانند درآمد یا آموزش وابسته هستند. آنها معتقد هستند که شاخص تمرکز سه شرط حداقلی را برای شاخص نابرابری دارد:

الف- این شاخص تجربة تمام جمعیت مورد مطالعه را نشان می­دهد؛

ب- این شاخص بعد اجتماعی- اقتصادی نابرابری­های سلامت را نشان می­دهد؛

ج- این شاخص نسبت به تغییر در ترکیب متغیر زیربنایی اجتماعی- اقتصادی حساس است.

منحنی تمرکز، توزیع تمرکز سلامت را در جمعیتی توصیف می­کند که براساس موقعیت اجتماعی- اقتصادی رتبه­بندی شده­اند و شاخص تمرکز، انحراف از توزیع برابر را (دو برابر) ناحیة بین منحنی تمرکز و قطر محاسبه می‌کند. ضریب جینی تنها می­تواند مقادیر مثبت را بپذیرد و زمانی صفر می­شود که منحنی لورنز بر قطر منطبق می‌شود. منحنی لورنز می­تواند تنها پایین قطر تشکیل شود. شاخص تمرکز می­تواند بسته به اینکه منحنی تمرکز بالا یا پایین خط قطری است، مثبت یا منفی بودنش را نشان دهد. برای داده­های انفرادی ضرایب جینی و تمرکز را می­توان به صورت زیر نوشت:

 

 

 

که در آن  حجم نمونه است،شاخص سلامت برای نفر است که هرچقدر بیشتر باشد سلامت بهتر است،میان ین سلامت است ورتبة نسبی اومین نفر است که نشان دهندة بهترین یا بالاترین رتبه است. برای ضریب جینی رتبه­بندی از نظر سلامت است و برای شاخص تمرکز رتبه­بندی از نظر وضعیت اجتماعی- اقتصادی می­باشد. معادلة(1) نشان می­دهد که روش وزن­دهی و مقدار ناسازگاری نابرابری که در شاخص تمرکز ریشه دارد قراردادی است (بلیچورت و دورسلر، 2005، 6).

 

 

 

شاخص وگستاف

وگستاف(2002) شاخصی را پیشنهاد کرده که شاخص پیشرفت ­نامیده شده و به صورت زیر است:

 

این معادله شباهت قابل توجهی به تابع کوتاه شدة رفاه اجتماعی دارد که در کتب و مقالات محاسبة نابرابری درآمدی متداول است. لمبرت (2001) توجیه­های اقتصادی رفاهی بسیاری برای تابع رفاه اجتماعی کوتاه شده در ارزیابی شاخص درآمد ارائه کرده است. رویکرد وی از این نظر که مبانی رجحان و برتری را برای اشکال تابع لحاظ نمی‌کند؛ اما در عوض اشکال تابع خاصی را در نظر می­گیرد با رویکرد ما تفاوت دارد (بلیچورت و دورسلر، 2005، 7).

 

محدوده مورد مطالعه

محدوده مورد مطالعه در این تحقیق استان کرمان است. این استان از ׳21 °54 تا ׳34 °59 طول شرقی و از ׳29 °26 تا ׳58 °31 عرض شمالی در جنوب شرق ایران قرار گرفته در حال حاضر پهناورترین استان کشور با 182349 کیلومتر مربع مساحت می‌باشد که 15/11 درصد از مساحت کشور را به خود اختصاص داده است. پهنای حداکثر استان در بخش شمالی حدود 480 کیلومتر وحداقل در بخش جنوبی تا 80 کیلومتر تغییر می‌کند، پهنای متوسط استان 250 کیلومتر و فاصله حد جنوبی تا حد شمالی یا طول استان برابر با 660 کیلومتر است. (معاونت برنامه‌ریزی استانداری، 1389، 29).

 

یافته‌های پژوهش

با استفاده از شاخص تمرکز وگستاف و همکاران و شاخص وگستاف به تحلیل مؤلفه­های بهداشتی و درمانی در شهرستان‌های استان کرمان پرداخته شده است. در این مطالعه مؤلفه‌های بهداشتی و درمانی شهرستان‌های استان از نظر کمی و کیفی و امکانات و تجهیزات مورد بررسی قرار گرفته و شاخص‌های ترکیبی آن در تحلیل‌ها مدنظر قرار گرفت که در جدول 1 و 2 آمده است. در جدول 2 وضعیت هر شهرستان در سطح بندی خدمات بهداشتی و درمانی تعیین گردیده و دسته بندی آنها انجام گرفته است.

