غلامعلی خمر؛ عبدالرشید نمازی
چکیده
گسترش روزافزون شهرها، افزایش مهاجرت به آن‌ها و رشد بی‌رویة جمعیت، لزوم هدایت آگاهانه و سازماندهی فضایی را دوچندان کرده است. از سوی دیگر، پیش‌بینی توسعة شهرها برای برنامه‌ریزی و تأمین امکانات لازم ...
بیشتر
گسترش روزافزون شهرها، افزایش مهاجرت به آن‌ها و رشد بی‌رویة جمعیت، لزوم هدایت آگاهانه و سازماندهی فضایی را دوچندان کرده است. از سوی دیگر، پیش‌بینی توسعة شهرها برای برنامه‌ریزی و تأمین امکانات لازم با هدف رشد شهر در آینده بسیار ضروری است. پژوهش حاضر تغییرات زمینهای شهر چابهار را طی سالهای 1370 تا 1393 ارزیابی و سپس این تغییرات را تا سال 1420 هجری شمسی پیش‌بینی میکند. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی است. برای گردآوری دادهها، تصاویر ماهوارهای لندست در سالهای 1370، 1380 و 1393 تجزیه و تحلیل شده است. برای تحلیل دادهها، نرمافزارهای ARC&GIS، ENVI و IDRISI به کار رفته و پیش‌بینی تغییرات کاربری تا سال 1420 با بهره‌گیری از الگوی زنجیرههای مارکوف و CA نشان داده شده است. نتایج بهدستآمده از پیش‌بینی نشان میدهد گسترش کالبدی به سمت فشرده سوق پیدا میکند؛ به این صورت که از سال 1370 تا 1380 به طور میانگین در هر سال، 5/43 هکتار و از سال 1380 تا 1393 یعنی 13 سال، 5/59 هکتار گسترش را نشان میدهد و در چشم‌انداز سال 1420 به حدود 7/28 هکتار در سال خواهد رسید.