 

جدول شماره(1) شاخص تمرکز وگستاف، پاسی و دورسلر مؤلفه‌های بهداشت و درمان در شهرستان‌های استان کرمان

 

بیمارستان

تخت

مراکز بهداشتی-درمانی شهری

مراکز بهداشتی-درمانی روستایی

خانه‌های بهداشت‌روستایی

بهورزان زن

بهورزان مرد

آزمایشگاه

داروخانه

انار

0.001

0.000

0.003

0.029

0.034

0.034

0.020

0.006

0.006

بافت

0.025

0.028

0.040

0.169

0.129

0.125

0.123

0.046

0.020

بردسیر

0.022

0.013

0.036

0.004

0.007

0.011

0.016

0.030

0.017

بم

0.107

0.073

0.113

0.136

0.162

0.157

0.177

0.085

0.056

جیرفت

0.066

0.112

0.072

0.107

0.088

0.087

0.081

0.177

0.100

رابر

0.001

0.000

0.003

0.029

0.034

0.034

0.020

0.006

0.006

راور

0.020

0.004

0.010

0.002

0.002

0.002

0.000

0.003

0.001

رفسنجان

0.114

0.178

0.228

0.180

0.115

0.116

0.134

0.147

0.129

رودبارجنوب

0.017

0.003

0.001

0.057

0.027

0.015

0.007

0.008

0.025

ریگان

0.001

0.000

0.003

0.029

0.034

0.034

0.020

0.006

0.006

زرند

0.061

0.046

0.066

0.052

0.049

0.061

0.065

0.055

0.015

سیرجان

0.055

0.084

0.027

0.040

0.040

0.054

0.092

0.098

0.085

شهر بابک

0.014

0.011

0.055

0.017

0.011

0.008

0.041

0.026

0.008

عنبرآباد

0.012

0.003

0.005

0.071

0.077

0.044

0.056

0.014

0.034

فهرج

0.001

0.000

0.003

0.029

0.034

0.034

0.020

0.006

0.006

قلعه گنج

0.009

0.002

0.004

0.025

0.022

0.024

0.012

0.002

0.012

کرمان

0.489

0.713

0.454

0.014

0.057

0.077

0.037

0.379

0.520

کوهبنان

0.007

0.001

0.009

0.000

0.000

0.000

0.002

0.000

0.000

کهنوج

0.004

0.020

0.020

0.011

0.017

0.019

0.025

0.023

0.061

منوجان

0.001

0.000

0.003

0.029

0.034

0.034

0.020

0.006

0.006

 

مراکز پرتونگاری

مراکز توانبخشی

پزشک عمومی

پزشک متخصص

دندانپزشکان

داروسازان

پزشکان متخصص اطفال

پزشکان متخصص زنان و زایمان

پزشکان متخصص داخلی

انار

0.001

0.000

0.003

0.029

0.034

0.034

0.020

0.006

0.006

بافت

0.025

0.028

0.040

0.169

0.129

0.125

0.123

0.046

0.020

بردسیر

0.022

0.013

0.036

0.004

0.007

0.011

0.016

0.030

0.017

بم

0.107

0.073

0.113

0.136

0.162

0.157

0.177

0.085

0.056

جیرفت

0.066

0.112

0.072

0.107

0.088

0.087

0.081

0.177

0.100

رابر

0.001

0.000

0.003

0.029

0.034

0.034

0.020

0.006

0.006

راور

0.020

0.004

0.010

0.002

0.002

0.002

0.000

0.003

0.001

رفسنجان

0.114

0.178

0.228

0.180

0.115

0.116

0.134

0.147

0.129

رودبارجنوب

0.017

0.003

0.001

0.057

0.027

0.015

0.007

0.008

0.025

ریگان

0.001

0.000

0.003

0.029

0.034

0.034

0.020

0.006

0.006

زرند

0.061

0.046

0.066

0.052

0.049

0.061

0.065

0.055

0.015

سیرجان

0.055

0.084

0.027

0.040

0.040

0.054

0.092

0.098

0.085

شهر بابک

0.014

0.011

0.055

0.017

0.011

0.008

0.041

0.026

0.008

عنبرآباد

0.012

0.003

0.005

0.071

0.077

0.044

0.056

0.014

0.034

فهرج

0.001

0.000

0.003

0.029

0.034

0.034

0.020

0.006

0.006

قلعه گنج

0.009

0.002

0.004

0.025

0.022

0.024

0.012

0.002

0.012

کرمان

0.489

0.713

0.454

0.014

0.057

0.077

0.037

0.379

0.520

کوهبنان

0.007

0.001

0.009

0.000

0.000

0.000

0.002

0.000

0.000

کهنوج

0.004

0.020

0.020

0.011

0.017

0.019

0.025

0.023

0.061

منوجان

0.001

0.000

0.003

0.029

0.034

0.034

0.020

0.006

0.006

 

 

 

جدول شمارة (2) شاخص ترکیبی مؤلفه‌های بهداشت و درمان در شهرستان‌های استان کرمان

پزشکان متخصص اعصاب و روان

پزشکان متخصص گوش، حلق و بینی

ردیف

شهرستان

شاخص ترکیبی

ردیف

شهرستان

سطح توسعه(*)

0.000

0.000

1

انار

0.1555

1

کرمان

ورا تمرکز(1)

0.000

0.074

2

بافت

1.151

2

رفسنجان

فرا تمرکز(2)

0.064

0.000

3

بردسیر

0.3753

3

بم

میان تمرکز(3)

0.000

0.068

4

بم

1.8087

4

جیرفت

0.060

0.062

5

جیرفت

1.5924

5

سیرجان

0.000

0.000

6

رابر

0.1555

6

بافت

فرو تمرکز(4)

0.055

0.056

7

راور

0.276

7

زرند

0.276

0.171

8

رفسنجان

4.1978

8

کهنوج

0.000

0.000

9

رودبار جنوب

0.187

9

شهر بابک

0.000

0.000

10

ریگان

0.1555

10

بردسیر

0.000

0.050

11

زرند

0.7662

11

عنبرآباد

0.050

0.159

12

سیرجان

1.4686

12

راور

0.000

0.044

13

شهر بابک

0.376

13

رودبار جنوب

0.000

0.000

14

عنبرآباد

0.3357

14

فهرج

0.000

0.000

15

فهرج

0.1812

15

انار

0.000

0.000

16

قلعه گنج

0.121

16

رابر

0.960

0.638

17

کرمان

10.5

17

ریگان

0.000

0.000

18

کوهبنان

0.0474

18

منوجان

0.000

0.000

19

کهنوج

0.4792

19

قلعه گنج

0.000

0.000

20

منوجان

0.1555

20

کوهبنان

 

*- گروه اول- 006/6 و بالاتر: ورا تمرکز. گروه دوم- از 615/3 تا 006/6 : فراتمرکز. گروه سوم- از 224/1 تا 615/3 : میان تمرکز. گروه چهارم- از 224/1 و پایین تر: فرو تمرکز.

 

 

شکل شماره 2- نقشه سطح بندی شاخص تمرکز بهداشتی و درمانی شهرستان‌های استان کرمان 1390

 

 

 

شکل شمارة (3) شاخص ترکیبی مؤلفه‌های بهداشت و درمان در شهرستان‌های استان کرمان

با استفاده از شاخص وگستاف، پاسی و دورسلر به بررسی شاخص‌های بهداشتی و درمانی در شهرستان‌های استان کرمان پرداخته شده است. شهرستان کرمان با شاخص ترکیبی 10.5066 در رتبه نخست استان قرار گرفته است و بیشترین تمرکز مؤلفه‌های بهداشتی و درمانی را دارد. سایر شهرستان‌های استان با فاصله زیادی از شهر اول قرار گرفته اند به طوری که شهر اول دو نیم برابر شهر دوم و 40 برابر شهر آخر دارای امکانات بهداشتی و درمانی است.

شهرستان‌های رفسنجان با شاخص ترکیبی 4.1978، بم با شاخص ترکیبی 1.8087، جیرفت با شاخص ترکیبی 1.5924، سیرجان با شاخص ترکیبی 1.4686، بافت با شاخص ترکیبی 1.15، زرند با شاخص ترکیبی 0.7662، کهنوج با شاخص ترکیبی 0.4792، شهر بابک با شاخص ترکیبی 0.376، بردسیر با شاخص ترکیبی 0.3753، عنبرآباد با شاخص ترکیبی 0.3357، راور با شاخص ترکیبی 0.276، رودبار جنوب با شاخص ترکیبی 0.187، فهرج با شاخص ترکیبی 0.1812، انار، رابر، ریگان و منوجان با شاخص ترکیبی 0.155، قلعه گنج با شاخص ترکیبی 0.121 و کوهبنان با شاخص ترکیبی 0.0474 در رتبه‌های دوم تا بیستم استان کرمان قرار گرفته‌اند. در شاخص تمرکز وگستاف، پاسی و دورسلر، کرمان از نظر دسترسی به شاخص‌های بهداشت و درمان در رتبه نخست و شهرستان کوهبنان در رتبه آخر قرار دارد.

 

13

 

12

 

شاخص تمرکز نشان دهنده میزان تمرکز خدمات و امکانات بهداشتی و درمانی در شهرستان‌های استان است. عدد به دست آمده از تمرکز نشان دهنده مکان قرارگیری هر یک از شهرستان‌ها در سطح معینی از امکانات بهداشتی و درمانی است که در جدول زیر قابل مشاهده است.

 

جدول شماره(3) شاخص تمرکز وگستاف مؤلفه‌های بهداشت و درمان در شهرستان‌های استان کرمان

 

بیمارستان

تخت

مراکز بهداشتی شهری

مراکز بهداشتی روستایی

خانه‌های بهداشت روستایی

بهورزان زن

بهورزان مرد

آزمایشگاه

داروخانه

انار

0.050

1.400

0.100

0.250

2.350

2.550

1.100

0.200

0.400

بافت

0.050

5.750

0.400

0.750

4.600

4.800

2.700

0.550

0.450

بردسیر

0.050

3.400

0.400

0.100

1.400

1.800

1.050

0.400

0.450

بم

0.150

12.300

0.800

0.650

5.400

5.650

3.400

0.850

0.900

جیرفت

0.100

16.150

0.550

0.550

3.650

3.900

2.100

1.400

1.250

رابر

0.050

1.400

0.100

0.250

2.350

2.550

1.100

0.200

0.400

راور

0.050

1.400

0.150

0.100

0.800

0.800

0.250

0.150

0.150

رفسنجان

0.150

24.000

1.500

0.750

4.400

4.800

2.750

1.250

1.500

رودبار جنوب

0.050

1.400

0.050

0.350

2.150

1.900

0.850

0.200

0.500

ریگان

0.050

1.400

0.100

0.250

2.350

2.550

1.100

0.200

0.400

زرند

0.100

8.600

0.550

0.350

2.650

3.250

1.850

0.600

0.450

سیرجان

0.100

13.150

0.750

0.300

2.450

3.200

2.200

0.900

1.150

شهر بابک

0.050

3.400

0.500

0.200

1.700

1.800

1.450

0.400

0.400

عنبرآباد

0.050

1.400

0.100

0.400

3.450

2.900

1.750

0.300

0.600

فهرج

0.050

1.400

0.100

0.250

2.350

2.550

1.100

0.200

0.400

قلعه گنج

0.050

1.400

0.100

0.250

2.100

2.100

1.000

0.150

0.450

کرمان

0.600

89.750

2.800

0.200

2.800

3.750

1.450

2.800

5.650

کوهبنان

0.050

1.400

0.150

0.050

0.450

0.550

0.300

0.100

0.050

کهنوج

0.050

4.500

0.250

0.200

2.000

1.950

1.150

0.400

0.900

منوجان

0.050

1.400

0.100

0.250

2.350

2.550

1.100

0.200

0.400

 

مراکز پرتونگاری

مراکز توانبخشی

پزشک عمومی

پزشک متخصص

دندانپزشکان

داروسازان

پزشکان متخصص اطفال

پزشکان متخصص زنان

پزشکان متخصص داخلی

انار

0.050

0.000

0.900

0.000

0.050

0.000

0.000

0.000

0.000

بافت

0.150

0.200

2.100

0.450

0.300

0.100

0.050

0.050

0.050

بردسیر

0.050

0.100

0.800

0.400

0.200

0.000

0.050

0.050

0.050

بم

0.400

0.400

2.400

0.600

0.500

0.100

0.100

0.100

0.050

جیرفت

0.150

0.250

0.500

1.500

0.250

0.050

0.150

0.150

0.100

رابر

0.050

0.000

0.900

0.000

0.050

0.000

0.000

0.000

0.000

راور

0.050

0.100

0.550

0.350

0.100

0.000

0.050

0.050

0.050

رفسنجان

0.450

0.400

4.450

3.950

2.650

0.450

0.400

0.300

0.400

رودبار جنوب

0.000

0.000

1.000

0.000

0.050

0.000

0.000

0.000

0.000

ریگان

0.050

0.000

0.900

0.000

0.050

0.000

0.000

0.000

0.000

زرند

0.150

0.250

1.450

0.350

0.300

0.050

0.050

0.050

0.000

سیرجان

0.400

0.500

2.050

1.000

0.600

0.050

0.100

0.050

0.100

شهر بابک

0.050

0.100

1.550

0.450

0.050

0.000

0.050

0.050

0.050

عنبرآباد

0.000

0.000

0.900

0.000

0.050

0.000

0.000

0.000

0.000

فهرج

0.050

0.000

0.900

0.000

0.050

0.000

0.000

0.000

0.000

قلعه گنج

0.000

0.000

0.700

0.000

0.000

0.000

0.000

0.000

0.000

کرمان

2.050

1.800

12.400

13.100

4.050

1.100

0.450

0.650

0.850

کوهبنان

0.050

0.000

0.400

0.050

0.100

0.000

0.050

0.000

0.000

کهنوج

0.100

0.050

0.500

0.600

0.000

0.050

0.100

0.100

0.100

منوجان

0.050

0.000

0.900

0.000

0.050

0.000

0.000

0.000

0.000

 

 

 

 

 

جدول شمارة (4) شاخص ترکیبی مؤلفه‌های بهداشت و درمان در شهرستان‌های استان کرمان

پزشکان متخصص اعصاب و روان

پزشکان متخصص گوش، حلق و بینی

ردیف

شهرستان

شاخص ترکیبی وگستاف

ردیف

شهرستان

سطح توسعه(*)

0.000

0.000

1

انار

9.40

1

کرمان

ورا تمرکز(1)

0.000

0.050

2

بافت

23.55

2

رفسنجان

میان تمرکز(3)

0.050

0.000

3

بردسیر

10.80

3

بم

0.000

0.050

4

بم

34.8

4

جیرفت

0.050

0.050

5

جیرفت

32.85

5

سیرجان

0.000

0.000

6

رابر

9.40

6

بافت

0.050

0.050

7

راور

5.25

7

زرند

فرو تمرکز(4)

0.200

0.100

8

رفسنجان

54.85

8

کهنوج

0.000

0.000

9

رودبار جنوب

8.50

9

شهر بابک

0.000

0.000

10

ریگان

9.40

10

عنبرآباد

0.000

0.050

11

زرند

21.10

11

بردسیر

0.050

0.100

12

سیرجان

29.20

12

انار

0.000

0.050

13

شهر بابک

12.30

13

رابر

0.000

0.000

14

عنبرآباد

11.90

14

ریگان

0.000

0.000

15

فهرج

9.40

15

فهرج

0.000

0.000

16

قلعه گنج

8.30

16

منوجان

0.650

0.350

17

کرمان

147.25

17

رودبار جنوب

0.000

0.000

18

کوهبنان

3.75

18

قلعه گنج

0.000

0.000

19

کهنوج

13.00

19

راور

0.000

0.000

20

منوجان

9.40

20

کوهبنان

 

*- گروه اول- 88/86 و بالاتر: ورا تمرکز. گروه دوم- از 05/55 تا 88/86 : فرا تمرکز. گروه سوم- از 22/23 تا 05/55 : میان تمرکز. گروه چهارم- از 22/23 و پایین تر: فرو تمرکز.

 

شکل شماره 4- نقشه سطح بندی شاخص‌های ترکیبی خدمات بهداشتی و درمانی شهرستان‌های استان کرمان 1390

 

 

 

شکل شمارة (5) شاخص ترکیبی مؤلفه‌های بهداشت و درمان در شهرستان‌های استان کرمان

 

با استفاده از شاخص تمرکز وگستاف به بررسی شاخص‌های بهداشتی و درمانی در شهرستان‌های استان کرمان مبادرت شده است. شهرستان کرمان با شاخص ترکیبی 147.25 در رتبه نخست استان قرار گرفته است و بیشترین تمرکز مؤلفه‌های بهداشت و درمان به مرکز استان کرمان تعلق داشته است.

شهرستان‌های رفسنجان با شاخص ترکیبی 54.85، بم با شاخص ترکیبی 34.8، جیرفت با شاخص ترکیبی 32.85، سیرجان با شاخص ترکیبی 29.20، بافت با شاخص ترکیبی 23.55، زرند با شاخص ترکیبی 21.10، کهنوج با شاخص ترکیبی 13.00، شهر بابک با شاخص ترکیبی 12.30، عنبرآباد با شاخص ترکیبی 11.90، بردسیر با شاخص ترکیبی 10.80، انار، رابر، ریگان، فهرج و منوجان با شاخص ترکیبی 9.40، رودبار جنوب با شاخص ترکیبی 8.50، قلعه گنج با شاخص ترکیبی 8.30، راور با شاخص ترکیبی 5.25 و کوهبنان با شاخص ترکیبی 3.75 در رتبه‌های دوم تا بیستم استان کرمان قرار گرفته‌اند.

در شاخص تمرکز وگستاف شهرستان کرمان از نظر دسترسی به شاخص‌های بهداشت و درمان در رتبه نخست و شهرستان کوهبنان در رتبه آخر قرار دارد.

 

بحث و نتیجه‌گیری

شاخص تمرکز وگستاف، پاسی و دورسلر نشان می‌دهد که بیشترین تمرکز خدمات بهداشت و درمان در شهرستان کرمان است و این شهرستان با شاخص ترکیبی 10.5 در رتبه نخست استان قرار گرفته است. با توجه به شاخص ترکیبی مدل تمرکز وگستاف، پاسی و دورسلر به رتبه‌بندی شهرستان‌های استان کرمان در چهار سطح اقدام شده است:

- سطح ورا تمرکز: شهرستان­ کرمان؛

- سطح فرا تمرکز: شهرستان­ رفسنجان؛

- سطح میان تمرکز: شهرستان‌های بم، جیرفت و سیرجان؛

- سطح فرو تمرکز: شهرستان‌های بافت، زرند، کهنوج، شهر بابک، بردسیر، عنبرآباد، راور، رودبار جنوب، فهرج، انار، رابر، ریگان، منوجان، قلعه گنج و کوهبنان؛

شاخص تمرکز وگستاف نشان می‌دهد که بیشترین تمرکز خدمات بهداشت و درمان در شهرستان کرمان است و این شهرستان با شاخص ترکیبی 147.25 در رتبه نخست استان کرمان قرار گرفته است. با توجه به شاخص ترکیبی مدل تمرکز وگستاف به رتبه‌بندی شهرستان‌های استان کرمان درسه سطح اقدام شده است:

- سطح ورا تمرکز: شهرستان­ کرمان؛

- سطح میان تمرکز: شهرستان‌های رفسنجان، بم، جیرفت، سیرجان و بافت؛

- سطح فرو تمرکز: شهرستان‌های زرند، کهنوج، شهر بابک، عنبرآباد، بردسیر، انار، رابر، ریگان، فهرج، منوجان، رودبار جنوب، قلعه گنج، راور و کوهبنان؛

نتایج بدست آمده نشان می‌دهد اختلاف سطح بین شهر اول و شهر آخر بسیار زیاد است، به طوری که به بیش از 40 برابر می‌رسد. چنانچه این شاخص‌ها را با در نظر گرفتن تعداد جمعیت آن شهرستان تحلیل کنیم میزان فقر آن شهرستان‌ها بسیار بیشتر خواهد بود.

یافته­های پژوهش با بهره­گیری از این دو مدل نشان می­دهد که شهرستان کرمان در رتبه نخست و شهرستان­ کوهبنان در رتبه­ بیستم استان قرار گرفته­ است. در شاخص وگستاف هیچ کدام از شهرستان‌های استان در سطح فرا تمرکز قرار ندارند و دلیل آن به خاطر شکاف بین شهرستان کرمان و شهرستان رفسنجان از حیث دارا بودن خدمات بهداشت و درمان است.

 

پیشنهادها

1- همانگونه که نتیجه‌گیری تحقیق نشان می‌دهد اختلاف زیادی بین شهرستان‌های استان کرمان به لحاظ برخورداری از امکانات و خدمات بهداشتی و درمانی وجود دارد، برای کاهش این اختلاف‌ها لازم است که شهرستان‌هایی که در سطح فرو تمرکز قرار گرفته اند و تعداد آنها هم زیاد است توجه ویژه‌ای صورت گیرد.

2- تعداد 15 شهرستان از 20 شهرستان استان در سطح فرو تمرکز قرار گرفته‌اند، یعنی 75 درصد از شهرستان‌های استان در این سطح قرار دارند. این آمار نشان دهنده نابرابری زیاد بین شهرستان‌های استان از نظر برخورداری از امکانات بهداشتی و درمانی است، پیشنهاد می گردد برای تعادل بخشی به خدمات بهداشتی و درمانی امکانات بیشتری به شهرستان‌هایی که در سطح فرومتمرکز قرار دارند اختصاص یابد.

3- شاخص تمرکز نشان می‌دهد بیشترین شهرستان‌های محروم استان در شرق و جنوب استان قرار دارند که لازم است توجه جدی به سطح خدمات بهداشتی و درمانی آنها صورت گیرد، در عین حال برای جلوگیری از کاهش سطح خدمات بهداشتی و درمانی استان شهرستان‌هایی که در سطح میان تمرکز قرار دارند به رشد خود ادامه دهند و فاصله خود را با شهر فراتمرکز و وراتمرکز کاهش دهند.

4- رابطه معناداری میان محرومیت اقتصادی و محرومیت بهداشتی و درمانی بین شهرستان‌ها وجود دارد، این رابطه یک رابطه مستقیم است؛ یعنی مناطق کمتر برخوردار اقتصادی، کمتر برخوردار بهداشتی و درمانی نیز هست، اگرچه نمی‌توان سطح برخورداری اقتصادی را در کوتاه مدت افزایش داد، اما می‌توان سطح برخورداری بهداشتی و درمانی را ارتقا داد.

5- رابطه معکوسی میان تعداد جمعیت شهرستان‌های محروم و امکانات و خدمات بهداشتی و درمانی برقرار است یعنی شهرستان‌هایی که در سطح فروتمرکز قرار دارند جمعیت زیاد و امکانات محدودی دارند، لذا راه حل اساسی این است که امکانات بیشتری به این مناطق داده شود تا از محرومیت بهداشتی و درمانی خارج شوند.

اکبری، م(1390)، تحلیل فضایی و سنجش شاخص­های مؤثر بر رفاه شهری (مطالعة موردی: کلانشهر شیراز)، رسالة دکتری جغرافیا و برنامه­ریزی شهری، دانشگاه اصفهان.
2- اشراق جهرمی، ع، حسینی خامنه، م(1384)، اغتشاش و چندگانگی در آمار شاخص­های بهداشت و درمان، مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، شماره 8، تهران.
3- باقیانی مقدم، م ح و احرام پوش، م ح(1383)، اصول و کلیات خدمات بهداشتی، انتشارات شبنم دانش با همکاری چراغ دانش، چاپ دوم، یزد.
4- تقوایی، م، قائد رحمتی، ص (1385)، شاخص‌های توسعه فرهنگی استانهای کشور، مجله جغرافیا و توسعه ناحیه ای، شماره 7.
5- حاجبی، ا و فریدنیا، پ (1388)، ارتباط بین سلامت روان و حمایت اجتماعی در کارکنان بهداشت و درمان صنعت نفت بوشهر، فصلنامه طب جنوب، سال دوازدهم، شماره 1، بوشهر.
6- خاکپور، ب، باوان پوری، ع. ر(1388) بررسی و تحلیل نابرابری در سطوح توسعه یافتگی مناطق شهر مشهد، مجله دانش و توسعه، شماره 27.
7- داداش پور، ح، علیزاده، ب، مدنی، ب، (1390)، بررسی و تحلیل روند توسعه و نابرابری فضایی در شهرستان‌های آذربایجان غربی، مجله علوم اجتماعی، شماره 53
8- رئیسی، پ و جهانبانی، ع (1382)، چگونگی عملکرد مدیریت برنامه بهداشت روان در شبکه­های بهداشت و درمان استان خوزستان، مجله اندیشه و رفتار، سال نهم، شماره 2، تهران.
9- رضوانی، م. ر، صحنه، ب، (1384)، اندازه گیری توسعه نواحی روستایی با استفاده از مدل فازی (مطالعه موردی، روستاها و شهرهای آق قلا بندرترکمن، مجله مطالعات توسعه.
10- رضوانی، م (1382) تعیین و تحلیل برخورداری نواحی روستایی استان زنجان، فصلنامه پژوهش‌های جغرافیایی شماره 51، دانشگاه تهران
11- رضایی، م. عطار، م. 1 (1390) سطح بندی میزان برخورداری شهرستان‌های استان فارس به لحاظ شاخص‌های توسعه با استفاده از مدل HDI، فصلنامه برنامه ریزی منطقه ای، سال اول، شماره 4
12- زنگی­آبادی، ع، امیر عضدی، ط، پریزادی، ط(1391)، تحلیل فضایی شاخص­های توسعه خدمات بهداشت و درمان در استان کردستان، مجله انجمن جغرافیای ایران، شماره 32، تهران.
13-زیاری، ک، (1386) اصول و روش‌های برنامه ریزی منطقه ای، انتشارات دانشگاه یزد، چاپ پنجم
14- شادپور، ک، پیله رودی، س(1381)، بهداشت برای همه و مراقبت­های بهداشتی اولیه، چاپ اول، تهران.
15- شادپور، ک (1372)، شبکه مراقبت­های اولیه بهداشتی در ایران، انتشارات معاونت امور بهداشتی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران.
16- شریف زادگان، م ح، ممدوحی، امیررضا و لاوی، مریم (1389)، نابرابری فضایی در دسترسی به خدمات درمان عمومی برای توسعة سلامت شهری از طریق مدل p-median در شهر اصفهان، فصلنامه رفاه اجتماعی، شماره 37، تهران.
17- ضرابی، ا، محمدی، ج و رخشانی نسب، ح ر(1387)، تحلیل فضایی شاخص­های توسعة خدمات بهداشت و درمان، فصلنامه رفاه اجتماعی، شماره 27، تهران.
18- فرنودی، ص السادات(1388)، ارائه چارچوب ارزیابی فناوری­های سلامت در نظام بهداشت و درمان ایران؛ مطالعه موردی ربات روبولنز، مجله سیاست علم و فناوری، شماره 3، تهران.
19- قائد رحمتی، ص، مستوفی الممالکی، ر، براری، م، (1392) تحلیل شاخص‌های توسعه و سطح بندی دهستان‌های استان یزد، مجله جغرافیا و توسعه، شماره 30، بهار 92.
20- موسوی، سیدمیثم و همکاران (1392) سطح بندی شهرستان‌های استان کرمانشاه در بهره مندی از شاخص‌های ساختاری سلامت با استفاده از الگوی اسکالوگرام فصلنامه مدیریت ارتقای سلامت، شماره 6 بهار 92
21- نیک پور، ب، آصف زاده، س، مجلسی، ف (1386)، مدیریت و برنامه­ریزی بهداشت و درمان، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
1-Ahmed, S. J. (2004), Improving access to public health care services- a case study on Dar es Salaam, Tanzania, International Institute for Geo-Information Science and Earth Observation, MSc thesis.
2-Bleichrodt, H. and Doorslaer, E.V. (2005), A welfare economics foundation for health inequality measurement, Erasmus University Rotterdam, Netherlands.
3-Cheng, R. W. Chin, T. L. and Huang, C. C. (2007), Optimal selection of location for Taiwanese hospitals to ensure a competitive advantage by using the analytic hierarchy process and sensitivity analysis, Building and Environment, Vol 42.
4-Drezner, T. Drezner, Z. (2007), the gravity p-median model, European Journal of Operational Research, Vol 179.
5-Stecklov, A. and Bommier, G. (2002), Defining health inequality: Why Rawls succeeds where social welfare theory fails, Journal of Health Economics, vol 21.
6-Wagstaff, A. Van Doorslaer, E. and Paci, P.( 1989), Equity in the finance and delivery of health Care: Some tentative cross-country comparisons, Oxford Review of Economic Policy, vol 5.